Verhaaltjes

Hier schrijf ik af en toe wat. Wat ik denk of meemaak. Soms kritisch, soms wat kort door de bocht, maar altijd met een knipoog.

11-02-2018 Schaatsen

Gisteren min of meer noodgedwongen meegedaan met de uurwedstrijd van DIJC. Werd gehouden op mijn reguliere trainings-uur, waardoor je niet ontkomt aan zoiets. Ben niet ontevreden, nog herstellende van een kleine griep en met overig bij de leeftijd horend ongemak, bleef de teller op 52 rondes staan. Snelste in 52,323 secondes met een snelheid van 27,521 km/u. En daar deed ik niet eens m’n best voor, want dat houd ik beslist geen uur vol.

Geheel links het beeld inrijdend… op de uitrust strook.

09-08-2017 Opwarmen

Het lijkt erop dat niet alleen de aarde opwarmt. Ook enkele leiders lijken oververhit te raken. Met enig creatief denken zou je bijna kunnen zeggen dat e.e.a. misschien wel verband houdt met elkaar.

Op dit moment is de wereld redelijk afhankelijk van slechts een paar ‘leiders’. Zodra die oververhit raken is lijden in last. Oftewel: wat mij betreft mag die man met dat koffertje met rode knop lopend op de hakken van één van die ‘leiders’ wel op vakantie tot deze rechtswege er niet meer bij kan. Ook dat dikkertje met waandenkbeelden over vijanden die ‘m willen vernietigen mag wat mij betreft iets krijgen, waardoor zijn focus meer gericht is op iets anders dan op het uitbreiden en gebruiken van zijn wapenarsenaal.

Als deze twee wensen nou eens zouden uitkomen…. J.

08 – 07 – 2017 Vakantie belevenissen

Zoals al eerder te lezen was, is deze vakantie een soort van belevingstrip. En dat hield bij de vorige twee vermeldingen niet op.

Waarom weet ik niet, maar op de een of andere manier had ik deze vakantie onbewust besloten te vallen. Wel twee keer. De eerste keer stelde niks voor, de tweede keer besloot ik er – weer onbewust –  een betere happening van te maken. Na een mooie wandeling op bergpaden leek het me blijkbaar een leuke afsluiting om op een asfalt gedeelte het enige echte gat in de weg níet te zien. Gevolg: zere hand. Gekneusd en een bandje afgescheurd. Gelukkig is het links.

De laatste vermeldenswaardige gebeurtenis is dat ik met caravan in een omhoog lopend straatje van anderhalve auto breed en tevens doodlopend terecht kwam. Gelukkig was er – ook zo schuin als wat – een inham, bestemd als parkeergelegenheid voor max. drie auto’s. En zeer trots kan ik vermelden dat ik auto incl caravan (dus zonder af te koppelen) zonder bezweet te raken en zeer doelbewust heb kunnen keren. Zusje stond erachter om schade te voorkomen, zodat ik tot op een paar centimeter achteruit kon steken. Leve de ooit gevolgde cursus van Caravantrekker!

24 – 06 – 2017 Dieven in de nacht

Deze dag begon (onverwacht) vroeg. Met een niet ingeplande happening. Om ongeveer 03.00 uur werd ik wakker en moest heel even tot me laten doordringen waarvan. Gister had ik, net als de afgelopen dagen, de voortent goed dicht geritst en de deur van de caravan geheel open gelaten. Reden: smoorheet. Ook de ramen van de caravan stonden open zonder iets ervoor wat enig frisse lucht tegen zou kunnen houden.

Goed, het was midden in de nacht en wist direct, voelde, dat er iets niet klopte. Buiten knarste het grind en een blik door de caravandeur de voortent in bevestigde dat, de rits van de zijdeur in de voortent was geheel open en m’n afwasteiltje was verschoven. Een graai naar de plek waar m’n portemonnee zou moeten liggen miste doel. Niks. Totaal verbaasd realiseerde ik me dat iemand het lef had gehad de voortent te openen en ín m’n kleine caravan, vlak boven m’n voeten, dat ding te jatten terwijl ik sliep….

Zonder echt na te denken stapte ik in onderbroek en t-shirt op blote voeten door de opening en zag nog geen 50 meter verderop iets bewegen. Heel relaxed bleken daar twee mannen te lopen,  op zeker m’n portemonnee doorzoekend, waarschijnlijk in de overtuiging dat ik nog sliep. Zonder veel na te denken zette ik rennend de achtervolging in proberend niet veel geluid te maken om ze toch zo dicht mogelijk te kunnen benaderen. Na een paar seconden kregen ze door dat ik er redelijk furieus aankwam en doken weg achter een caravan. Heel even was het een kat en muis spelletje rond de caravan, waarna ze het talud van de camping via een steile helling afrenden. Op dat moment had ik geen mogelijkheid meer om er eentje te pakken te krijgen en heb ik de boel redelijk op stelten gezet door te schreeuwen (ehhh, schelden).

Een aantal mensen, gewekt door m’n geschreeuw, kwamen voorzichtig kijken wat er aan de hand was. Geholpen door hen heb ik direct visacart en bankpas laten blokkeren en de politie gebeld. Hier in Oostenrijk gaat het toch wat anders…. binnen 10 minuten stonden ze op de camping ipv dat ik me na het weekend wel op een bureau kon melden om een formulier in te vullen.

En dan: toen het licht werd ging m’n zus alvast zoeken. Je weet maar nooit…. En lucky me, naast de caravan waar de mannen zich achter hadden verscholen lag de portemonnee, in de haast weggegooid. Alleen een paar tientjes ontbraken, de rest zat er allemaal nog in. Zelfs nog een briefje van 5.

Twee dieven die banger zijn voor een vrouw van 63 dan andersom  😉 .

06 – 06 – 2017 ’t Viel mee 😉

Van vrijdag op zaterdag om 4 uur vertrokken voor een vakantie in Oostenrijk. En om 5 uur zorgde een raar geluid en lampjes die achter elkaar aansprongen ervoor dat we (m’n neef die me wegbracht en na twee dagen met de trein terug naar NL zou) met een snelle move de vluchtstrook opreden.  Na wat telefoontjes met hulpdiensten, waarvan de een niet zo heel erg inlevend was met iemand die op vakantie gaat en binnen een uur strand en de ander weliswaar meer invoelend vermogen had maar even niks kon betekenen, werden we na pakweg 45 minuten van de weg gevist. Auto op lader, caravan aangekoppeld. Op weg naar een garage van eigen keuze, hoewel de strenge mevrouw had gezegd dat zij de regie hadden. Vanwege het vroege uur stonden we véél te vroeg bij de garage in Dinslaken. Hetgeen ons ertoe bracht maar een tukje te gaan doen in de caravan. De garage aldaar was heel erg OK en met hun inzet was tegen 12 uur de auto geheel klaar.

Om precies 21.00 uur reden we de camping om, met warm onthaal en toch nog naar de plek gebracht.

30 – 05 – 2017 En dat is drie!

Gisteren het laatste onderdeel motorrijexamen gedaan en geslaagd. ‘Voldoende’ zei de man van het CBR. Graag had ik op z’n minst ‘goed’  willen horen, maar gezien z’n uitstraling vermoed ik dat dat zelden tot nooit over z’n lippen komt. Of dat hoop ik dan 😉 . Het was overigens dezelfde examinator van de vorige test. Die van de vraag “Wat wil een vrouw van uw leeftijd met een motor?” En hij kon het nu niet laten een opmerking te plaatsen over de motorscooter. Weet niet meer exact de woorden. Doet er ook niet toe, ik heb m’n papiertje.

Aan het eind vroeg hij me de gegevens te controleren en m’n handtekening te zetten. Ik meende dat er een fout stond, nl A automaat rijbewijs, terwijl ik echt op een A2 automaat motor had afgereden. De man wimpelde dat weg met iets van ‘dat is niet belangrijk’. Ik vatte het op als een geintje en verwachtte bij de aanvraag vanochtend in het gemeentehuis dat via het CBR er wel A2 was ingevuld. Wat schetst m’n verbazing dat ik het volle A automaat rijbewijs krijg…. Geen geintje dus. En heel eerlijk, ik snap er niet zo heel veel van. Ik ga trouwens niet aan de bel trekken, want ehhhh ik vind het wel goed zo 😉 . Stel dat ik het verzin, dan kan ik op de meest zware motorscooter rijden.

07 – 05 – 2017 Tribute  😯  😯

Op de een  of andere manier lukt het me nog wel eens ergens te komen. Dat was gisteravond bij een optreden van de Tribute to (jawel) the Cats band. Vrijkaartje gescoord en dan maar gaan. Nou heb ik niks tegen de muziek van de Cats. Sterker nog, ik kan wel genieten van vooral simpele nummers zonder veel pretenties met een vrolijke noot. Dat laatste vind ik overigens wel heel erg belangrijk. Want simpel en dan triest of nietszeggend haak ik op af.

Gisteravond bleek een soort van mix. Van alles wat in een akoestisch slechte omgeving. Met een man aan het regelpaneel die zelf op de meest geluid-vergevingsgezinde plek in de zaal zat en waarschijnlijk daarom de rest van de zaal beloonde met veel. Hoe ik dat weet? Ben er even naartoe gelopen, want ehhhh, ik dacht, tja, leeftijd en zo. Misschien lag het aan mij, wat betreft die geluidsmassa. Overigens redelijk op te lossen door de vingers in de oren te steken. En ik was tot m’n vreugde niet de enige 😉 .

Verder… het concert stond aangekondigd voor 2 uur 30 minuten. Halverwege concludeerde ik dat ze wat mij betreft de zelfde hoeveelheid nummers wel binnen de twee uur mochten spelen 😛 . Vooral de man met de rode jas, later opeens grijs, wist de swing er goed uit te halen door voornamelijk achter de muziek aan te zingen en lang aan te houden. Maar, zoals bij elk concert, naar mate de avond vorderde en het bier zich verplaatste van tap naar afnemer, werd de sfeer in de zaal wel OK, waarbij de echte fans uit hun dak gingen. En blijkbaar vond de band ook dat het wat lang duurde want tegen het eind zette ze er (soms) de sokken in.

Wij verdwenen voor het afgelopen was met alle voordelen van dien.

25 – 04 – 2017 Oerend hard…

Op voorhand weet je het als je rijles op een motor neemt. Er komt een moment dat je de snelweg op moet. Dat moment was gister. En dat dat betekent dat je hard moet rijden. Erg hard, even wennen is er niet bij, je moet. Toegegeven, ik had al een paar keer op een 80 km weg gereden o.a. van Deventer naar Zwolle voor het AVB examen, over de dijk met zijwind kracht 4 á 5, maar een snelheid van 100 of meer is wel even een ander dingetje. Ook zonder veel zijwind vindt de hele combinatie motor/mens dat wel een reden om je witte knokkels (op je handen) te bezorgen. Mijn instructeur had me al gewaarschuwd, hij (of zij) gaat ‘bewegen’ bij die snelheid. Doen alle motoren.

Tot m’n geruststelling kon de lesmotor het prima aan. Het ‘sprinten’ om nog voor een vrachtwagen op de weg te komen (lees tegen de 120 km aan snelheid) was voor de motor geen probleem. Vrachtwagen inhalen, geen probleem.  En je blijft er gegarandeerd erg wakker bij 😉 . Overigens een heerlijk idee dat m’n eigen motor dit ook zo kan.

Heel blij ben ik met de systeemhelm. Beste keus. Helemaal dichtgeklapt op de snelweg haalt ie heel veel herrie weg en tijdens instructies kan de helm helemaal open geklapt zodat je rustig kunt praten.

24 – 04 – 2017 Toeval, kansen en de aanschaf van een motor

Ik les op een automaat. Op een 500cc. Gewoon omdat ik wil rijden en me niet heel druk wil maken over het schakelen. Toegegeven, ik vermoed dat die keuze wél het gevolg is van m’n leeftijd. Overigens eerst drie lessen op een schakelmotor geprobeerd, maar toen wist het echt heel zeker. Schakelen is best leuk, maar niet op een druk kruispunt. En voor degenen die denken: suffig, zou ik zeggen, probeer het eens. Valt reuze mee en scheelt heel veel gedoe.

Om niet geheel afhankelijk te zijn van wat een verkoper over een model zou vertellen heb ik me al enige tijd georiënteerd op modellen, cc’s en gewicht. Vooral die twee laatste botsen wat met elkaar binnen mijn wensenpakket: genoeg power maar ‘m wel kunnen handelen. Heeft ook te maken met ervaring, maar voor een eerste motor wat mij betreft nogal belangrijk.

Ruim twee weken geleden heb ik in Ede een proefrit gemaakt in het kader van oriëntatie op aanschaf motor. Motoveda, prima zaak. Op een 350cc. Onder begeleiding. Dat ging, maar ik had niet het gevoel dat het ‘mijn’ motor zou worden. Al pratende vertelde de man dat hij net de dag ervoor een 500cc had binnen gekregen. Uit 2008 en 4459km op de teller. Altijd binnen gestaan. Heel Europa door geweest, maar dan wel achterin een camper. Dus eigenlijk nieuw. Na een ‘walk around’ ben ik er maar eens in de werkplaats even op gaan zitten. Het verraste me nogal dat het wel heel OK voelde. Don’t ask why. Even van de standaard bleek ook nog dat ik best met de voeten aan de grond kon komen en dat het zwaartepunt wat lager leek te liggen dan bij de 350cc en bij m’n lesmotor. En na een testrit een week later (ook weer onder toezicht 😉 ) wist ik het. Eigenlijk na de eerste bocht al. Dit wordt de mijne. Een Piaggio Beverly Cruiser 500cc. Zodra ik m’n rijbewijs heb wordt hij/zij geleverd.

 

20-04-2017 AVB geslaagd

Ja ik ben geslaagd voor AVB (algemene voertuig beheersing oftewel behendigheid). Om te beginnen bleek ik aan de late kant. De rijschool was al ongerust geworden omdat ik altijd ruim van te voren aanwezig ben, maar in dit geval ehhhhh was ik zelf aan het rekenen gegaan en was uitgekomen op ruim een half uur later dan op het overzicht van de rijschool stond. Wat ik geheel niet had bekeken. Maar evenzo goed klopte alles toch nog, redelijk op tijd in Zwolle bij de IJsselhallen, nog even een beetje oefenen en dan de intake. Ik zag de examinator kijken naar m’n witte haar, op het papier en m’n rijbewijs. Na wat algemene info waagde hij toch de sprong naar een noem het persoonlijke vraag. Zonder duidelijk zichtbaar oordeel, maar met een voor HSP-er niet zo heel moeilijk op te vangen mengeling van nieuwsgierigheid en cynisme. “Wat wil een vrouw van uw leeftijd met een motor?” 😯 . Na mijn ietwat verbaasde antwoord “rijden” voelde je zijn gedachtes door de keet zweven…. Eerst zien dan geloven.

Vandaag voor het eerst na het examen weer les voor het volgende onderdeel. Was ruim op tijd 😉 en iedereen daar wist dat ik was geslaagd, dat het weliswaar niet cum laude maar wel zeer goed was geweest en dat de examinator redelijk verbaasd was geweest over vooral het afschuinen (scheef trekken van de motor in een bocht). Wat bij het uitwijken en de snelle slalom uiterst handig is. En zo meteen zeker op de weg.

09 – 04 – 2017 Motorrijles

Er zullen (vele?) mensen in m’n omgeving zijn die het in ieder geval wat vreemd gedrag vinden. Het op je 63ste beginnen met motorrijden, terwijl ze – overigens helemaal terecht – nooit de indruk hadden dat ik er iets mee had. Ik weet ook niet of het zin heeft het uit te leggen, want die gedachtes zullen als een soort van angel in de hoofden blijven hangen.

Gelukkig ben ik gezegend met een paar leuke eigenschappen en daar behoort het je niet heel erg laten beïnvloeden door wat anderen van je denken bij. Eerlijkheidshalve zit daar een gap wat betreft kleding. Wat – om het ingewikkeld te maken – ook te maken heeft met niet nóg meer accent leggen op m’n iets afwijkende zijnswijze.

Zoals ik al schreef ben ik bezig met het halen van m’n motorrijbewijs. Aankomende woensdag staat me de meest spannende toets van het CBR te wachten, behendigheid (AVB). Als dat lukt dan heb ik eind mei m’n A2 rijbewijs na tonen van correct weggedrag en verkeersinzicht.

09-03-2017 Even wat kiezen?

Achtentwintig partijen, die zodra ze een microfoon zien beginnen te praten over wat hun op het hart ligt. Moet je allemaal maar onthouden wat bij welke partij precies hoort. Want, dat is me wel duidelijk, het gaat om de details als je op zoek bent naar onderscheid binnen het partijensegment wat je aanspreekt. Bij de een wat meer van dit, bij de ander dat. En allemaal onderhandelbaar is mijn indruk.

Het gaat mij om de koers die we gaan varen. En dan niet voor 4 jaar (of minder als ze het niet volbrengen), maar voor pak ‘m beet 25. Want dan kan de generatie die nu wordt geboren het stokje overnemen. En dat ik erop kan vertrouwen dat bij stemming mijn partij vol voor het programma gaat waar ik voor heb gekozen en dat niet meteen al uitwisselt tijdens onderhandelingen voor de samenstelling van het kabinet. Dan veel liever opnieuw verkiezingen. Waarvoor de partijen op voorhand (voor het uitgeven van het herkiezingsprogramma) en achter gesloten deuren hun zaken maar doen. Zodat ik, als kiezer, weet dat waar ik voor kies ook staat als een huis. En dat gaat niet over marges, die mogen in de Tweede Kamer onderhandeld, maar over essenties.

Ook al haalt een standpunt het later niet in de tweede kamer, dan weet ik in ieder geval dat mijn stem wel vertegenwoordigt is.

05-03-2017 Motor anekdotes

De dag voor het theorie examen nam ik nog een proefexamen door. Eén van de vragen ging over A2 praktijkexamen en het verplichte motorvermogen. En daaruit bleek tot m’n redelijk stomme verbazing dat het ‘ding’ waar ik zo fantastisch op reed en binnen een week vast en zeker m’n reeds geplande behendigheidsexamen wel op zou halen …. gewoon niet voldeed. Een kwart te weinig aan kW’s.

Een mailtje naar de rijschool met de vraag of ik me hierover ongerust moest maken werd binnen no-time met een telefoontje beantwoord ‘Ja, en wij nog meer’. Hatsjekidee. Drie dagen later reed ik al op een zwaardere (had de rijschool moeten kopen) en kwam tot de conclusie dat ik dat examen maar even moest laten voor wat het was. Met de winter nog te gaan, sneeuw en nog wat uitval van lessen is het resultaat dat ik helaas nog steeds geen behendigheidsexamen heb gedaan….

Dat theorie examen ging als een speer, in één keer geslaagd.

02 03 2017 Ietsje anders dan fietsen….

Motoren zijn monsterlijk zwaar. Of het nou een schakelmotor is of een automaat. Dat is in ieder geval het eerste wat opvalt als je ‘m van de standaard moet halen. Duidelijk even wennen om ‘m niet direct om te laten kieperen. En dan had ik in eerste instantie nog een ‘lichtgewicht’. Toegegeven, dat als je er eenmaal opzit, snelheid hebt en geen gekke dingen doet, doet dat gewicht er niet meer toe. Dat geen gekke dingen doen valt overigens voor een beginnend motorrijder niet mee. Ik spreek voor mezelf.

Het rijbewijsexamen hebben ze opgedeeld in twee evenementen: behendigheid en rijvaardigheid op de weg. Of eigenlijk drie, als je de theorie meerekent. Bij behendigheid krijg je de controle over de motor die je op de weg nodig hebt en moet als eerste aan het CBR getoond worden. Dat gaat dan om remmen, noodstop, slalom, uitwijken en nog e.e.a. Waarbij felgekleurde pilonnen het moment aangeven waarop je iets moet gaan doen, samengevat is dat óf stoppen óf ontwijken. Met diverse snelheden. Die pilonnen…. Zijn blikvangers. Daar waar de instructeur z’n best doet om je vér te laten kijken en niet naar dat oranje gedoe, ondermijnen die dingen die aanwijzing zeer fundamenteel. Wat resulteert in geregeld er recht op afgaan en dus mislukte poging.

Maar binnen niet al te lange tijd kreeg ik m’n motor toch onder de knie en werd in december al het examen gepland. Ofschoon je eerst behendigheid gehaald moet hebben voor je op kunt voor het examen was dat 60 km verderop. Te bereiken op de motor. Kort daarvoor moest ik op voor de theorie en ik wist één ding zeker: dat doe ik maar 1 keer. Dus…. leren.

28 02 2017 Rijles

Even een toelichting op mijn vorige verhaal. Ik ben bezig om m’n motorrijbewijs te halen. N.a.v. een super weekend september vorig jaar als bijrijder zowel in een zijspan als achterop. Tijdens die ritten werd ik gepakt. Of, zo je wilt, ingepakt. Geraakt in m’n hart. Het zijn van die dingen waarvan je zeker weet: dit is het. Waarbij ‘het’ dan weer niet in woorden te uit te leggen is.

Na enige oriëntatie wilde ik gaan lessen. Zeker wetend – nog voor ik wist of ze wel bestonden maar er vanuit gaand dat als er auto’s met automaat zijn er beslist ook motoren met een automaat zouden zijn – dat ik een automaat zou willen mocht het me lukken een rijbewijs te halen. Bij mij in de buurt zijn echter geen rijscholen die les geven op een automaat. Wat me ertoe bracht dan eerst maar eens te gaan voor een schakelmotor. Volledig afwijkend van de bediening van een auto, waar je hand er is voor het schakelen en de voet voor het (ont)koppelen, hebben ze dat bij de motor om voor mij wazige (zal wel met techniek te doen hebben) maar omgekeerd. En dat heb je er na ruim 40 jaar auto niet zomaar uit. Daarbij is het voor een beginner kats onduidelijk in welke versnelling je zit. Het enige wat je weet is dat de 1 met de linkervoet naar beneden is en de 2 t/m 4 ofzo omhoog. Met je tenen te doen dan. En ofzo 4 t/m 2 omlaag. Vervolgens heb je het in het verkeer, bv bij het naderen van een rotonde, opeens vreselijk druk met hoe je in vredesnaam in de goede versnelling komt. Plus alle handelingen die daarbij komen om safe over te steken.

Na drie lessen wist ik zeker dat ik aan dat soort, in mijn ogen ongein en overbodige handelingen, geen tijd meer wilde besteden. Dus overgestapt op een automaat. Daar moet ik dan wel zestig kilometer voor rijden. Met de auto. Heen. En even zo ver weer terug. Maar wel zeer de moeite waard. Je stapt op en rijdt gewoon weg. Nou ja, dan begint het pas…

23 02 2017

Ik stapte vanochtend de trein in. Dagje motobeurs Utrecht om een soort van vergelijkend warenonderzoek te doen onder motorscooters daar ik plannen heb er misschien wel eentje aan te schaffen. In Varsseveld stapten er een paar heren in en vrij snel had ik door dat ook zij motorbeurs plannen hadden. Daar kon redelijk van genieten, aangezien mijn uiterlijk blijkbaar niet viel onder de categorie “die gaat daar ook heen” en ik (dus) absoluut geen interessant ‘voorwerp’ was. Tegenover mij namen een stop later twee dames plaats. Zoals ik kon opmaken ook richting beurs, alleen een andere. De huishoudbeurs. Het is volgens mij echt heel handig om deze twee beurzen tegelijk te doen. Zo houd je vermoedelijk in Nederland de scheiding man vrouw redelijk makkelijk en zonder onvertogen woord in stand.

Goed, in Utrecht hoefde ik me helemaal geen zorgen te maken over waar ik heen zou moeten, slechts het volgen van een zeer grote stroom stoere mannen met af en toe een vrouw daar tussen was voldoende om in de beurshallen te komen. En ook daar hoefde ik me nergens zorgen over te maken, want met mijn grijze haren, niet bij een man horend viel ik duidelijk in de categorie niet te peilen. Bij een stand waar ik zeker moest zijn, Vespa-Piaggio, bleken ze helaas niet de motor te hebben staan die mijn interesse heeft. Edoch :-), na een telefoontje van de standhouder bleken ze er buiten wél eentje te hebben. En ook nog voor een proefrit. Bingo! Het was nog een dingetje om dat buiten dan te vinden, maar uiteindelijk is dat wel gelukt. Na wat praten en eerst afgewezen te worden ivm te veel aanmeldingen kon ik toch vrijwel direct een pak aandoen. Te danken aan mijn interesse in een motorscooter, nog altijd een ondergewaardeerd voertuig en daardoor triest in de regen wachtend op een rijder. En het was dikke fun! Motorrijden is echt leuk.

 

29-01-2017

Het is alweer een hele poos geleden. maar daar ben ik dan toch weer ;-).

Ik hoor, zie en lees wat speelt in de wereld. Voor Nederland: Zolang er in de tweede kamer nog oeverloos gezeurd kan worden over de integriteit van een politicus waarna deze ook (terecht) zich terugtrekt, heb ik nog vertrouwen in het verstand van ons kleine landje. En ben ik intens blij dat wij geen president hebben, maar een Koningshuis en een parlement. Daar horen zeuren en de oeverloze debatten bij. Maar ook dat niet zomaar iemand als een soort van hobby en doorschieten in eigen verbeelding en soms ook waanbeelden zijn ding kan doen in vermeend belang van Nederland. Hoe hard dat ook soms geprobeerd wordt.

Tijdens mijn leven is er veel veranderd. Van eigen klein landje zijn wij, onlosmakelijk, ook onderdeel geworden van de grote wereld. Politieke en economische beslissingen van onze buren raken ook ons. Net als de beslissingen aan de andere kant van de wereld.

Ik hoor bij de oude garde in Nederland, van even na de Tweede Wereld oorlog. Ik heb de wereld gekend als lief en eindeloos. Een wereld waarin je leuke dingen wel kon uitstellen, want morgen kan het ook nog. Nu betrap ik me erop dat ik steeds meer uitdraag dat je de leuke dingen nú moet doen, wie weet wat de dag van morgen brengt. En dat niet ingegeven door leeftijd of ziekte, maar door een veranderde wereld.

Een wereld waarin duidelijk is dat alleen vrede, tolerantie, mededogen, wijsheid en waarheid het voortbestaan kunnen realiseren en dat we daar onze stinkende best voor moeten doen. En dat we letterlijk niet kunnen leven van de niet gegronde maar wel suggestieve, sturende woorden los van deze waarden, gebaseerd op waan, angst, hebzucht en egoïsme. Woorden die gelegaliseerd worden met vrijheid van meningsuiting. Even vergetend dat alles wat bruikbaar is (ook woorden) – zonder uitzondering – altijd gekaderd is en zelfs moet zijn. Niets is bandeloos én bruikbaar.

Ik kan m’n kop in het zand steken en denken dat het allemaal wel over zal gaan. Gewoon doorgaan met wat ik leuk vind. Dat zal ik deels ook doen. Maar ik heb me vast voorgenomen in maart te gaan stemmen. De vorige keer heb ik overgeslagen. Omdat ik de politiek van toen flauwekul vond. Zonder standpunt en  alleen gericht op zichzelf, zoekend naar vriendjes met het label ‘maakt niet uit’. Zelfs toen, nog maar net 4 jaar geleden, was de wereld nog niet zo verdeeld en heftig als nu, schreeuwend om goede keuzes.

2017

05-01-2013 Bochten….

Vandaag is weer zo’n dag. Met iets bijzonders dat als een cadeautje langskomt. Daar moet je (in dit geval ik) echter wel wat voor doen. Zoals om kwart over zes uit bed stappen en een uurtje later in de auto naar de ijsbaan rijden, om stipt 8.30 uur te beginnen aan een trainingsopdracht. Die voornamelijk bestaat uit rondjes van 400m in verschillende hoeveel- en snelheden en houdingen, afgewisseld met rust, uitgedrukt in meters, te rijden. In een grote (iets van 15 man/vrouw) of kleinere groep. Al naar gelang de trainer het bedenkt. Ofschoon mijn techniek een aardig tot een onbescheiden goed niveau heeft, maak ik ongeveer elke slag bewust in een streven naar perfectie met als beloning het ultieme schaatsgevoel. En hoewel ik niet heel blij was om 6.15 uur, ging het mij vanochtend technisch aardig voor de wind. En wel zo, dat ik me voor het overgrote deel van de training niet bewust was wáár ik me op het ijs bevond en in welk deel van de opdracht. Gelukkig bestaat er dan nog iets als een groep en consensus, ik ben niet de enige die vol overgave niet meer weet wat we nou aan het doen zijn.

Goed, het cadeautje: Mijn bochten waren altijd al erg OK en meestal moest ik uitkijken om niet ‘op m’n voorganger in te lopen’ – wat resulteerde in trage slagen en inhouden bij het uitkomen van de bocht.  En nu…  Dit is het dus. Na eindeloos (lees jaren zowat elke bocht en dat zijn er héél veel) spelen met ietsje meer achterop, voorop, indraaien of juist uitdraaien, inkijken of uitkijken van de bocht, en altijd het gevoel hebben dat ‘hét’ nog ontbreekt, was hét er. Nu, vanochtend. Whow…..!! Elke klap raak. Ik weet nu hoe het moet. Nog ietsje meer hangen, schouders evenwijdig aan het ijs, druk wel achterop houden maar niet te veel achterop zitten. Een spel dat eindelijk samenkomt. Dat voel je. Dat weet je als je het doet. Niet eerder.

De afloop: terwijl ik stond te douchen, bleek iemand anders zich lekker, onbewust en erg onschuldig met mijn handdoek af te drogen. Hetgeen mij dwong met veel lol met haar, veel kleinere, erg dunne lapje badstof af te vegen :). Me verbazend dat iemand dat echt niet op tijd merkt…. :):)

19-12-2012 Weg!!

Bruce zingt lustig op de achtergrond: Baby, you’ve got it.

Nou, vandaag even niet. Het is zo’n dag dat je, met dat je de ogen open doet, zeker weet dat er in ieder geval iets niet goed zal gaan en dat je dus veel beter gezellig kunt blijven liggen. Maar de plicht riep, en daarom 🙂 gooide ik om te beginnen de brinta in de theepot. Om heel even dom naar het pannetje melk te kijken nog wat maagdelijk wit op het gas stond voor ik gezellig (hm) de boel tot de orde riep. Alles ging verder heel erg goed. Tot ik niet eens zoveel later in het museum op de zolder kwam, welke wij vrijdag grondig en met bloed zweet en tranen hadden gepoetst na een week van renovatie met veel zaag- en stuifwerk. Alles moest even heel goed tot me doordringen. Ik zag het wél goed. De hele vloer zat onder het stof. Alsof we er niet waren geweest. Veel, heel veel stof. In de koffers, op de lijstjes, in de kisten. Een beetje de koers kwijt begon ik maar met een stofzuiger, die echter niet veel reinheid bracht. Na een helder moment en 1 telefoontje….. bleek iemand geheel op eigen initiatief de nieuwe vloer te nieuw hebben gevonden en ….. en….. een zak, jawel, een hele zak, landbouwstof (zeer droge zwarte grond, volledig verpulverd) uitgestrooid te hebben. Om die mooie houten vloer waardoor de zolder er prachtig uitzag, weg te werken…… Lichtelijk flabbergasted heb ik de stofzuiger maar weer opgeborgen.

Thuis ging alles wel OK, behalve dan dat ik mijn enige kerstbal die ik ook nog eens gekocht had omdat ie erg mooi was, aan gruzelementen gooide. Waarna ik het huis uitvluchtte om boodschappen te doen en de winkeljuffrouw zonder blikken of blozen een komkommer voor meer dan 100 euri’s aansloeg en dat ook nog wilde afrekenen. Welke om wazige redenen niet meer teruggeboekt kon worden en ik nu 100 euro’s cash in de beurs heb, naast mijn net gepinde bedrag. Waardoor m’n bankrekening waarschijnlijk in de min is gekomen – iets waar ik een hekel aan heb – , maar omdat ING juist op deze dag een storing heeft ik dat niet kan checken.

Paultje zingt…. Ga niet weg…. op een slecht moment.

Nou, deze dag mag snel, heel snel weggaan.

29-11-2012 Tabblad ‘Me’ is vernieuwd!

25-11-2012 ‘Zit!’….

Vanochtend gewandeld met de hond van de Buuf. Hetgeen altijd leuk is, meestal gezellig verloopt en soms voor reuring in de zaak zorgt. Zo ook deze morgen.

Na zo’n kwartiertje met één hond te hebben gelopen …… voegde zich een tweede bij ons :). Op de of andere manier ontsnapt van een door hoge hekken omgeven erf. Deze hond had het vaste plan opgevat om mee te lopen. Met ons. Nou zijn er een paar dingen die ik moeilijk kan hebben, waaronder een botte mededeling waar ik niet onderuit kan. Ook al wordt deze door een hond gedaan. Daarbij had ik niet de minste zin om met twee weliswaar aardige, maar ook dominante honden (reuen, hoe kan het ook anders) en nu nog stoeiend om hun toppositie maar opzeker binnen no-time zorgend voor een wandeling waar ik in de verste verte niet toe zou komen aan het Grote Genieten, op stap te gaan. Nog los van een baas die op allerlei manieren zou kunnen reageren. Dus, dacht ik, bel ik aan en drop deze aardige, edoch brutale hond bij de eigenaar. 🙂 Simpel opgelost 🙂 . Te simpel. De eigenaar sliep nog, stond onder de douche of was niet thuis. Zijn hond daarentegen was  vastbesloten ons als een leuke afwisseling op de zondagochtend te zien. Goede raad is duur. Zeker daar deze leuke nieuweling op geen enkel commando reageerde. Hem duidelijk aansprekend met het woord ‘zit’ resulteerde in, nou ja, eigenlijk niks. ‘Aan de voet’, ‘naast’, ‘volg’ en zelfs het hele basale  ‘hier’ of ‘kom voor’, de meest elementaire commando’s, waren aan hem niet besteed, terwijl de hond van de Buuf elke keer dacht dat ik het tegen hem had. Er zat niets anders op dan huiswaarts te gaan met allebei de honden en de tweede hond aan een lijntje om te voorkomen dat hij elke mountainbiker omver zou springen. Om daar de Buuf te vragen de eigenaar dan maar telefonisch te benaderen. Een half uurtje later kon ik de hond afleveren, de kuil laten zien waar hij zich naar de vrijheid had gegraven en horen dat hij inderdaad (jammer genoeg) volledig niet opgevoed werd. Onder het motto: hij blaft bij wat er dan ook maar op het erf komt, en daar is ie voor….

18-11-2012 Geschuffeld….

Een paar dagen later. Volgens het nieuws is het niet best. Steeds minder te besteden, mensen moeten – eindelijk – de broekriem aanhalen, en er wordt weer rond de tafel gezeten om in familiekring te praten over waar het beetje geld aan uitgegeven kan worden. Vreselijk rumoer in de Tweede Kamer.

De intocht van de Sint. De media berichten dat het wel mager zal worden, de zakken van de Pieten zijn leeg, geen geld meer, alles weg.

De intocht van de Sint. Mensen worden geïnterviewd over hun Sint-uitgaves. Iedereen is het erover eens: de kinderen moeten blijven genieten en dus komen er cadeaus. Genoeg en niet op de cent gekeken.

Kunnen ze nou niet – al is het maar voor mij – die programma’s inhoudelijk wat beter op elkaar afstemmen? Hier raak ik geschuffeld van…. 😯

14-11-2012 Aliën….

Soms voel ik me een aliën op deze planeet. Of misschien pas ik niet meer in deze tijd. Of snap ik iets niet.

Bij mij zijn vijf ramen vervangen door nieuwe. De complete kozijnen zijn er uitgehaald en vervangen door mooie nieuwe met dubbelglas. Wat nu al warmer en comfortabeler is. Dat vervangen, op de begane grond, door twee mensen die daarnaast nog allerlei andere  werkzaamheden hadden, duurde een maand. Toch is er elke week bijna dagelijks goed doorgewerkt.

12 September waren er verkiezingen, een paar dagen later startte de formatie. Drie november was deze klaar, incl. regeerakkoord. Zeg goed zeven weken is daaraan gewerkt. Met vooral bezuinigingspunten. Van pakweg een paar miljard. Dat gaat over crisisaanpak, werkgelegenheid, zorg, onderwijs en zo nog een ‘paar’ punten.

Dat is maar drie 😯 weken langer dan het zetten van vijf kozijnen……
Dan wéét je toch dat het niet kan?? 😐 😐

08-11-2012 Elfmerentocht

En toen…. De aanmelding voor de Elfmerenschaatstocht. Ongeveer 115km. Gister kreeg ik een mailtje van een schaatsmaat en dacht….. laat ik dat nog maar eens doen. Met dat ik de verzendknop indrukte, realiseerde ik me dat ik dan iets meer dan nu aan m’n conditie moet doen en nam het vaste besluit in ieder geval te starten, met m’n beruchte OV chipkaart diep weggestoken, voor stel dát, in de zak :). Nog tijdens die overpeinzing ontving ik het bericht dat mijn starttijd 8.40 uur is als deze tocht door mocht gaan. De aanmelding is drie jaar geldig.

Op maandag 19 januari 1987 heb ik ‘m ook gereden. Toen samen met collega Henk. Zuivere vertrektijd op het ijs…..8.45 uur :), aangetekend in een verslagje. Met de opmerking: ‘De laatste kilometers was het vliegen, met Henk en nog twee mannen achter me aan, met in Sneek het compliment van één van de volgers ‘als alle vrouwen zo konden schaatsen….’

Hm, tja, nou ja, …. Dát zal me geen tweede keer overkomen. Denk ik…..

05-11-2012 Yezzzz….

Zaterdag was het yezzzz. Onze trainer was er niet en aangezien ik toch nog ergens een geldige trainerslicentie heb van de KNSB (zij het voor wieltjes en niet voor ijzers) plus een bijna obsessieve interesse in de schaatssport, val ik af en toe in. Zoals vandaag. Heerlijk. Allemaal mannen – plus één vrouw…. – die lachen, lol hebben, doen wat ik zeg 🙂 en allemaal net ietsje beter proberen te rijden dan voorheen. Om waarschijnlijk volgende week weer een terugval te hebben, aangezien het motorisch geheugen bij eenmaal verworven vaardigheden – hoe slecht ook – erg hardnekkig is en deze groep al jaren bestaat. Als trainer heb je de meeste lol aan rijders die een motorische aanwijzing ook nog redelijk tot goed kunnen vertalen naar zichzelf. Dan weet je dat de aanwijzing klopte. Lastiger is het als je een aanwijzing geeft, en iemand schaatst op dezelfde manier als voorheen weg. Totaal geen verschil. Terwijl de rijder zijn/haar stinkende best doet iets van jouw woorden te realiseren in de motoriek. En kikken is het als je er dan vlak achter gaat rijden en direct aan kunt sturen. Even zie ik een betere valbeweging, even zie ik een betere afzet in de bocht, voor ze ‘los’ gaan. Want dat is wel de ultieme beloning voor deze groep…..

02-11-2012 Fan…

Ook afgelopen zaterdag:

Mevrouw, mag ik u wat vragen?
Ik zat nog maar net in het schaatscafé, koud van het kijken naar en foto’s maken van de IJsselcupwedstrijden op de ijsbaan.
Natuurlijk.
Ken-u Jan Bols?
Jazeker, glimlachte ik.
Is-ie-hier? Vroeg de vrouw met een ruime blik door het bijna verlaten café. De wedstrijden waren nog aan de gang.
Ik denk het niet. Ik denk, als hij hier ergens is, dan is het in de VIP-tent.
Ja, hij is hier. Ik weet het zeker. Is-ie niet hier binnen dan? De vrouw keek nogmaals om zich heen.
Nee, ik denk het niet. Ik denk echt in de tent.
Gaat-u daar heen misschien? Met een schuine blik op m’n kaartje, waar PERS opstond.
Ja, ik ga daar denk ik wel even kijken.
Ken-u-wat foto’s voor me maken dan? Van Jan Bols?
Ik had al bijna haar toestel in m’n handen.
Moe van de lange dag zag ik dat niet zitten. In een overvolle tent op zoek naar een Jan Bols, die ik van naam ken, maar zeker niet van gezicht, en dan in alle drukte een foto maken.

De receptie begon om 16.00 uur. Toen ik naar binnen wilde stond de mevrouw voor de ingang te kijken of ze een glimp van Jan Bols kon opvangen. Ruim een uur later vond ik het welletjes en ging naar buiten. Alwaar de mevrouw, in de kou, met een fototoestel in de hand, nog steeds stond te wachten op haar Jan.

Waarom had ik niet even een fotootje gemaakt….

28-10-2012 Whow…

Gister was ik even jong. Erg jong. Ik stond naast Erben Wennemars, sterker nog, het was nogal vol en hij leunde tegen mij aan. Whow. Geen foto….

En toch al wat ouder zijnde doe ik gewoon m’n vest in de was.

Ik hou van schaatsen. Met mij kun je de hele dag praten over ijzers, schoenen, slijpen, aftstellen, en schaatstechniek. Op de baan, als een willekeurig iemand langs komt, zie ik hoe de persoon op de schaats staat en technisch rijdt, tot in het kleinste detail wat er goed of fout gaat. Meer dan tien jaar reed ik, sinds ik hier woon, van half oktober tot half maart drie keer per week naar de ijsbaan in Deventer. Per keer zestig km heen en zestig km terug. Om daar, ook per keer, ergens tussen de 55 en 70 rondes te gaan rijden, afhankelijk van de trainingsopdracht. Daarvoor, vanuit het noorden, reed ik naar Heerenveen of Groningen. Het schaatsen heb ik al vroeg geleerd ergens op een vijver. Op houtjes, die ik perse zelf wilde veteren, want dan zette ik ze op mijn manier onder m’n schoenen. Geen ijs betekende rolschaatsen. Op van die ouderwetse onderbinders. Wat later leerde ik techniek van Ard en Keessie – voor de TV analyseerde ik de slag en kopieerde dat op m’n houtjes, eerste (witte) noren of rolschaatsen. Op het ijsbaantje bij ons achter – ondergespoten tennisvelden – stopte ik niet voor ik minstens 100 rondes had en deed elke slag bewust. De inzet, het glijden en de afzet. Ik denk dat ik zo 14 of 15 was toen ik de eerste noren kreeg. Maat 43, op de groei, die in die mate nooit kwam. Daar heb ik heel veel km’s op gemaakt en ook heel veel DNA in gelaten. Drie paar kousen, tape en pleisters konden niet verhinderen dat, zodra er ijs lag, je aan m’n hielen kon zien wat ik deed. Nu rijd ik met veel plezier met blote voeten en zonder afgeplakte hakken op reeds m’n tweede paar ‘klappers’. Technisch gaat het heel aardig en zonder al te veel conditie pas ik nog steeds in een redelijk vaardige trainingsgroep, ondanks m’n bijna 59 jaren. Ik kan kikken als het goed gaat, de hele beweging, met elke zijwaartse afzet als aangever van wat er allemaal aan swing achteraankomt, de valbeweging (overkomen), de S waardoor je gewoon als vanzelf weer naar de volgende slag wordt geleid. Dan gaat het gedachteloos en kun je zweven. Daarom schaats ik.

En hoe kwam ik nou naast Erben? Gister de hele dag Deventer gedaan. Eerst zelf rijden op superijs, daarna voor DIJC (m’n schaatsclub) foto’s maken van de IJsselcup. En dan kom je nog eens ergens….

07-10-2012 Humor …

Vorige week moest ik in het activiteitenhuis van mijn dorp zijn. Voor een creatieve bijeenkomst. Tijdens het koffie halen aan de bar was het niet te ontwijken, sigarettenrook. Aangezien alles, op ons lokaal na, leeg was, was er maar één mogelijkheid, welke ook snel te traceren was. De deur naar een piepklein kantoortje stond wagenwijd open. Ik ging maar eens op onderzoek uit, nog de fantasierijke mogelijkheid openhoudend dat dit één van de bijzondere plekken was, waar wél in het openbaar gerookt mocht worden. De man in het kantoortje had géén sigaret in de hand, edoch kringelde er rook uit de bovenste la van het bureau. Op mijn vraag of er gerookt mocht worden ‘in het gebouw’ antwoordde hij vlot met een oprecht nee. Hetgeen mij even van m’n à propos bracht. Dus vroeg ik het nog een keer, even vlot beantwoord. Mijn ogen gingen richting rook en bovenste la, en ik vroeg of hij het zeker wist. Jawel. 😯 . Ik heb de deur maar dichtgedaan…..

03-10-2012 Kleur…

Gistermorgen keek ik uit het raam. Zij of voorkant, alles was met een haag van mais omgeven. Knus, groen, vriendelijk en besloten. De buuf meldde in de loop van de ochtend al, dat er verandering op komst was. Ze waren begonnen met maaien. En welzeker zou in de loop van de avond alles weg zijn.

Vanmorgen keek ik uit het raam. Zij of voorkant, een mooi uitzicht, ver. Het fietspad was weer te zien en op de voorgrond lagen zacht geel, met een vriendelijk lichte glans, de resten van het mais. Zo zou het altijd moeten zijn. Ook de vogels dachten dat. Ze waren anders dan de afgelopen dagen. Meer geluid, rumoeriger en vrolijker. De regen deed nergens afbreuk aan. Het was en bleef vriendelijk.

Vanavond keek ik uit het zijraam. Een trekker woelde de goudgele glans weg en legde zwarte aarde bloot. Triest in de regen. Bijna als aankondiging van de donkere dagen in de winter.

01-10-2012 Bijzonder….

Reünie. Steppen. Vijfendertig jaar later zijn we het nog steeds: een groep. Alsof we elkaar veel vaker zien dan eens in de vijf jaar. Zonder zichtbare leider, ieder doet wat ze moet doen. We wachten op iedereen in alle gezelligheid. Maken van de stop een praatpauze en gaan alleen verder in consensus maar zonder het daarover te hebben, als vanzelf sprekend. Niemand raakt te ver achter of te ver voor en we lachen als we dezelfde weg terug gaan alleen omdat de tijd het aangeeft. Wij zijn het gewoon nog steeds, als we in deze groep zijn, over een aantal zaken helemaal eens. Er is ruimte, gevoel en aandacht voor ieders verhaal. Een soort van onderlinge band, zonder dat het afbreuk doet aan welk karakter dan ook. Bijzonder, en dat is het.

18 Vrouwen,

Voor de buitenwereld: hé, wat veel 20+-ers op de step… zijn jullie soms Nonnen?

18-09-2012 Blokken…

Het dorp waar ik woon, daar voel ik me thuis. Daar heerst over het algemeen rust en reinheid. De straten zijn schoon, het dorp netjes, de mensen zeggen nog gedag – ook al ken je ze niet maar kijk je ze toevallig in de ogen, en iedereen is over het algemeen vriendelijk. Het is ook het dorp wat waarschijnlijk in de prijzen zou vallen als het gaat over aantallen rollators, scootmobielen en fietsen met een hulpmotor. Want daar zijn er nogal wat van. Vorige week, op de markt, werd ik volledig geblokt door een aantal dames met rollator. Zodat ik niks anders kon doen dan lijdzaam afwachten tot de groentes en het fruit in de mandjes lagen, er afgerekend was, de beurs netjes opgeborgen, alle wederwaardigheden waren uitgewisseld en de dames, na zich eerst weer georiënteerd te hebben, de pas richting woonstee hadden ingezet. Om even later door een ruime 70+-er op een veel te snelle fiets bijna van de sokken gereden te worden.….

09-09-2012 Fluiten…

Tegenwoordig ben je het beste af als je kleurenblind bent en rekenen niet je voorkeur heeft. Rood is gevaarlijk, evenals groen, dek je voor paars en oranje is ook al niet best. Daarbij vliegen de miljarden van links naar rechts door Europa en over de wereld, waarbij je vooral bang moet zijn dat ze uit je land vliegen. Om te horen dat er van de zoveel miljard eruit, meer dan de helft terugvliegt :). Daarbij zegt de een dat we in ieder geval veel van ons uitgeleende geld terug krijgen, en de ander evenzo vrolijk dat we ernaar kunnen fluiten. Al die info komt uit verschillende hoeken en monden op heel verschillende momenten en in tv programma’s, waarbij vooral de kiezer uit moet gaan maken wie er de waarheid spreekt en  wie de wijsheid in pacht heeft.

Want, hoe je het wend of keert, dit is wel het belangrijkste onderwerp van de verkiezingen. Rechts floreert in Griekenland, gepaard gaand met steeds meer geweld. In Spanje trekt rechts aan. Nederland begint extreem rechts (schijnbaar?) wat onder controle te krijgen, maar zodra het hier slecht gaat, zijn we vast geen haar beter dan de Grieken. Zo leert de geschiedenis.

05-09-2012 Kiezen…

Ik verwacht van de politiek, dat ze zich inzetten voor een aantal basisvoorwaarden voor het land dat ze besturen. Ik verwacht in ons rijke landje voor iedereen recht op medische zorg, recht op voedsel, recht op wonen en energie, recht op vervoer, recht op recht, recht op onderwijs, recht op een eerlijke verdeling van deze zaken (over personen en niet op basis van inkomen), en van alle overige rijkdom die we hebben. Ik verwacht zorg voor milieu, zorg voor ontwikkelingshulp, zorg voor een toekomst verder dan een paar jaar. Ik verwacht dat Den Haag, met ons belastinggeld, daar z’n stinkende best voor doet. Voor al deze dingen. En niet om zoet gehouden te worden met een briefje van 1000. Of het inleveren van zorg ten behoeve van een jachtvliegtuig. Maar toch ook dat Nederland veilig blijft. Ik wil niet horen dat dit een gevecht tussen twee potjes wordt, ik wil geen politieke echo van de, op enig moment, hardst schreeuwende burger. Ik wil niet horen wat de ene politicus vindt van een ander. Ik wil horen wat hij/zij/partij zelf vind over wat belangrijk is voor dit land, Ik verwacht ook dat ze verder kijken, over de grenzen van Nederland, naar Europa en verder nog, de Wereld. Ik wil zinnig overleg horen, over alle afwegingen. Op basis daarvan kan ik keuzes maken. Ik wil vertegenwoordigd worden. Daarvoor wil ik gebruik maken van mijn kiesrecht. Ik wil slechts, d.m.v. mijn politieke keuze, mijn voorkeuren aangeven in een richting die mij aanstaat. Ook wil ik dat de (basis) standpunten waar ik voor gekozen heb, tot het einde toe vertegenwoordigd blijven, en niet onderweg ergens uitonderhandeld worden of gewijzigd in een juist tegenovergesteld standpunt.

Dat wil ik.

30-06-2012 Plastic…

Ik had me opgegeven voor de ZeroPlastic week. Eén week geen plastic kopen. Dat is me, toen ik er eens goed over nadacht, niet gelukt. De melkpakken, waar ik er 3 tot 4 per week van verslind, was ik even vergeten. Die hebben vast en zeker een plastic binnenlaagje. Ik weet nog dat mijn moeder niet een beetje, maar heel erg blij was. Ze was denk ik in Nederland de eerste (bij wijze van spreke) die een plastic beker kocht toen deze in de handel kwamen. Eén van m’n zusjes gooide vanuit de box, als de beker leeg was en mijn moeder even niet oplette, deze met een flinke zwiep door de kamer. Niet uit baldadigheid, maar gewoon omdat deze leeg was en geen nut meer had in de box.

We zijn nu zeg zo’n 55 jaar later. En hebben wereldwijd een probleem, wat iedereen het liefst verzwijgt. Als je rondkijkt is vrijwel álles plastic of van een gelijkwaardig moleculaire samenstelling. Op mijn aanrecht staat een plastic bakje, met een plastic borstel, wachtend op de plastic fles, waar het afwasmiddel uitkomt. Het flesje wat, als het leeg en nog bijna nieuw is, weggegooid gaat worden in plaats van hervuld. De afwas komt in een handig plastic afdruiprek. Het bestek in het handige plastic ladebakje. De restanten van het eten in het handige plastic bakje voor in de koelkast. M’n handen wassen doe ik met zeep uit een plastic flesje. Aan m’n voeten zie ik handige plastic slippers. Ik troost me met de gedachte dat ik per drie weken slechts een halve zak plastic afval aan de weg zet. Met soms iets meer erin…

In de oceaan, ik wist het niet tot de week van het ZeroPlastic, drijven een aantal reuze eilanden. Van plastic. Waarvan minstens één ter grootte van Frankrijk, Spanje en Portugal samen. Het fabeltje dat plastic afbreekbaar is, is ook niet waar. Er blijven, na de visuele afbraak, moleculen over die, als ze elkaar weer vinden, een soort van wattige plastic kluit worden.

Wat me bezighoudt is niet de de vraag of ik het op kan lossen. Dat gaat zeker weten niet lukken. Het is ook niet het bericht, kort en niet eens zo heel krachtig – het kwam langs terwijl ik ergens anders mee bezig was en is niet meer herhaald – dat een aantal onderzoekers verwachten dat de aarde over zo’n 20 jaar het punt bereikt, waarop de totale aarde-biotoop waarschijnlijk op een omslagpunt komt. In alle, alle, onderzoeken naar kleine en grotere biotopen blijkt er een omslagpunt te zijn wanneer een bepaald (vast) percentage van een biotoop uit balans is gebracht. Dan trekt de bestaande biotoop het niet meer en gaat in versnelde pas een niet van te voren te voorspellen gedaanteverwisseling aan.

Wat me wel bezig houdt: hebben we dan met elkaar dan niets anders te doen dan ons druk te maken over een euro, een eurozone, geld (of eigendomsvragen). En het enigszins machteloze gevoel er niets anders aan te kunnen doen dan bewust met alles wat onze aardbol toebehoord zo goed mogelijk om te gaan.

17-06-2012 Smoren…

Het gaat slecht met ons. We, we, zitten dubbel in een dip. Elf goedopgeleide en hoogbetaalde mannen missen structureel vaker dan hun tegenstanders een gat van 7.32m bij 2.44m met een bal. Op een veldje wat op de aardbol van generlei betekenis is wat afmetingen betreft. En het gaat slecht met ons geld. Spanning te over. Over vooral de Grieken, waar het overigens wat minder slecht mee gaat, zij kunnen één onderwerp uit m’n lijstje schrappen.

Dus deed ik gister een dagje HvH, oftewel Hoek van Holland. Niets slechts te melden. Zelfs niet over de treinen, alles liep en vooral ook op tijd. Zodat ik om 11.00 uur al zoute lucht rook. Misschien vermengd met wat industriële uitstoot, maar niet te merken. En het vreemde idee dat ik de Maasvlakte geen slechte visuele gewaarwording vond. Integendeel. Met wat zon erbij van bijna een bizarre schoonheid. Waar ik dan ook ruim van genoten heb.

Gister was blijkbaar ook de dag van uitgaande dames. In tweetallen en alle leeftijden. In de trein struikelde je erover. Opmerkelijk hieraan was, dat er een duidelijk patroon in hun relaties was. Bij allemaal. De een van het stel sprak, de ander luisterde en stimuleerde met woorden als: ah, ja, och, nou, nouja!!, echt waar??, en af en toe een zin toevoegend. Alsof de NS in elke coupé een bordje éénrichting verkeer had geplaatst. Hoogtepunt was het gesprek tussen (voor zover je dat zo kunt zeggen) twee dames van ongeveer mijn leeftijd. Die een compleet script voor een avondvullende voorstelling van Brigitte Kaandorp ten gehore brachten. Verschil: Brigitte zou blij zijn met mijn slappe lach, die ik nu maar smoorde tegen het raam….

15-06-2012 Werk??…

Vanochtend moest ik mijn nieuwe rijbewijs halen. Omdat ik vorige week, na vier jaar, op mijn tien jaar geldige rijbewijs (zo’n pasje) ging zitten en er een scheur inzat. Alles nog te lezen, maar om te voorkomen dat ik, in binnen- of buitenland, door een agent van de straat wordt gehaald wegens illegaal rijden omdat ik ‘een scheur in mijn rijbewijs heb’, moest ik voor meer dan € 40,- euro een nieuwe halen. Wel weer tien jaar geldig. Maarrrrrr, da’s nog niet alles. Kom ik op het gemeentehuis bij de balie met juffrouw én PC,  had ik het bewijs van afhalen bij me moeten hebben. Geen punt. Kon een nieuwe halen krap acht meter verderop in dezelfde ruimte. Bij een andere juffrouw met PC. Die voor mij met haar PC een A-4tje uitdraait, waarna ik acht meter terug kon lopen om dat papiertje in weer te leveren bij de eerste juffrouw met PC maar blijkbaar zonder printer of virtueel levend in een andere wereld, in ruil voor m’n rijbewijs. 🙂 ?????

09-06-2012 Piet Hein…

Neem nou De Piet Heinstraat in ons degelijke dorp. Daar staan boven in het pand nog steeds de naakte etalagepoppen te wachten op een aangekleed en beter (?) leven in het museum.

De makers van deze expositie bedachten….dat die bruingebrande en vrijwel zeker anorexia dames (hoe verwerf je je anders een prominente plek in een etalage, nietwaar?) het in een volledig blanke – lees spierwitte – ‘huidskleur’ veel beter zouden doen in hun toekomstige kleding.

Oordeel zelf…. (zie foto’s beginpagina).

28-05-2012 Knip…

Ik leerde van mijn ouders eerlijk te zijn. Om alleen dat gene te zeggen en te doen, wat in mijn ogen – altijd relatief natuurlijk, maar toch – eerlijk is. Dat betekende voor mij ook dat je niet de ene dag zegt dat je groen de mooiste kleur vindt, om vervolgens de volgende dag zonder blikken of blozen zegt dat geel de mooiste is. Dat is in mijn ogen verraad. Niet alleen aan wie ik het vertel, maar ook aan mezelf. Want blijkbaar ben ik dan glad ijs, in uiterste uitwerking rijp voor een bezoekje aan een therapeut met de vraag: wie ben ik.

Ik leerde, dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn mening – laat ik bij het voorbeeld blijven – dat de kleur groen het mooiste is. En ook dat, als ik onder druk van anderen zwicht en overstap op geel, het nog steeds in volle verantwoordelijkheid mijn eigen ideeën, – incl. de overstap – , zijn en het nooit kan afschuiven op een ander.

Binnen een collectief gebeuren (club, partij) is het niet anders. Je praat over verschil van inzicht, hoort, en bepaalt dan wat je vindt. Daar kun je even de tijd voor nodig hebben. Om aan het eind, stel dat het op stemmen aankomt – dát te kiezen en uit te dragen wat je ook daadwerkelijk vindt.

Als je dat doet ben je voor jezelf en voor anderen een eerlijk en te vatten persoon. Dan sta je voor je eigen keuzes en doe je zelf water bij de wijn indien nodig – eventueel voor het belang van het collectief waar je bij wilt blijven horen. Dan kan men je aanspreken op wat je doet, denkt en het water wat je bij de wijn deed, en kan je dat altijd tegenover wie dan ook helder en duidelijk uitleggen.

Iemand anders de schuld geven van jouw keuzes….???? Het bestaat in politiek Den Haag.

25-05-2012 Zandvoort

Een dagje strand vanuit mijn dorp, is niet alleen een dagje strand. Dat is, of je wilt of niet, een dagje Trein en strand. Eergister heb ik mijn aanbiedings-dagkaart verzilverd en stapte welgemoed in de trein. Om, naar het schema verluidde, bijna drie uur later in Zandvoort op het strand te staan. Edoch. Aangezien alles gemoedelijk gaat in de Achterhoek, reed mijn syntus-trein ook gemoedelijk naar Arnhem. Om daar nét buiten de gestelde tijd aan te komen. De piloot van de NS trein daarentegen, zag het mooie weer en dacht waarschijnlijk: kom, laat ik vandaag eens goed op tijd rijden. En vertrok nét binnen de gestelde tijd. En aangezien mijn overstaptijd iets minder dan vier minuten was – normaal wel te halen, ook volgens het Grote Treinplan van de NS – was het perron leeg. Trein weg. En loopt alles opeens ietsje achter. Zodat het geen bijna drie uur werd, maar ruim drie uur Plus. Maar goed, het strand was mooi, het rook er ouderwets naar zand en zonnebrand en ik heb een paar uur lopen genieten van zon, damp, zand, water, spelende kinderen en alleen maar vrolijke mensen. Tot de tijd was gekomen om terug te gaan. In de trein bleek dat het al aangekondigde  Noodweer had toegeslagen in Nederland. Hetgeen voor het spoor alle reden is om storingen te krijgen. Vooral op mijn, mijn, traject. Zodat het nu een vrolijke vier uur Plus werd om thuis te komen. Met meldingen van inslag en hagelstenen van drie cm doorsnee in Ede. Alwaar we op het tijdstip van dit Grote Nieuws net waren en een oprechte, instappende, Edense niet wist waar dát nou overging :).

15-05-2012 😯

De één is nog niet klaar met verkapte bierreclame, of de volgende begint een actie voor een bouwbedrijf – net in het nieuws omdat het niet zo goed met ze gaat.

Politiek in Nederland anno 2012…. Het jaar waarin Crisis met een hoofdletter geschreven wordt.

Daar moet de kiezer het maar mee doen.

13-04-2012 Kan zomaar…

Stel, je kiest voor een politiek partij. Leuke gezellige grote, middenpartij. De lijsttrekker is, b.v., tegen kernenergie. En dus de hele partij ook. Iets wat je nogal aanspreekt, naast wat andere zaken, en daarom heb je juist voor deze partij gekozen. Want de partij is groot en je hoopt dat ze het voor het zeggen krijgen en dat jouw speerpunt, de kernenergie, op een goede manier uitgedragen wordt binnen de nog te vormen coalitie.

Stel, die lijsttrekker houdt er na pakweg een jaar mee op. Bijvoorbeeld door een kabinetscrisis. En er komt een nieuwe, een opvolger. Democratisch gekozen tegenwoordig. Maar, die is vóór kernenergie. En dus de hele partij ook. Want het is maar een klein(?) onderdeel van het totaal pakket. Zoals dat netjes heet. En, zoals alles, maar een klein onderdeel lijkt te zijn en dus, dus, alles binnen een partijprogramma met de wind mee kan waaien. (De crisis oplossen? Daar wachten we gewoon mee tot de crisis ons een richting in dwingt. De tijd van regeren is vooruitzien lijkt voorbij)

Dat kan zomaar.

Vervolgens is de cirkel van de hedendaagse politiek rond: onbetrouwbare en kortdurende partijprogramma’s afhankelijk van de lijstaanvoerder. Die overigens ook nog elk standpunt naar wens kan bijstellen tijdens een regeerperiode. Met als gevolg voor de partij: onbetrouwbare kiezer.

Zo worden de verkiezingen en alle discussies eraan voorafgaand, een heus ‘dat kan zomaar….’

30-04-2012 Kansel….

Ik woon in een dorp. Een degelijk dorp in de Achterhoek. Een dorp waar je er bij het betreden van de dorpskern op gewezen wordt dat het handiger is God bij- dan achter de hand te hebben :). Nu ga ik wel eens voor een en ander op pad in het dorp. Zo ook een week of twee geleden. Voor een klusje moest ik in een opslagplaats van het museum zijn. Een redelijk vervallen optrekje van twee hoog, wachtend op de sjofel. En daar trof ik, in ons degelijke dorp, op zolder, een prachtig schouwspel. Waar vrijwel niemand weet van heeft. Behalve enkele hardwerkende dames van de TextielCommissie, die een mooie tentoonstelling over damesmode tussen 1870 en 1970 aan het voorbereiden zijn. Te druk om te beseffen wat ze zelf op de zolder hebben neergezet.

Dezelfde dag, toeval of niet, was ik in de werkplaats van de dames van de TextielCommissie. Die werkplaats, hoe kan het ook anders in ons dorp, is in een kerkgebouwtje. Recht onder de kansel zijn ze druk bezig naakte etalagepoppen een degelijk uiterlijk te geven. Om vervolgens de kleding – oud, soms uniek, kostbaar – tot aan de tentoonstelling in juli te bedekken met kleden, en de poppen in slagorde op te stellen onder de kansel. Op een manier waar onze Blonde Wesp hartkloppingen van zou krijgen….. Voor meer foto’s zie Het is niet wat je denkt.

28-04-2012 Voorzichtig…

Voorzichtig, niet te snel, even afwachten wat er nog te gebeuren staat, maar misschien, heel misschien, is dit weer het land waarin ik wonen wil…

27-04-2012 Een-heden…

Gister, gister is parlementaire geschiedenis geschreven. Onze minister van financiën liep fier voorop en neuriënd door de gangen….

😀  Onze Tweede Kamer 26-04-2012

😯

24-04-2012 Weten….

Twee dingen tegelijk doen is een hele klus. Voor vrouwen, maar nog veel meer voor mannen. Nu bestaan onze Tweede Kamer en Regering, alle inspanningen en intenties ten spijt, voor het grootste deel uit mannen. Met die wetenschap zou je zeggen: Den Haag, doe geen twee dingen tegelijk. En zeker geen dingen die elkaar nogal bijten. Zoals, ik verzin het maar, samenwerken om Nederland uit het slop te halen en verkiezingen. Ik kan, als simpele burger, voorspellen dat dat veel te veel gekrakeel gaat worden. Op zeker, de verkiezingsstrijd gaat ten koste van het welvaren van het Volk.

En onze MP…. zwijgt naar het Volk. Dat moet het doen met het volgen van het debat in de Tweede Kamer en verslaggevers die proberen onze immer lachende MP te tekkelen voor een woordje tot anderen dan politici gericht. Het Volk lijkt alleen nog op papier (genaamd Verenigd Koninkrijk) te bestaan….

23-04-2012 IJzig….

Onze immer lachende MP lost vandaag keurig de hoofdbelofte van zijn verkiezingsprogramma in: ‘Nederland weer teruggeven aan de Nederlanders’. Evenzogoed wel iets onoverzichtelijker dan hij het kreeg en wat rommeliger dan de zolder van m’n buurvrouw, maar toch, het is hem gelukt. Binnen no-time.

En hij blijft mooi trouw aan de woorden: ‘Het past mij niet om commentaar te leveren op posities die individuele partijen innemen’. Gesproken in tijden van het Polen Meldpunt.
Het Volk, het Volk moet het doen met woorden van politici, opgevangen in de wandelgangen. Achterna gezeten door de pers. En een kort bulletin van de RVD. IJzige stilte door onze Open, Eerlijke en Transparante MP.

22-04-2012 Handboek…

Het is verbazingwekkend hoe goed politici het hoofdstuk “Niet mijn schuld/ hoe houd ik de schuldvraag verre van mij” uit het Eenvoudige Handboek voor Politici hebben gelezen. Daarbij ijvert een ieder lid van de regering zich nu vooral het lijstje “Wat deden we nog wel” uit het hoofd te leren en voor de camera op te sommen. Veelvuldig. Overigens vrijwel niet herkenbaar voor de gemiddelde burger. Aardig lijkt b.v. te scoren de verlaging van de overdrachtsbelasting voor o.a. woningen. In een tijd dat er nauwelijks huizen worden overgedragen. De crisis echter, is en blijft onopgelost….

21-04-2012 Bont…

Den Haag maakt er op vele fronten een rommeltje van. Nou zijn we dat gewend, dat wel. Maar onze immer lachende MP maakt het nu wel erg bont. Nadat door deze regering incl. gedoogpartner uit het Handboek voor Regeren de hoofdstukken als “Navelstaren”, “Ik-in-de-politiek”, “Veel drukte maken om kleinigheden” (met het Help-hoofdstuk “Hoe blazen we kleinigheden op tot belangrijk”),  “Hoe vertalen we Ordinair Gekrakeel in Haagse Termen”, “ Het in Ere herstellen van het oude spreekwoord: Spreken is Zilver, Zwijgen is Goud” en “Hoe houd ik het Volk en Kabinet onwetend zonder dat ze gaan zeuren” zijn verslonden, zullen ze nooit toekomen aan de hoofdstukken: “Wat is Regeren”, “Wat is daadkracht”, “Hoe regeer ik Open, Eerlijk en Transparant”, met als slot: “De diepe betekenis van: Regeren is Vooruit Zien”.

07-04-2012 Werkelijkheid….

Zie eerst vorige twee Verhaaltjes. Ik vraag me in alle eerlijkheid af: zou het zo’n vaart lopen in Nederland? Nee, dat denk ik niet. Nog niet. Maar onschuldig is het ook niet. Ik denk dat het goed is te onderkennen wat er voor gedachtegoed ten grondslag ligt aan uitspraken en handelwijzen, gedaan door onze politieke Leiders die tevens ons boeg– en voorbeeld zijn. In alle eerlijkheid waarschijnlijk niet zo bedoeld, maar wel horend bij stromingen die in het verleden groot hebben kunnen worden en veel leed hebben veroorzaakt. Langzaam nestellen zich ideeën in ons Nederland, die fout zijn. Ideeën die uitgaan van beter zijn dan een ander (‘tweederangs burgers’ lijkt nu al een geaccepteerde term, niet alleen door onze Blonde Wesp gebruikt), van geld (tegenwoordig leidraad voor vrijwel elke politieke beslissing over het Volk), egoïsme ( zorg goed voor vooral jezelf). En nu zelfs een uitspraak van de Raad van State –  de Hoogste algemene Bestuursrechter van het land, onafhankelijk orgaan – die gebagatelliseerd, genegeerd en afgewezen worden door onze Leiders. In hetzelfde gesprek waar zij (onze Leiders) ons (het Volk) ernstig manen ons aan de Wet te houden. Het zijn ideeën en handelswijzen die, door historie bewezen, nooit kunnen leiden tot een goede en evenwichtige samenleving, met plaats voor iedereen, in vrede en vrijheid.

06-04-2012 Werkelijkheid of droom….

Ik schrijf begin april in het jaar 2012. Nederland. De Leiders van het Volk – bij monde van de minister van Sociale (Sociale) zaken – noemt illegale asielzoekers Tweederangs Burgers. Het is een tijd waarin wetten door de Leiders als heilig worden gezien. En de Leiders van het Volk Wetshandhavers lijken te worden. Nederland, een land waar anders denken en handelen dan de Leiders willen, in rap tempo gezien gaat worden als Burgerlijke ongehoorzaamheid, wat met het Wetboek in de hand en hoge boetes bestreden dient te worden. Door de Leiders. Binnen een periode van tien dagen zijn er twee van deze conflicten, waarbij de Leiders zich openlijk hard en onverzettelijk opstellen tegenover Burgers.

Enkele definities van Tweederangs: 1) Arm 2) Inferieur 3) Minderwaardig 4) Niet van de beste hoedanigheid 5) Ondermaats 6) Ondeugdelijk 7) Slecht 8.) Van lager allooi 9) Van lager niveau 10) Zwak

Hoe dacht onze naaste ‘buurman’ over bepaalde bevolkingsgroepen in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw ook weer…..

Is dit echt het land waar ik in woon?

31-03-2012 Parodie of werkelijkheid….

Ik schrijf eind maart in het jaar 2012. Nederland. In spanning wacht het Volk op hun Open, Eerlijke en Transparante Leiders. Drie in totaal. Die zich, om elke inmenging van het Volk op welk vlak dan ook te vermijden, wekenlang hermetisch van de buitenwereld afsluiten. Om te overleggen wat te doen met het geld en de toekomst van het Volk. Het Volk mag op afstand toekijken hoe er gepauzeerd, gerookt en omarmd wordt. De Aanvoerder van deze Leiders legt nog net uit dat het zwaar, ingewikkeld en soms ook moeizaam is. Meer wil deze Open, Transparante en Eerlijke Aanvoerder niet kwijt aan zijn Volk. Er wacht voor het Volk echter licht aan het einde van de tunnel. Want dan komt de Aanvoerder aan zijn Volk Open, Eerlijk en Transparant uitleggen dat het beslist zware, moeilijke en intensieve gesprekken waren en dat de uitkomst een ieder pijn zal gaan doen, maar dat deze redelijk onvermijdelijk vast zullen staan….

30-03-2012 Heel Stil….

Er is een brief van CDA prominenten, die het niet eens zijn met de plannen tot bezuinigen op ontwikkelingshulp. Ze vinden dat Nederland zijn sterke internationale positie voor een belangrijk deel dankt aan het imago van internationale openheid en betrokkenheid. “En onze inzet op ontwikkelingssamenwerking heeft stevig bijgedragen aan het positieve imago van Nederland in opkomende landen”.

Dan ben ik stil. Heel lang stil.

Want, want één van de doelen – en blijkbaar een heel belangrijke – is dus goodwill kopen d.m.v. ontwikkelingshulpgelden. Goodwill kopen. We hebben die landen nu of in de toekomst nodig. Zodat we er straks zelf beter van worden. Imagoschade. Dáár praten we over. En gebruiken we als dreigmiddel, om toch vooral niet te komen aan geld voor ontwikkelingshulp. De echte argumenten voor ontwikkelingshulp zijn blijkbaar óf echt niet belangrijk, of niet krachtig genoeg in de discussie.

Ik ben stil, hééél stil. En laat een traantje over het politieke niveau wat wij hier, in ons stinkend rijke landje, hebben bereikt.

29-03-2012 Buitensluiten

Na alle perikelen met KPN en het spoor, zit je niet te wachten op een Niet Sturende Overheid die ongeveer vergelijkbaar (hoe zou dat nou komen?? 🙂 ) gedrag vertoont. Zich vier weken geluidloos opsluit, even voor de pers wat reuring in het land brengt, en zich dan weer hermetisch afgesloten beraad op de wereld die ze zeer zorgvuldig buitensluiten. Dat lijkt me ongeveer de slechtste manier om met je bevolking om te gaan. Zeker omdat je op voorhand weet dat wát er ook uit moge komen, het nooit en te nimmer deze crisis zal oplossen. Daarvoor zit er te veel persoonlijk belang bij en is het clubje vermeende probleemoplossers veel te klein. Een Blonde Wesp die koste wat het kost mee wil praten, een immer lachende MP die als hoofd- en tevens dagtaak lijkt te hebben het boeltje bij elkaar te houden en een CDA wat, tja, wat zichzelf waarschijnlijk geen eer aan doet in de zin van menselijkheid. Want één ding weet je zeker bij deze regering: de mens staat in dienst van de economie en beslist niet andersom.

28-03-2012 OV Dipje

Na mijn bezoek aan de T-paal in Utrecht kan ik niet anders zeggen dat de dag verder zonnig verliep. Ook de terugreis verliep weliswaar met vertragingen, maar zonder zorgen. Echter, om na een reisdag met de OV Chipkaart te achterhalen wát er precies is afgeschreven? Daarvoor toog ik de dag erop naar een oplaadpunt in Aalten. De niet persoonlijke Vrolijke OV Chipkaart is nl niet op de PC uit te lezen. Om te constateren dat ik niets snapte van de telling. Na enig puzzel- bel- en mailwerk kan ik melden:
– Dat een niet geactiveerde niet persoonlijke Vrolijke OV Chipkaart wél werkt bij Syntus
– En niet bij de NS (hoe logisch?)
– Niet geactiveerd wordt als je ‘m voor de eerste keer oplaad (hoe logisch?)
– De kaart alleen de laatste 10 transacties onthoudt
– Verkeerde transacties alleen vergoed worden als je ze op een print kunt aantonen en dus nog op je kaart staan
– De print alleen in een T-automaat op een groot station gemaakt kan worden
– Je dat binnen 14 dagen moet doen want dan verdwijnen je gegevens
– De route om restitutie van foute bedragen te krijgen dermate ingewikkeld is dat je het wel uit je hoofd laat dat te doen.
–  Dat ze dát dus goed voor elkaar hebben…..
–  Ook deze helpdesks reuze vriendelijk zijn maar niets kunnen
–  Papieren tickets domweg goedkoper en veel makkelijker zijn

En dat ik mijn niet persoonlijke Vrolijke OV Chipkaart opberg in een kastje. Vér weg.

27-03-2012 OV Chipje

Een dagje uit met de trein, of de trein met mij, kan ook. Naar Scheveningen. Dat was zondag. ’s Ochtends welgemoed met mijn flink opgeladen Vrolijke OV Chipkaart naar het station. Waar de eerste de beste paal al tegensputterde, maar bij de tweede poging iets van 10 euro op het scherm meldde. Eerst Syntus in, om in Arnhem over te stappen op de NS. Hetgeen uit- en inloggen betekende, wist ik. Uitloggen ging vlot, het inloggen door de drukte en de haast van de overstap niet. Oftewel: vergeten 😯 . Daar zat ik dus. In een rijdende trein. Zonder te betalen. Het volgende station, bedacht ik, zou uitkomst brengen. Dan zou ik als een haas naar zo’n paal rennen om alsnog in te loggen. Dát mislukte, meldde de paal drie keer 😕 . De conducteur 8) riep niet ‘mevrouw, zorg nu eerst dat u uw zaakjes op orde hebt ‘, maar liet me gewoon weer instappen. Om me te vertellen dat mijn niet persoonlijke Vrolijke OV Chipkaart kaart voor het eerste gebruik geactiveerd diende worden 😯 . Daarbij heeft de NS geen mogelijkheid meer om in de trein te betalen, dus mocht ik eerste klas gratis mee naar Utrecht, alwaar een bezoekje met mijn Vrolijke OV Chipkaart aan een Ticket – paal mij van overig ongemak zou verlossen. Dacht ik.

Wordt vervolgd….

26-03-2012 NS foutje???

Er is een tip die ik niemand wil onthouden. Het loont de moeite om te gaan shoppen voor NS kaartjes. Ik was dom en dacht dat de NS overal dezelfde tarieven zou berekenen. Dat is niet zo. Met een beetje geluk loop je tegen een rariteitenkabinet van prijzen aan. Zoals het traject Aalten – Den Haag. Als je met je Vrolijke OV Chipkaart reist betaal je het volle pond. Ook OV9292 geeft die prijs. Echter…. De NS geeft op haar eigen site een lager bedrag. Niet als speciale prijs of aanbieding, nee, gewoon lager. En dan loont het om niet je Vrolijke OV Chipkaart te gaan gebruiken, maar om je kaartje via internet te bestellen. Je print het direct uit en op dit traject scheelt het je vijf euro enkele reis. Een dagje Scheveningen is dan opeens 10 euro goedkoper! Een NS foutje?? 🙂

Wordt vervolgd…

23-03-2012 Hartelijk dank…

Welkom in de wereld van de digitale hulpverlening. Ik probeer m’n hele leven al, zo mogelijk, uit die wereld te blijven. Uit de wereld van de antwoordapparaten, nummermenu’s en telefonistes die alleen verstand hebben van vriendelijk zijn, maar niet van waar je voor belt. En dat lukt me aardig. Ik verkies ook mailcontact boven de telefonische helpdesk. Omdat ik het zowel voor de telefoniste als voor mezelf zielig vind in een onnozel gesprek te belanden, waar zowel zij als ik niets aan kan doen en wat geen enkel resultaat oplevert. Kortom, mail is the best. Tot …. KPN.  Kort: ik heb een InternetPlusBellen contract. Ooit in de oude tijd afgesloten. Daar heeft de provider in 2010 e.e.a. aan gesleuteld plus de naam aangepast. En rekent al meer dan een jaar dat abonnement af. Gewoon omdat ik al een bedrag betaalde en het versleutelde abonnement-met-nieuwe-naam wel paste bij dat bedrag. Denk ik. En aangezien ik een gewoon burger ben, geloofde ik KPN dat ook de inhoud van het nieuwe abonnement bij mijn adres paste. Omdat ze vrij stellig en heel blij dat nieuws verkondigden. Tot ik bij toeval ontdekte dat de nieuwe, opgevoerde, snelheid door KPN niet bij mij gehaald kan worden en ik een lager abonnement moest hebben. Goedkoper. Want….zelf (KPN dus) concluderend uit hun postcode check: “Helaas is InternetPlusBellen Standaard niet leverbaar op je huisadres”. 🙂 Terwijl ik er wel voor betaalde… Na enige mailwisseling, waarbij ik de indruk kreeg dat óf mijn verhaal niet werd gesnapt óf KPN het niet wilde snappen, kreeg ik dit berichtje. Waarvan zij dénken 🙂 daarmee mij de mond te hebben gesnoerd. Inhoud: een netjes “U kunt de boom in, wij wensen geen contact meer”.

“Hartelijk dank voor uw reactie.

Zoals ik u reeds in mijn e-mail van 19 maart 2012 heb uitgelegd, kunnen wij niet overgaan tot het crediteren van deze kosten.

Ik vertrouw erop u met deze informatie van dienst te zijn geweest.

Met vriendelijke groet,”

……….., KPN

18-03-2012 Duidelijk

Een paar dagen bekomen van Gloria. Overigens is met enig speurwerk zelfs de plaats van de PC te achterhalen. Goed. De PvdA heeft een nieuwe lijsttrekker. Da’s mooi. En die wil heel voortvarend de huidige regering aanvallen en zorgen dat deze z.s.m. opstapt. Dat is de hoofdboodschap. Als bijlage worden enige punten genoemd waarom. Nou weet ik niet of ik, als kiezer strakjes, daar wat aan heb. Laat staan dat ik daar nu blij mee ben. Ik heb pas wat aan een partij die, zonder politieke oorlog te willen, uitlegt waar het voor staat. Duidelijk. En voor enige jaren. Vooral dat. Ik hoef niet te weten welke interne discussies een partij voert. Ik hoef ook niet te weten of elke politicus van die partij voor of tegen dat standpunt is. Ik hoef geen discussie tussen partijen op de TV. Een discussie die even later in de Kamer dunnetjes – of dik – nog eens over gedaan wordt, Waarin soms tot m’n stomme verbazing heel anders gepraat kan worden. Ik wil weten waar ze voor staan als een onderwerp aan de orde komt in de Kamer. Het moet inhoudelijk sterk zijn. Links, rechts of midden. Daar heb je wat aan als burger en als kiezer….

13-03-2012 Gloria

Als je denkt dat het gauw opgelost is….. Het bleek dat er meer te wissen was dan ik dacht. En ik trof tot m’n stomme verbazing ook nog een paar filmpjes van Nederlandse studenten ROC in training???? Jahhhh, ook dat nog. Maar goed, Gloria achterhaald, de foto’s bekeken, en dat bleken NAGELS te zijn. mooie bewerkte nagels. Van GloriaNailArt, in Zweden, nabij Stockholm. E-mailadres, gewoon adres, tel.nr., alles bekend inmiddels door wat zoeken op internet. Een prachtige locatie om vanuit te gaan schaatsen. Goed, Gloria is haar blog-site kwijt (als je nieuwsgierig bent….. géén site dus) en een pittig mailtje rijker.

Dan zat en zit ik nog met die studenten. Inmiddels gewist, en aangezien ongeveer iedereen in Nederland op Facebook zit…. Vond ik ook daar in ieder geval één naam gelijk aan die van een student. Ook nog jong en lange blonde haren, dus die maar een berichtje gestuurd. Of ze überhaupt wel weet dat ze in MIJN database zit…..

12-03-2012 Cockpit

Ik kom nooit in de cockpit van m’n domein. Omdat alles wel loopt. Nou wilde ik eens kijken naar een back-up en blijkbaar kan dat via dat control panel. Vind ik daar…… niet alleen trief.nl, maar een tweede database gebruiker: Gloria. 😯 GLORIA????? 😯 Gezocht en ergens in Verwegistan, ik denk iets van Polen of Tjechie of zo, heeft iemand een site via mij. Een knal, knal-ROZE. GLORIA geheten. Voor wat ik kon opmaken géén dirty site 😐

MIJ. IK. HOEZO. JAWEL.

Direct actie ondernomen en Gloria niet blij gemaakt. Wissen heet zoiets.

Hij (kan in dit geval NOOIT een zij zijn 😉 ) gaf echter nog steeds een nail aan als tweede database. Terwijl ik die gewist had. Maar daar zat niks (meer) onder. En dus voor de tweede keer gewist. Want wat moet een spijker per slot in m’n cockpit. ‘t Lijkt alsof ie niet opgewassen is tegen zoveel wis-geweld en is vooralsnog nu weg. Tweede actie was meteen m’n wachtwoord nog een stuk ingewikkelder maken….

Leuk???? Nee, want voor hetzelfde geld gebruiken ze het voor allerlei viezigheid en zit je voor je het weet op het bureau wanhopig uit te leggen dat je toch echt een heel net mens bent…..

11-03-2012 Stoer

Zodra de overheid zaken, welke eigenlijk direct onder hun eigen verantwoordelijkheid zouden moeten blijven vallen, gaat uitbesteden aan exploitanten, geeft dat heel veel gedoe, gemopper, vingerwijzen, extra regelgeving vanuit Den Haag, en allerlei groeperingen en organisaties vanuit het Volk die zich overal mee willen gaan bemoeien. Het wordt er nooit vrolijker op. Natuurlijk moet alles volgens marktwerking, sponsoring, investeerders, en vooral goedkoop. En, en, zodra de overheid het heeft ‘afgestoten’ kunnen ze – en eigenlijk iedereen – gaan schieten. Met kritiek, of jawel, boetes.

De NS krijgt weer een boete, net als Prorail. Dat geeft te denken. Allereerst is de overheid zelf de enige aandeelhouder van de NS – exploitant van de treinen en ingehuurd door de overheid -, ten tweede betalen wij via het kaartje en belasting de NS voor vervoer, onderhoud en investeringen. ProRail is beheerder van spoorwegen en andere infrastructuren, en gevraagd om met overheidsgeld zaken beter te regelen dan de overheid zelf zou kunnen. Ik weet niet…maar volgens mij gaan die boetes gewoon af van de rekening. Dus wat minder geld b.v. om de wissels in de winter aan te pakken. (Waardoor de kans op weer een boete volgend jaar alleen maar toe kan nemen.) Boetes die we via kaartjes en belasting betalen. Het klinkt een beetje alsof iemand zichzelf (en in dit geval het Volk) een boete geeft. Kort door de bocht: ze stoppen er aan de ene kant geld in, aan de andere halen ze het weer terug. Het klinkt wél stoer: we geven de NS en ProRail een boete vanwege wanprestaties.….. 🙂 8)

09-03-2012 Inhoudelijk….

Toen ik naar de basisschool ging stonden de banken in rijen, zat je met de armen op de rug of over elkaar, soms met een vinger voor de lippen. Het programma was voor iedere leerling en van klas 1 t/m 6 (nu groep 3 t/m 8 ) gelijk. Je liep naar binnen nadat de bel was gegaan. In een rij, twee aan twee, altijd op dezelfde plaats. Welke interesses je had of wat je echt leuk vond deed er niet al te veel toe. In de klas heerste overwegend rust. Het  was zelfs voor de leerlingen volledig overzichtelijk wat iedereen deed en hoe iedereen ervoor stond. Want iedereen deed gewoon hetzelfde. De muren hingen niet vol.

Nu, nu zit je in groepjes, heel soms in een rij, soms in een kring, net wat je gaat doen. Nu loop je naar binnen als de deuren opengaan, nooit in dezelfde volgorde. Zijn er groepsgesprekken, waar soms door elkaar heen gepraat wordt. Is de school bruisend en daar is Nederland en zijn de scholen trots op. Want dat is wat Nederland wil. Gezellige scholen waar ieder kind gehoord wordt en op zijn/haar niveau kan werken. Bruisend. Al gauw bleek dat er kinderen waren die juist niet tegen bruisend kunnen. Die rust, eenduidigheid en stabiliteit nodig hebben. Meer dan het gewone basisonderwijs in de moderne, met z’n tijd meegaande ontwikkeling kan bieden. Er werden oplossingen gezocht en gevonden. Omdat duidelijk was dat binnen het moderne, bruisende onderwijs een aantal kinderen geen goede plek meer hadden.

Die oplossing was niet voor niets, dat had een duidelijke inhoudelijke reden. Nu overruled door financiële. De keuze, want het kan anders, van Den Haag.

07-03-2012 Paradijsje???

Aangezien ik gister vrij gemakkelijk onze begrotingsproblemen heb opgelost, waag ik me vandaag aan het volgende: de Euro en de Gulden. De oplossing is: niet over praten en niet doen. 🙂

Als je dan toch wat vrije tijd wilt spenderen aan dit gedoe: luisteren naar slimme en goede economen. Scheelt héél veel discussie, onderzoek, gedoe in het algemeen. En stel dat, dat, dit hoogst onzalige plan doorgang zou vinden, moet je toch niet nadenken over alle kassasystemen, pinautomaten,  álle ingevoerde eurotekens, buitenlandse contracten, rekeningen, betalingen en nog zo een en ander wat ik niet overzie, die wéér veranderd moeten worden?? Plus het gaan voeren van twee munten, zoals in Zwitserland? Met een redelijke zekerheid dat we een paar kabinetten verder die inmiddels onzalig geworden discussie wéér moeten gaan voeren omdat we onszelf op een zijspoor in Europa hebben gezet? Hebben gezegd: stik maar in Europa, wij creëren ons eigen paradijsje???

Welk paradijsje?????

Je kunt ontwikkelingen die mondiaal gaande zijn, waaronder de globalisering, maar ook hang naar – je zou het niet zeggen als je het nieuws hoort, maar toch noem ik het – eenheid, niet meer keren. We zullen breder en verder moeten kijken dan de Noordzee en de Belgische en Duitse grenzen. We zijn slechts een klein streepje op de tijdsbalk van de geschiedenis, die gewoon doorgaat……

06-03-2012 Natellen???

Ik weet, vanuit m’n werkervaring en interesse, dat overheden op welk niveau dan ook, zich beter niet met cijfers kunnen bemoeien. En ook niet uit besteden aan een bureau of organisatie die ergens, al is het maar een klein, belang in heeft. Of om wat voor reden dan ook de opdrachtgever naar de ogen kijkt. Dat gaat vrij vaak mis. Overheden rekenen zich rijk of arm, net zoals het hun op dat moment uitkomt, geregeld los van welke werkelijkheid dan ook.

Om Griekenland niet failliet te laten gaan, staat op het nieuws, zou ons 1 biljoen euro gaan kosten. En dat klinkt zó veel, dat elke Europeaan het wel uit z’n hoofd laat daar lang over na te denken of het na te rekenen. Daar hebben zich vast hele slimme ambtenaren of zo’n ingehuurd bureau mee bezig gehouden. En ik, klein burger, denk dan: Zou dat kloppen tot het laatste miljard aan toe? Of, of……of zou het net als bij het invullen van het belastingformulier gaan. Daar mag je gewoon de cijfers na de komma vergeten. Want in verhouding maakt dat niets uit. En….wij komen maar een paar miljard te kort. ………Welk puntje is dat in het bedrag?? Dat missen ze vast niet op dat biljoen. Verhouding is iets van 18 euro op de duizend…. Kan me niet voorstellen dat ze dát missen….. En welke ambtenaar telt het nou na????? 🙂 🙂

05-03-2012 Goochelen????

Achteraf gezien is dit een heel enerverend weekend geweest. Allereerst een brand in een kassencomplex. Een kas voor plantjes. Die, welke jij en ik gewoon in de vensterbank heb staan. Groot alarm vanwege waarschijnlijk vrijgekomen giftige stoffen. Nou weet ik nog van een brand in Moerdijk in een chemische fabriek. Waar zwaar chemisch materiaal was opgeslagen. Waarbij het vrijkomen van giftige rook reuze meeviel…. 🙂

??????????????

Vóór het weekend zag ik een interview. Met een politicus. Weet niet meer exact welke, maar het getal wat hij noemde staat nog helder in m’n geheugen gegrift: als we niet bezuinigen loopt de staatsschuld per dag op met 77 miljoen euro. Een koopje, want vanmorgen, ná het weekend, riep onze MP dat de staatschuld, als we niet bezuinigen, per dag oploopt met 90 miljoen euro….. 🙂

??????????????

Elf jaar ná de invoering van de euro, en na enig wisselen van de wacht in den Haag, lijkt de roep om terug te gaan naar de gulden groter te worden. Met dank aan onze Blonde Wesp. Toen, toen, is er een grote campagne gevoerd vanuit de overheid om het volk achter de invoering van de euro te krijgen. Want het was goed voor import, export, handel in vele opzichten, afschaffen van onnoemlijk veel omrekenen, eenheid in Europa en vast en zeker nog wel wat argumenten. Het zal toch niet gebeuren dat slechts een paar jaar – te verwaarlozen tijdspanne in het licht van de geschiedenis en te kort om fundamenteel anders tegen Europa aan te gaan kijken – na deze campagne we een serieuze discussie gaan voeren over teruggaan naar de gulden???? :).

01-03-2012 Uniek!

Ik weet, ieder mens is uniek. En zeker jijzelf. Dus ook ikzelf :). Maar omdat ik niet naast m’n schoenen wil gaan lopen, daal ik vrijwel altijd af tot aards niveau :).

Gister in het nieuws: enkele boeren in Drenthe willen een windmolenpark. Honderd molens. Hoofdreden is een andere bron van inkomsten/kosten dekken, leuke bijkomstigheid is milieu en energie. Nu is er hevig protest tegen die windmolens. Een burgemeester verwoorde: ‘landschapsvervuiling, kelderende huizenprijzen, toerisme dat achteruit holt en niet te vergeten: geluidsoverlast’. Dat laatste is een echt argument. Echter er zijn regels voor afstanden en er zijn moderne molens die weinig geluid maken. Nou kan ik niet ontkennen dat 100 molens veel is. Maar, maar, maar, wij kijken binnenshuis ook niet op een elektrisch apparaatje meer of minder. We willen snelwegen die ook ’s nachts verlicht zijn. En de verwarming geen graadje lager zetten diep in de winter. Lekker warm douchen. Koken op inductie. Daarbij is de draagkracht voor kernenergie geslonken als sneeuw voor de zon sinds Fukushima. Ook willen we elke dag wel een stukje vlees, en een aardappel. Van eigen bodem, want dat stimuleert de economie. Van die boer dus. Voor een redelijke prijs.

En ik? Ik denk dat als ik langs zo’n windmolenpark fiets, ik trots rechtop ga zitten, ga genieten, foto’s maak en breed glimlach!  En aangezien ik niet zó uniek ben als ik misschien wel zou willen…..

27-02-2012 Onder de brug…

Er duiken steeds meer dingen op die ik niet snap…. Je hebt een huis, je blijkt een verkeerde hypotheek te hebben afgesloten om een crisis te doorstaan, en dus moet je onder de brug slapen. Geen financiële instelling die naar je taalt.

Nu ben je een woningbouwcorporatie, hebt veel bezit en vermogen, waaronder derivaten – wat dat ook mogen zijn, het woord is al net zo schimmig als het product zelf -. Derivaten waar de wereld jaren geleden al van zei dat het een gigantische luchtballon is. Goed, die business knalt door lagere rente. Niks nieuws onder de zon vandaag de dag, die mensen komen dan ook maar gewoon gezellig onder de brug liggen. Denk je. Missssss, dat is niet zo. Een bank waar ik nog nooit van had gehoord – maar ja, wie ben ik – gaat de boel redden door er 1,7 miljard euri’s in te steken. Nog niks aan de hand, want omdat ik in deze ego-tijd leef mag ik denken: da’s mooi niet mijn bank en dus zijn het mijn centen niet. Missssss, da’s een overheidsbank. En dus wel mijn centen. Maarrrrrrr, ik weet nog de commotie over het feit dat de Nederlands staat geld in onze bankwereld wilde steken, leningen wel te verstaan. ING, ABN, Fortis, weet je nog? Dikke discussies in Den Haag. Nu gaat een overheidsbank een woningcorporatie 1,7 miljard lenen, en….????

Iedereen bij de corporatie werkt waarschijnlijk gewoon door. En ergens, ergens, ben ik wel nieuwsgierig naar de bonussen van dit jaar binnen het bedrijf….. Zou onze minister van financiën daar ook paal en perk aan gaan stellen, net zoals de vorige minister bij ING en Fortis????

26-02-2012 Als je op tv wilt in Nederland….

Je hebt er helemaal geen the voice, (verre reizen-)spelletjes, brutale kids of obesitas voor nodig om op tv te komen. Je hoeft alleen maar verkeerd over te steken……. 🙂

Soms is het vreemd. Dat onderwerpen die in onze cultuur heel helder zijn, toch nog ter discussie schijnen te staan. Er zijn o.a. ethische regels over hoe je met elkaar omgaat. Duidelijke regels dat als mensen in een kwetsbare positie zijn, je integer, respectvol en voorzichtig met ze omgaat. Alles vermijdend wat ze in een positie brengt waar ze nog kwetsbaarder door worden. B.v. door stiekem – want dat is het – opnames te maken in een ziekenhuis waar je redelijk aangeslagen naar binnen wordt gedragen. Ik zou heel, heel boos worden als het mij overkwam. Nu zijn er onvermijdelijk mensen die geen gevoel hebben voor deze regels. Die moeten dan maar teruggefloten worden. Helder als kristal. Vreemd genoeg is daar een rechtszaak voor nodig. Dan is er echt iets fout in onze samenleving. En niet zo’n beetje ook. Dan zitten er mensen met deze foute ideeën op sleutelposities. Het zou handig zijn als onze maatschappij zich eens ging afvragen hoe dat in hemelsnaam kan…..

25-02-2012 Yessss!

Yessss!!!! 🙂 Het is me eindelijk gelukt! Hoera! 🙂 Met mijn kleine autootje voor meer dan  € 60,- tanken. Thanks to all oil-companies!! Nu snap ik eindelijk waarom de top-mensen van die bedrijven zulke mooie bonussen mogen opstrijken. Ze maken auto-rijders gewoon heel blij op dit soort dagen….. 🙂

21-02-2012 Doelstelling

Op school mag er officieel niet gepest worden. Veel scholen gaan daar redelijk mee om. Zodra er echte excessen zijn, wordt dat in de publiciteit gebracht, meestal gevolgd door iemand uit de politiek die gaat roepen dat het niet mag, niet kan, en uitgeroeid dient te worden.

Gister, gister is een droeve dag in de Nederlandse politieke geschiedenis. Het is een kleine groep ‘collega’s’ gelukt om iemand weg te pesten. Aanvallen direct op de persoon gericht, geheel gespeend van welke inhoudelijkheid dan ook. Bedoeld om de man uit evenwicht te brengen en uiteindelijk weg te krijgen uit Den Haag. Dat ging heel ver. Tot en met reclamefilmpjes van onze Blonde Wesp aan toe. Reden: Ik denk omdat de politicus een tot in z’n tenen integere man is. Zo gefocust op inhoudelijkheid, dat in een debat de rechtstreekse aanvallen op zijn persoon niet op tijd door hem werden onderkent en hem overvielen. Waardoor hij alras gezien werd als slechte debater en waarschijnlijk slappeling. Den Haag heeft blijkbaar een broertje dood aan vermeende slechte debaters. Erger nog, met onze MP voorop is het een spel geworden álles te kunnen pareren. Elke aanval, al gaat het nergens over. Zelfs de inhoudelijke boodschap in de zin ‘doe es normaal man’ worden zowel door de zender als de ontvanger niet begrepen. Zo spelen er, onder het mom van politiek bedrijven, een aantal politici een heel gemeen spel. Een ‘spel’ wat op scholen niet mag, niet kan, en uitgeroeid dient te worden. Ook volgens de politiek.

Het is onze Blonde Wesp gelukt één van zijn persoonlijke doelstellingen te realiseren….. Met dank aan ál onze politici, die dit gewoon lieten gebeuren.

17-02-2012 Chantage

Ook al zijn we in recessie, ook al is verdeling van de rijkdommen binnen ons land aan het scheeftrekken, waardoor een groeiend aantal mensen in de schulden raakt, nog steeds zijn we erg rijk. Het schort aan een betere verdeling en fundamentele oplossingen daarvoor. In plaats daarvan worden hapsnap vangnetten gecreëerd . Waar onze regering dan vervolgens heel trots mee naar buitenkomt. Het is dan ook beschamend dat binnen de politiek het snijden in ontwikkelingshulp als chantagemiddel gebruikt wordt om geld te genereren voor een probleem in onze rijke Nederlandse samenleving. Wat met dat geld overigens even zo goed nooit opgelost gaat worden. Want door deze problemen niet echt aan te pakken zullen het geldverslindende vangnetten blijven.

13-02-2012 Meldpunt van onze Blonde Wesp

De klachtensite van onze Blonde Wesp (weet je nog: Waardeloos egoïstisch schreeuwende politicus) onder de loep genomen. En bezocht. Want ik was nogal nieuwsgierig hoe serieus deze site genomen kan/moet worden. Niet dus. Iedereen kan er van alles op zetten. Hetgeen ik dan ook maar gedaan heb. Met wel een heel serieuze klacht over overlast. Met mijn naam, niet omdat dat gevraagd werd, maar omdat ik dat wel correct vond. Hm, alleen voornaam dus, zonder verdere verwijzing naar Trief of Jo. Woonplaats Amsterdam. Want dat kan. Geheel anoniem. Onze Blonde Wesp riep trots dat er al 32.000 meldingen waren. En vergeet daarbij te vermelden dat deze lang niet altijd over het gevraagde onderwerp hoeven te gaan. Lees mijn bijdrage maar….:

Duidelijke overlast door deze site. Nieuws over buitenlanders en de suggestie hoe verkeerd ze wel niet zijn zorgt voor overlast in de media. Er is beslist een poging tot ombuigen van mensbeeld, hetgeen verloedering en verscherping van standpunten teweeg brengt. Met als gevolg agressie (omdat het mag…). Er is geen slechtere weg tot een betere wereld dan die van ophitsing, afstraffen, controleren (in dit geval door de buren) en verscherping van standpunten waarbij eigen inzicht ver verheven staat boven die van een ander. Met vr.gr. Jo

09-02-2012 Slikken

Het is even slikken. Bij de pomp recordprijzen betalen voor de benzine om vervolgens in het journaal te horen dat Shell ruim 23 miljard euro winst heeft gehaald over vorig jaar :). Ook is het even slikken als je leest dat ING een netto winst heeft gehaald van bijna 6 miljard euro. Het is even slikken als je bedenkt dat het overgrote deel van het volk moet inleveren terwijl multinationals kans zien om stevige winst te maken.

06-02-2012 Buil

Ik weet niet zo heel veel van handel. Maar als een bedrijf incl. personeel voor één euro te koop wordt aangeboden, dan denk ik te weten, te voelen, dat er naast deze twee onderdelen, er een onderdeel ellende bij MOET zitten. Want waarom zou je anders een ‘goedlopend’ bedrijf voor één euro op Marktplaats zetten. Je zou ook heel brutaal 100% hoger kunnen gaan zitten 🙂 . Onze minister echter ziet z’n kansen en biedt zich spontaan aan als redder in nood. Dat kan makkelijk. Het volk is zo gewend aan missers bij de overheid dat de man zich er geen buil aan kan vallen, en toegegeven, áls het ‘m lukt, scoort ie ook nog.

04-02-2012 Zout erover!

Gister was een mooie dag. Spierwit koud spul legde over een grootdeel van Nederland een prachtige deken.

Echter, echter….. in plaats van genieten trok Nederland vol ten strijde tegen dit onheil en ongemak. Alles wat koud en wit was moest zo snel mogelijk weg. Zout erover. Aan de kant ermee. Op grote grijze hopen die triest op dooi gaan liggen wachten.

Gister sneeuwde het hard, veel. Ruim 800km vaststaand verkeer, slippartijen, kapotte auto’s, vliegverkeer wat stagneert, Nederland ontwricht, maarrrrrrrrr…… de treinen, da’s een schande! Daar rollen het nieuws én de minister agressief overheen, zónder vertraging. Daar worden weer pittige vragen over gesteld! Want..want…hoe kan het dat één sneeuwbuitje – waar de rest van Nederland overigens total loss van is 🙂 – volledig  het treinverkeer platlegt?

01-02-2012 De spagaat van ergernis en milieu

Soms heb je dat. Met iets waar je helemaal niets meer mee doet, en soms zelfs nog ergernis van hebt. Wat bovendien heel belachelijk lijkt. Maar in het perspectief van milieu en afval misschien te begrijpen. Ik heb dat met m’n desktop. Destijds een prima pc, die heel veel uurtjes heeft gedraaid. Tot een laptop verscheen. Die nam het grootste deel van het werk over. De desktop….daar stonden nog bestanden op, muziek en foto’s die ik niet kwijt wilde. Maarrrr….. dat stond ook op een externe harde schijf. Als back-up. En toch….. duurde het even voor ik het besluit nam ‘m op te doeken. En vervolgens duurde het even voor ik het ook echt deed. Pas op het toppunt van ergernis  – enkele vitale onderdelen weigerden hardnekkig dienst en tergende traagheid was toegeslagen – nam ik de definitieve stap. De harde schijven worden na verwijdering deskundig gedemonteerd en deels hergebruikt. De videokaart wacht nog een goed leven. De DVD drive was niet te redden. En nu staat  de PC leeggeplunderd te wachten tot ik ‘m drop bij de kringloop. Alwaar verdere demontage wacht. Denk ik.

26-01-2012 Stapje voor….

De SP wint terrein. In de politiek. Volgens een weekblad van deze week is het zelfs een ‘onheilspellende zegetocht’. Kommer en kwel zal over ons komen als de SP zal gaan regeren. Maar aangezien dat nog helemaal niet aan de orde is, moet ik mij neerleggen bij de kommer en kwel van de huidige regering. En omdat we nog steeds in een heel rijk land wonen, valt ook die kommer en kwel reuze mee. Het enige echt onverkwikkelijke gesteggel gaat over de verdeling van onze rijkdommen nu de groei ervan ten einde is. Liever kiest men (nou ja, deze regering dan) ervoor om een steeds groter gat te creëren tussen degenen die ruim alles kunnen betalen en diegenen die nog maar net onze welvaart kunnen aanraken. En omdat onze welvaart zeer ruim is, is de bodem van wat het volk accepteert nog niet echt bereikt. Hier en daar wat protesten, ongenoegens uitgewisseld in pauzes en kroegen, en via de media geregistreerde duidelijke signalen dat er weldegelijk grenzen zijn. Grenzen in het accepteren van niet-loyaal zijn, niet-sociaal zijn, elkaar niet gelijkwaardig en waardig vinden. Loyaliteit, iets waar onze ouders en hun ouders wezenloos hard voor hebben gevochten en waaruit de sociale verzekeringen en pensioenen zijn ontstaan. Onze regering ondergraaft systematisch deze loyaliteit, het sociale gevoel en het gevoel van (gelijk)waardigheid. Door de nadruk te leggen op het individu en het heilige huisje van de marktwerking, en daar alle beslissingen op te baseren. Nou is het volk wel volgzaam, heel volgzaam. Maar langzaam, heel langzaam, komt het besef weer boven dat we mét elkaar en niet tegen elkaar moeten leven, wil het gezellig blijven in Nederland. En daar is de SP gewoon iedereen een stapje in voor.

20-01-2012 Het is zover….

En ja, het is zover…. Onze Leopards zijn gespot op Marktplaats. Daar komt JanRap en z’n maat langs. Vervolgens realiseert de aanbieder zich, dat het niet om een tweedehands speeltje gaat, maar om moordtuig. Dus gaan er allerlei mensen roepen dat we ze toch beslist niet moeten verkopen aan landen die, jawel, het wapentuig ook daadwerkelijk gaan gebruiken. Met de toevoeging van ‘tegen het eigen volk’. Nou weet ik gelukkig niet zo heel veel van schieten en zo, maar ik geloof dat niemand blij wordt oog in oog te staan met zo’n Leopard. Of je nou van het eigen volk bent of niet. Want, want, je gelooft toch niet dat zo’n tweedehandsje in handen van een net land minder verwoestend zal zijn dan ergens bij een dictator? Alsof schieten op een buitenlander minder erg is dan op het eigen volk. Ze worden per slot niet gekocht om op te hokken. (Overigens zou dat een goede oplossing voor die dingen zijn). Want, in dat geval, …..zet het nette land ze weer op Marktplaats :). Met een tikje winst te koop aan de beste bieder, ongeacht wat die ermee gaat doen. Waarna het zomaar kan gebeuren dat we ‘ons’ spul een jaar of 10 later ergens op deze aardbol in een heel ander land al schietend op welk doel dan ook tegenkomen. Dus moeten we met elkaar niet zo ongelooflijk hypocriet doen. De enige echte oplossing is….. niet verkopen en ontmantelen.

10-01-2012 Hoedjes

Er zijn van die overdenkingen….. bv Onze Koningin. Wat een welhaast drama dat het menske van Neerlands Bloed met hoed en sjaal aangeeft niet op volle oorlogssterkte een land te bezoeken, maar slechts vreedzaam op werkbezoek te zijn. Waarbij het bezoek aan wellicht zeer interessante gebouwen een, zelfs voor de koningin – ook al zou het verplicht zijn – een niet te versmaden onderdeel is.

Zo oud als de weg naar Rome een wellicht ouder…. Als je geen strijd of oorlog wilt met een land respecteer je de gewoontes en leg je je zelfs neer bij zaken die in de eigen cultuur afgekeurd worden. Daarentegen, als je oorlog wilt, geef je overduidelijk aan dat zaken je niet welgevallig zijn en treed je de mensen respectloos tegemoet.

Jawel, onze Blonde Wesp plus blinde aanhang hebben nog steeds zin in een wereld vol strijd en oorlog.

21-12-2011 Stoethaspelen

Ergens in de jaren 70 is er wat veranderd. Binnen Nederland, en dat heeft tot op de dag van vandaag  veel mensen kopzorgen gekost. Ik bedoel: het onderwijs. Van oudsher was leerkracht een goed beroep en de opleiding daartoe degelijk. Er volgde allereerst een herindeling van salarissen – want waarom moest een leerkracht zoveel verdienen – gevolgd door reorganisaties op elk niveau. Inhoudelijk en organisatorisch. Veel van die veranderingen zijn uit bezuinigingsoverwegingen gedaan en niet om inhoudelijke redenen. Tot op de dag van vandaag stoethaspelen we sindsdien met ons onderwijs en is de kwaliteit steeds verder afgenomen. In een hoog ontwikkeld land als het onze zouden we op mondiaal niveau aardig goed mee moeten kunnen komen wat kennis betreft. Dat valt steeds meer tegen.

Sinds enige jaren verandert er nog wat. Onze gezondheidszorg. En de regering bewandelt hierbij exact hetzelfde pad als bij het onderwijs. Hetgeen betekent dat we nog jaren bezig zullen zijn met onze gezondheidszorg, dat dát veel sores en geld gaat kosten en dat de kwaliteit steeds meer gaat afnemen. Onder kwaliteit versta ik tevens de mogelijkheid voor iedere burger om gebruik te kunnen maken van de zorg die nodig is.

05-12-2011 Echt Achterhoeks…..

Ik woon, volgens de naam, ver weg van alle gedoe. In de Achterhoek. Daar kom ik nét niet vandaan. Geboren tegen de grens van dit Nederlandse Rusthuis. Waar inderdaad de tijd niet snel gaat, oude tradities, hoe simpel ook, stevig omarmd worden en nieuwigheid streng wordt gekeurd en meestal eerst maar eens een paar jaar retour gestuurd naar het westen. Zelfs acties ondernomen om de Achterhoek onder de aandacht te brengen lijden aan (of onder) deze manier van denken en handelen. Er is nu een actie, niet om de Achterhoek onder de aandacht van ‘buitenlanders’ te krijgen….. maar onder de aandacht van de bewoners zelf! Met groots ingepakte standbeelden en zelfs een molen, en hier en daar winkel-acties. Niets geen invloed vanuit het westen. Gewoon, voor onszelf! Daar waar elke streek in het land doet aan promotie om toeristen en dus inkomsten te genereren, daar steekt de Achterhoek juist geld in promotie van de streek onder eigen bewoners!!

🙂 🙂 🙂 Actienaam: Echt Achterhoeks! 🙂 🙂 🙂

28-11-2011 Eerlijk!

Smerige autohandel, met MIJN oude, verkreukelde wagentje…..

Ergens in juni reed ik m’n autootje total los. Ik ben nog steeds een beetje verliefd op het ding en heb wat heimwee. Hetgeen af en toe resulteert in zoektochten op internet naar zo’n zelfde auto. Niet met het idee om er eentje te kopen, want ik heb al een andere. Maar gewoon, nou ja gewoon uit heimwee of zo. Zo ook gister. Mét onverwacht resultaat. Bij Autobedrijf Stukker in Holten, BOVAG, zag ik een zelfde. Precies gelijk ……. zelfs het nummerbord ….. oftewel: dit is mijn oude autootje!!! Nou ja! Te koop voor 6999 euro’s. Om een lang verhaal kort te maken: na enig overdenken het bedrijf gebeld en info gevraagd. Expliciet naar schade, want ze moeten aardig getrokken hebben om de boel weer recht te krijgen.  “Nee mevrouw hij ziet er top uit (jahhhh, ik heb ‘m zelf jaren gepoetst en geliefkoosd) en nooit schade gehad”. Hm. Toen mijn verhaal maar uit de doeken gedaan. En dat was zo te horen helemaal nieuw voor de man. Kijk, en dan blijkt echte liefde. Ik moest en zou het naadje van de kous weten, want met MIJN auto mag niet gesold. Dat moet een eerlijk wagentje blijven. Na wat speurwerk en medewerking van mijn eigen garage – waarvoor dank – bleek dat Autobedrijf Stukker uit Holten de auto zélf had opgeknapt en laten herkeuren. Dusssssss, vanwege die 6999 euro’s wordt niet verteld dat het dingetje flink in de kreukels heeft gelegen. Alleen dat er wat roest op de remschijven zat, netjes door Autobedrijf Stukker verwijderd, wel de prijs wat opdrijvend….. Smerige handel. Bij een BOVAG garage. Dus ook die garantie is niet te vertrouwen.

07-10-2011 Spoor?

Het lijkt erop….dat de veranderingen in de wereld niet door stropdassen wordt ingezet. Niet door regeringen, niet door rijken. Die lijken een kans te hebben gemist om het Volk en zichzelf te redden. Het lijkt erop dat het Volk zich gaat keren tegen hebzucht en verrijking door enkelen. Een beweging bij Wall Street ingezet en misschien wel de aanzet voor meer.

Mensen zijn, in deze tijd van welvaart, vervreemd van normale zaken. Normaal zou zijn dat de rijken de armeren helpen. Geheel volgens wat sociaal is en zonder pilletjes om het te bewerkstelligen. Simpel en doeltreffend. Dussssss, halen we in Nederland een fors bedrag van ontwikkelingshulp af en stoppen dat in een noodfonds om banken te redden…..  Hoewel, het zijn wel verschillende potjes (?????).

27-09-2011 Gezin

Onze regering wil bezuinigen op de overheidsuitgaven en stimuleert tegelijkertijd individualisme en het individueel ondernemerschap. Als antwoord op een serieuze economische crisis, waarbij de individuele graaicultuur juist een grote, zo niet dé, rol heeft gespeeld bij de ontwrichting van het bestaande economisch bestel. En dat in een tijd, waarbij je aan voelt komen dat we binnen een aantal jaren – of eerder – aangewezen zijn op juist solidariteit, eenheid en een goed werkend sociaal systeem om in het klein en groot, Nederland en de Wereld mooi en leefbaar te houden. Eigenlijk net als binnen een gezin, maar dan in het ietsje groter……

24-09-2011 Gelijk(waardig)?

De Nederlands Taal zit duidelijk in het slop. Zowel wat spelling betreft, als het begrijpen en gebruiken. Door deze ontwikkeling wordt het moeilijker om te zeggen wat je wilt en worden zaken als respect, het verschil tussen gelijk en gelijkwaardig, en vooral cultuur, verwaarloosbare uitgangspunten. Hoewel deze nodig zijn als kaders voor regelgeving en fatsoen binnen een samenleving, hoe groot/klein deze ook is. Respect, iets wat men – en ook de regering – in een hoog vaandel heeft staan, is niet alleen een woord. Het is een begrip gevuld met omgangsvormen die hun oorsprong vinden in een culturele ontwikkeling. Niet in wetten of regels te vangen.

Binnen een hoogstaande cultuur zijn mensen gelijkwaardig en is respect een vanzelfsprekende zaak. Mensen zijn echter niet gelijk (dat is wat anders dan gelijkwaardig). Iedereen heeft zijn eigen-aardigheden, te merken in de omgang, sociale omgeving en – zo je het wilt benoemen – werkzaamheden. Aangezien mensen gelijkwaardig zijn en onze cultuur hoogstaand wordt geacht, zijn er ongeschreven omgangsvormen ontstaan. Door deze omgangsvormen te negeren onder het mom van ik-mag-alles-zeggen-want-ik-ben-gelijk, ontstaat een geheel andere cultuur. Zo kan de intentie om iemand emotioneel te raken onzichtbaar gemaakt worden en toegedekt met dit mom, omdat men zelfs niet meer mag refereren aan zorgvuldig opgebouwde waarden. Van de ontvanger van deze toegespeelde intentie wordt verwacht dat deze het zonder morren incasseert en fier doorgaat. De bal ligt dan niet bij degene die de regels van onze hoogstaande omgangscultuur verbreekt, maar bij het incasseringsvermogen van de ontvanger. Zo wordt een heel stuk zorgvuldig opgebouwde beschaving langzaam afgebroken. Gewoon omdat we een paar woorden niet meer kennen en inhoudelijk niet weten waar het over gaat.

21-09-2011 De A.B.

Vandaag naar de Algemene Beschouwingen gekeken. En me diep geschaamd. Voor het feit dat vrijwel de gehele kamer accepteert dat onze Blonde Wesp als een puber ons belastinggeld zit te souperen – dik salaris + bewaking – en zonder grenzen van fatsoen kamerleden op de hak neemt om lachers op zijn hand te krijgen. Beschamend als dit onze Tweede Kamer gaat worden de komende tijd. Wat mij betreft mag onze Blonde Wesp even terug gestuurd in zijn hok. Om zich eindelijk, eindelijk, inhoudelijk te gaan scholen. Hoewel….de man is inderdaad……Blond. Daarbij schaam ik me voor de voorzitster, die blijkbaar geen weet heeft van het verschil tussen fatsoen en grap. En zelfs lacht bij het afzeik-gedrag van onze Blonde Wesp. Die overigens zijn naam – Waardeloos Egoïstisch Schreeuwende Politicus – vandaag meer dan waar heeft gemaakt…..

19-09-2011 Vertrouwen??

Er veranderen een paar dingen in de Financiële Wereld. Voorheen was een bank betrouwbaar. Je bracht er je geld heen en kreeg wat rente. Lenen kon alleen onder strenge voorwaarden. Er was genoeg geld als je alles wilde opnemen. Dat was het. Degelijk en betrouwbaar. De banken hebben het massaal verknald. Die zijn bezig met kapitaalvergaren en zijn met ons geld – dat wat wij op deze banken zetten – aan de haal gegaan. Per definitie is een bank dus onbetrouwbaar geworden.

Voorheen was de overheid betrouwbaar. Je bracht er jaarlijks aardig wat belastinggeld heen, hetgeen zij weer kon gebruiken voor het Volk. Voor allereerst de noodzakelijkheden, en dan de luxe. De overheid verknalt het. Massaal. De keuzes hoe het geld aan het Volk te besteden zijn persoonlijke paradepaardjes geworden en de volgorde van belangrijkheid zijn verwrongen, ondoorzichtig en vreemd – wie gaat er in Godsnaam nog meer asfalt leggen als we onze zorg al niet meer kunnen betalen. Daarbij is men financieel zeer nonchalant omgegaan binnen Europa en heeft men verzaakt goede controle op Euro-gangers uit te voeren – b.v. Griekenland was financieel in 2001 ook al een zooitje. En dat alles, alles, van het geld wat wij ze toevertrouwen…. Vertrouwen???

07-09-2011 Targets

Targets zonder visie….

Zoals iedereen weet is de natuur belangrijk. Niet alleen om in te recreëren, maar vooral om een balans te hebben in het totale ECO systeem van deze wereld. En, zoals bij alles, als je in het klein de boel niet op orde weet te houden, valt het op mondiaal niveau al helemaal niet mee. Je hebt niets aan mensen die als visie hebben dat je in Nederland de boel wel kunt verslonzen, omdat het mondiaal gezien in het niet valt. Want, want, we hebben in Europa nog meer landen die het niet zo nauw nemen. Neem daarbij alle kerncentrales, het afval uit West Europa en het zich onbeperkt voortplantende asfalt – waarom wordt het toch zo warm hier??? – en we slagen er met elkaar in om deze kant van de aardbol aardig vol te proppen. Goed, terug naar ons eigen landje. Een van onze staatssecretarissen, zich voordoend als natuurliefhebber met eigen pony’s en aardig wat land, wil de in het verleden zo zorgvuldig afgedwongen compensatie voor bouwprojecten beperken. En heeft daar een taal voor gevonden die zo op het eerste gezicht redelijk lijkt. Gewoon geen klein gedoe meer, maar het geld alleen maar naar onze, jawel, ecologische hoofdstructuur. Nou herinner ik me….. dat nog niet zo lang geleden dezelfde staatssecretaris fors wilde bezuinigen op die ecologische hoofdstructuur. Echter …. internationale afspraken blokkeren hier e.e.a. (zeer terecht). Om die bezuinigingen toch gestalte te kunnen geven, heeft de man dit maar verzonnen. Ten koste van alle kleinschalige en o zo nodige projectjes die Nederland leefbaar houden. Die ervoor zorgen dat we niet één grote asfaltweg worden….

01-09-2011 Milieu

Er zijn mensen die waarschijnlijk alle literatuur over Het Nieuwe Rijden hebben doorgespit en tot de conclusie zijn gekomen de motor nooit op toeren te moeten brengen, super snel te moeten schakelen, beetje vaart maken op de snelweg vooral te mijden en dat wel 20.000km lang. Vanwege milieu en financiën. Om hem/haar daarna gekoesterd en wel bij de garage om te ruilen voor een nieuw exemplaar op vier wielen. Zulk een tweedehands auto trof ik. Mooi, prima motor, heel geschikt om mijn caravannetje ter trekken, weinig km’s op de teller. Behalve de kleur dus een super-autootje. Tot ik het ding laat in de avond voor m’n caravan zette en naar Oostenrijk vertrok. Optrekken???? Bergje op???? Jawel, maar met hééél veel tegenzin en plankgas. Benzineverbruik heenreis? Schrikbarend hoog – de terugreis ging overigens al beter -. Bij normaal rijden zonder caravan?? Te hoog. Veel te hoog. Ik had echt heimwee naar m’n vorige autootje… Conclusie: Een ontzettend luie auto. Resultaat van deze manier van Het Nieuwe Rijden: hoog benzine verbruik, veel meer uitstoot en een auto die niet vooruit te branden is. Hoe te verhelpen: Gewoon pittig rijden, lange ritten maken en flink doortrekken. Zodat de zuigers zich weer schoonmaken, het benzine verbruik afneemt en de uitstoot normaal wordt. En dan overgaan op Het Echte Nieuwe Rijden, waarbij het benzineverbruik nog meer afneemt en de auto goed blijft rijden.

29-08-2011 Klompen

Voor mij is het klare zaak. Deze regering neemt ons niet serieus en drukt er met praatjes beslissingen door. En met ons bedoel ik het volk. Je denkt al, als er zo’n vreemd besluit valt, b.v. dat je mensen opleid tot agent in Verwegistan die niet mogen gaan vechten – terwijl je ze leert schieten – ????? – dat de belofte van onze immer lachende MP &Co een wassen neus is. Maar goed, te checken valt het toch niet echt. Tenzij, tenzij er mensen uit Verwegistan een boekje open doen over de gang van zaken. Dat is nu dus gebeurd. En meteen in de kiem gesmoord met nog meer praatjes voor de vaak. Kijk, het gaat mij niet eens om wat er in Verwegistan gebeurd. Dat kon je op je klompen aanvoelen. Maar om het feit dat we – het volk – met praatjes die niet kloppen zoet worden gehouden. Een betrouwbare overheid??? Ik dacht het echt niet meer….

26-08-2011 Twee

Er zijn zo van die zaken…… Halverwege deze  week, woensdag wel te verstaan, heeft, volgens berichtgeving, de Raad van State de vergunningen vernietigd die op grond van de Natuurbeschermingswet aan RWE Power AG waren verleend voor een kolengestookte elektriciteitscentrale in de Eemshaven. Vernietigd, dus weg. Vandaag, TWEE dagen later, het bericht dat de bouw gewoon doorgaat. Om dat alle bezwaren te verhelpen zijn. Nou wil ik niet zeuren, maarrrrrr, het lijkt me niet eenvoudig om de bezwaren die er lagen vanuit milieu en natuur tegen de bouw van een volledige kolencentrale, in TWEE dagen volledig te overzien – je moet dan ook overzien wat de kolencentrale gaat doen incl. de gevolgen – en te weerleggen. En wel zodanig dat de vergunningen, die inmiddels in de papierversnipperaar lagen, weer aaneen geplakt, ietwat bewerkt en gebruikt kunnen worden. Voor een gemiddelde burger met een gemiddelde wachttijd van ongeveer een jaar op een aanvraag van de bouw van een simpel dakraam, klinkt me dit héél vreemd, zo niet lobby-achtig corrupt in de oren….

19-08-2011 Onderschat?

Een paar dagen buiten beeld. Reden: ernstig verkouden en koppijn. Dus geen zin in lachende, edoch zeurende politici. Vandaag lukte het onze immer lachende MP toch in mijn gezichtsveld te komen. Het wordt nu wel heel duidelijk dat deze goede man niet geheel, of meer: geheel niet, geschikt is om ons land op welk gebied dan ook te vertegenwoordigen. Gister legde een verslaggever uit dat in het steunverdrag aan Griekenland op pagina negen, een regel was opgenomen over individuele onderhandelingen met het land over de steun. Zover had Nederland, in de persoon van onze vertegenwoordigers de Jager&Rutte, blijkbaar niet gelezen. I.t.t. Finland. En wie niet leest of de inhoud niet tot zich laat doordringen wordt binnen ons onderwijs niet slim genoemd en afgestraft met een ruime onvoldoende. Maarrrrr, het is wel vermakelijk. Onze politiek moet zich noodgedwongen bezig houden met de uitglijders van ons immer lachende en zich van geen problemen bewuste MP. Eh, eh, baantje onderschat, MP? Het begint er wel heel erg op te lijken……

08-08-2011 Loslaten

Het is geen weer. Eergister mooi, warm, benauwd. Goed voor een duik in het zwembad. Gister en vandaag alleen maar regen. Nat, nat, nat. Een dip, net zoals ons geld. Wereldwijd maken mensen zich zorgen over ons geld en zijn bezig om alles te herstellen. Herstellen. Terwijl nu ongeveer wel duidelijk is, dat wat tientallen decenia geleden is ingezet, niet meer voldoet. Een paar jaar geleden is het al zichtbaar geworden en niet te stoppen. Waren het eerst een paar landen, er komen er steeds meer bij. Met nu de VS. Een soort van rollercoaster. Niet alleen financieel, maar ook met energie, water en veel landen waar de onrust toeslaat. Alsof de wereld zich toewerkt naar een soort van, soort van, climax. Het wordt duidelijk tijd voor iets anders, voor het iets anders ons over gaat nemen – maar misschien is ook dat niet verkeerd. Op dit moment kan de mensheid het besturen van onze aardbol toch al niet meer zo goed aan en wordt het een heel krampachtig gedoe. Het wordt tijd dat we die financiele luchtballon maar eens doorprikken en alleen waarde geven wat ook echt waarde heeft. Enne, gelukkig, gelukkig, bestaan er ook wijze mensen. Het komt op de een of andere manier – of die ons aanstaat of niet – wel goed….

03-08-2011 Bahama’s

Een tevreden mens op een berg. Dat was ik gister. Zon, warmte, koele wind. Boterham, water, appel en verder niets dan een mooie wereld. Hoe zoet kan het leven zijn….. Om me vervolgens te realiseren dat er in Nederland een onderhuids gevecht woedt. Tussen een blonde Wesp en meerdere politici. En dat onze immer lachende MP het op alle fronten laat afweten. Terecht wordt er een appél gedaan op de eerste man van ons volk om commentaar, mening en sturing. Hij is onze vertegenwoordiger die er moet staan, maar het lijkt erop alsof hij deze plaats wel zeer gewillig afstaat aan wie het hardste roept. Onze immer lachende MP is onzichtbaar. Ik zou niet weten of hij voor Nederland werkt of op de Bahama’s zit. Hij wil Nederland sterker, veiliger en welvarender maken. En iedereen aanspreken. Hm, volgens mij moet hij daar nog steeds mee beginnen…..

Geen leiding geeft ruimte aan iedereen…. voor van alles en nog wat.

31-07-2011 Berg

En vandaag….wilde ik lekker wandelen. Op een berg. Nou hadden ze daar een blik Hollanders open getrokken. Die met heel veel kids en een hele brede wandelwagen-voor-achter-de-fiets met één kindje erin de berg op wilden. En daar meteen maar de pittigste route voor hadden uitgezocht. Zodat die wandelwagen binnen de vijftig meter al vast zat en ze dat dachten op te lossen door, jawel, er iemand als trekdier voor te zetten. Daar hadden ze, alweer jawel, een heuse carabiner met schroefdraad voor nodig. Die bij iemand in de rugzak zat, zo’n tweehonderd meter verderop. Dus wist de hele berg dat er een carabiner naar beneden moest. Na een half uur had ik het helemaal gehad en keerde om. Om het kindje tegen te komen, nu op de heup van de moeder, aan de dalkant, over de restanten van een rotslawine klimmend. Kindje huilde, moeder keek niet echt blij en ik vroeg me in stilte af wat ze daar in ’s hemelsnaam deden, buiten dat het best gevaarlijk was. De wandelwagen lag tien minuten lopen in de kant. Te wachten op een kindje wat niets snapte van een dag op een berg……

27-07-2011 Rekenen

Ze zijn erg leuk. Ze, onze politici, met onze immer lachende MP voorop. Gisterochtend ging ik broodjes halen bij het bakkertje op de camping. Ik haal elke dag hetzelfde en moet dan ook elke dag hetzelfde betalen. Tot gisterochtend, toen er opeens twee euro bijkwam. Het bleek een misrekening. Evenzogoed, de meeste misrekeningen kosten mij geld en niet de winkelier. Zo gaat dat. Nu onze MP. Net zo slecht, of beter gezegd nog slechter in rekenen – of lezen – dan de bakkersvrouw. Want vijftig miljard over het hoofd zien is niet niks. Het betreft de steun aan Griekenland. En ook dit keer kost het mij – ons – geld. Maarrrrr, wat zeur ik, want als de banken het betalen, ach, volgens mij is ook dát geld van mij – van ons. Al wil de regering ons doen geloven dat dat geld is van – joost mag te weten. Mijn oma zaliger vatte het ooit mooi samen (toen ze met een te heet strijkbout een overhemd wegsmolt.): weg is weg. En weet je, uiteindelijk maakt het niet zoveel uit. Lees gister en eergister maar. Deze economie heeft uiteindelijk geen kans van overleven, omdat het een uitbuitings economie is. Uitbuiten van mens en aarde. We zullen het met mekaar op termijn echt anders moeten gaan doen.

26-07-2011 Wijs

Gister sprak ik van wijze mensen. Die bestaan. Dat zijn mensen met een groot inzicht, en hart voor mens en wereld. Mensen die voorstellen al onze kennis op een heel andere manier te gaan gebruiken. Die inzien dat de huidige economische crisis en de aanstormende energie- en water tekorten niet meer binnen het denkraam van nu op te lossen zijn. Het gaat bij hun niet over Geloven of geld. Het gaat om de essentie van het leven op deze aarde. Het gaat om harmonie met, en respect voor, alles wat we nodig hebben om te kunnen voortbestaan. Het zijn geen wereldvreemde mensen. Of uit een utopisch land. Het zijn mensen die met hun voeten op de grond staan en begrijpelijke en zakelijke taal gebruiken. Namen? Herman Wijffels, Ruud Lubbers, Sander G. Tideman. De laatste heeft net een heel aardig en goed leesbaar boekje geschreven: Mind over Matter. Van zeepbelkapitalisme naar Economie met een Hart. Een Nederlands boekje, door een heel verstandige Nederlander geschreven. Nederlanders die brainstormen met mensen over de hele wereld. Van noord naar zuid, van oost naar west en allen een zeer wijs pad bewandelen. Buiten grenzen, welke dan ook.

25-07-2011 Anders

De vrije markt economie. Dat waar onze politici en vooral in hoge mate deze regering hun beslissingen op baseren. De markt zou zichzelf goed reguleren en iedereen zou er van profiteren. Maar er zijn wereldwijd geen langdurige projecten te vinden die dat uitgangspunt bewijzen. De vrije markt economie zorgt heel goed voor een beperkte groep, die alle voordelen ontvangen. Maar zorgt er tegelijkertijd voor – mondiaal gezien – dat een hele grote groep buitengesloten wordt en blijft. Nationaal gezien worden de grote privatiseringsprojecten zoals energie, openbaar vervoer en zorg een flop.Duur en steeds minder toegankelijk voor iedereen. Het wordt tijd om naar echte wijze mensen te gaan luisteren….

24-07-2011 Tweet

Tja, matige verbinding met internet is de oorzaak van minder contact. Hier komen de berichten van Noorwegen ook door. Eerst als terroristische aanslag, en dan, zodra het een blanke Noor blijkt te zijn,  als actie van een gestoord persoon. Zo verwrongen denken we op dit moment. Alsof een rechts georienteerde mafkees níet door idealistisch denken beïnvloed wordt en een Moslim wel. Volgens mij is het hoog nodig ons denkraam ietwat bij te stellen en ook de invloed van het rechts-extremisme bespreekbaar te maken i.p.v. elke discussie daarover in de kiem te laten smoren door de rechts ge-oriënteerden zelf. De PVV keurt in alle bewoordingen de actie af. En weg is de discussie. Tweet van de dag, gister: als de PVV alles verafschuwt waar de Noorse dader voor staat, mogen ze wel eens een nieuw verkiezingsprogramma schrijven….

20-07-2011 Zorgen

Twee jaar geleden begon onze regering dapper iets te roepen over salarissen in de zorg. Dat moest beter. Geregeld. Punt. Dus schreven ze op papier hoe het moest. En dat stuurden ze naar de media. Ze vergaten erbij te vermelden dat het niet over alle salarissen kon gaan, omdat een groot deel niet onder verantwoordelijkheid van de regering te vatten is. Het was duidelijke en stevige taal richting volk. Scoren heet zoiets. Nu, twee jaar verder, blijkt van die hele regeling nog niets te werken. Want het staat op papier. Punt. In een laatje ergens bij een ambtenaar. Denk ik. Onze vorige regering was niet zo daadkrachtig. Hm. Toch hebben ze het land in redelijk goede staat over gedaan aan de huidige. In beter overleg, nette woorden en met minder stoere taal.

18-07-2011

Aan mijn stokkende brichtgeving had je iets kunnen afleiden: ik ben nl op vakantie. In Oostenrijk. En zit nu voor de caravan iets te tikken. Bv onze reis. Er zijn mensen, uit Nederland, die blijkbaar géén caravan hebben, maar dan, om toch iets mee te nemen, maar een boot achter de auto hangen. Daar heb je allerlei formaten in, te zien op de snelweg, op weg naar het waterland Oostenrijk. Deze was in één woord: reusachtig. De boot dan. Gespot bij een tankstation. Een boot zonder band onder de oplegger. Want, met zo’n boot met zó’n auto ervoor, kun je niet langzaam een bocht door. En dan loop je de kans dat er een band afloopt. Wij, met onze mini-caravan, vervolgden rustig onze weg. Midden in de nacht. Zij, met hun schip op verkreukelde velg, hadden nog een klus te klaren….

15-07-2011 Oogsten

In Nederland is jarenlang gewerkt aan een leger wat allereerst kan helpen. Na de oorlog hebben ministeries na ministeries een visie gehad over hoe ons leger moet functioneren. Ingebed in een na-oorlogs relatief veilig Europa. Zo konden we, vooral na de val van het ijzeren gordijn en de ontspanning tussen oost en west, een leger opbouwen wat overal in de wereld zou kunnen helpen bij missies. Vredes- en rampenmissies. Militairen uit Nederland kúnnen wel vechten, maar we waren er trots op dat dát niet de insteek meer was van onze militaire macht. Er zat zogezegd een visie achter. Een vrijheids- en politieke visie. Een visie van met geweld creëer je geweld. In Nederland is ook geen jaarlijkse militaire uitstaldag. Een parade van militaire macht met veel poeha en gestamp. Maarrrr, maarrr, er sluipt iets binnen. In het leger. In de politiek. Er zijn mensen die onder deze, in woord daadkrachtige, regering hun strijdergevoel gevoed zien. En gaan roepen dat ons leger meer moet gaan vechten. De dunne draad tussen het verschil van verdedigend leger en aanvallend leger lijkt te worden doorgeknipt. Wij Nederlanders, ingezet bij het bestrijden van terreur netwerken, handel in kernwapens en drugs. Klinkt daadkrachtig en wel strelend. Wij, wij gaan het kwaad in de wereld te lijf. Met wapens en goedgetrainde militairen….

Hoe is het ook weer, nu – hoe beter voorbeeld kun je hebben  – uitvoerig tentoongesteld in het Midden-Oosten en Noord Afrika, maar ook in Nederland door onze blonde WESP met een leger van veiligheidsmensen om zich heen???

Wat je zaait oogst je. Met geweld oogst je geweld. Agressie voedt agressie… Altijd.

11-07-2011 Spoor

Het zal je maar gebeuren. Een vriend of bekende – al jaren het spoor nogal bijster – roept al een tijd dat hij alles haat en de boel wil afmaken. Dat had je dus bij de politie moeten melden. Niet gedaan en enige tijd later vind je jezelf terug op het politiebureau en word je vervolgd, want je had toch echt wel aangifte moeten doen. Nu is het ‘toevallig’ zo, dat je vriendje – die al een hele  tijd het spoor bijster is – wél van diezelfde politie een wapenvergunning voor vijf wapens kreeg. Dát was een fout. Een echte. Maarrrrrr, de politie wordt niet vervolgd, de verantwoordelijke man blijft gewoon zitten. Boeven vervolgen die geen aangifte doen van aangekondigde aanslagen door bekenden, met wapens verkregen met zijn goedkeuring. Soms, soms snap ik het niet…

09-07-2011 Roem

Soms is het goed, buiten mijmerend in de late avondzon, die een laatste goudgele groet aan het uitgeschoten gras in het weilend brengt, alles te relativeren. B.v. dat onze blonde WESP slechts uit is op eeuwige roem in een geschiedenisboekje en dat ‘m dat, zo ik inschat, nooit zal lukken. Hij zal verdwijnen als iemand die in het tijdsbeeld van het begin van deze eeuw past. Een tijdsbeeld van egocentrisch denken, van intolerantie, hebzucht en korte lontjes. Dat zal achter zijn naam staan, indien vernoemd.

07-07-2011 Vazal

Onze blonde WESP heeft een trouwe vazal die ons, dus ook mij, vertegenwoordigt in het Europees Parlement. Alwaar hij zowel taal als houding welke overgenomen is van zijn grote leermeester, breed tentoonstelt. De man is in het EP verweten taal te gebruiken ingegeven door racisme, door te stellen dat Nederland geen Poolse werkelozen en Roemeense bedelaars wil onderhouden.  Maar waren het niet o.a. de Polen die met hun leven ons nog niet zo lang geleden hebben geholpen in een oorlog? En zijn het niet de Polen die nog minder lang geleden hierheen moesten komen om ons tekort in de gezondheidszorg op te vangen? En gebruiken we de Polen niet om goedkoop onze handel te vervoeren? Madlener heet de man van de PVV die geen weet heeft van geschiedenis en fatsoen.

06-07-2011 Volk

We moeten bezuinigen. Veel. Want dat is nodig. Op gezondheidszorg, onderwijs, uitkeringen, pensioenen, kunst en nog veel meer zaken die direct het welzijn en sociale leven raken. Dat is erg nodig. Zegt onze regering. Bovendien, bovendien, van bezuinigen wordt het over het algemeen alleen maar beter. Stúkken. Nu gaan we zeven kilometer asfalt, jawel, asfalt, aanleggen. Voor ruim 130 miljoen per kilometer. Da’s bijna één miljard. Aan asfalt. Niet aan mensen, niet aan dieren, maar aan een tapijtje. Voor auto’s. Dáárom moeten we zo dus hard bezuinigen op andere, vrij essentiële zaken. Daarbij komt nog het stuk van de A15 wat doorgetrokken gaat worden, een ongelooflijke hoeveelheid gekochte verkeersborden die overal neergezet worden, plus de beloofde 130km zones….. Zó betrokken is deze regering bij het welzijn van haar volk….

05-07-2011 Sneaky

De PVV wil radio twee dicteren. Wat me ontgaan is, is dat dezelfde partij óók programma’s van de  IKON weg wil hebben. Het programma van Paul Rosenmöller. Omdat ze daarin kritiek hebben op de visie van de PVV. Het is heel sneaky afgedwongen tijdens de onderhandelingen over de omroep bezuinigingen. En, het schijnt ze gelukt te zijn…… We hebben een hele giftige slang in Nederland.

04-07-2011 Plof!

We zijn er weer. Schippers bezuinigt op de gezondheidszorg, lees ziekenhuiszorg, en je raadt het al: het wordt er stúkken beter van. Hoe meer bezuinigen, hoe beter.

En, en, buiten het nieuws gehouden, in Zuid Frankrijk in de Rhône vallei heeft zaterdag een explosie in een kerncentrale plaatsgevonden. Gelukkig, heel gelukkig in een niet nucleair gedeelte. Maar wel in een centrale die op tweeëndertig punten  mankementen vertoont. Een explosie in een centrale, vlakbij het gevaarlijke gedeelte. In een centrale waar al eerder – in 2008 – radioactief materiaal heeft gelekt. Wederom een waarschuwing, die, helaas, op dit moment nog zoveel mogelijk stil wordt gehouden. Waarom????

03-07-2011 Motor

Weekendje weg, zeilen. En zoals het gaat dezer dagen, aardig voorbereid op een mooi windje. Gemiddeld windkracht vier was voorspelt en dat is heerlijk zeilen. Bootje met motor gehuurd, dus was er geen enkele reden om een leuke camping aan lager wal te mijden. Voor de non-zeilers, dat is de kant waar de wind naartoe blaast en het zeil-comfort minstens recht evenredig afneemt met het toenemen der wind. Nou begon het zaterdag heel goed, prima boot, de motor zag er goed uit en we konden zonder deze aan te zetten gereefd de sloot uit uitzeilen. Een aantal uren lekker gezeild, echter de wind nam steeds meer toe en op de terugweg was het niet meer het leuke voorspelde viertje, maar eerder een vijf-en-een-half tot zes met nog hardere vlagen ertussen. En dan, moet je weten is op een heel groot lang meer lager wal ineens helemaal niet leuk meer. Dan wordt het een redelijke klotsbak en is één rif in het zeil nog wel OK, maar lekker zeilen???? De door mij bedachte thuiskomst op motor – omdat het wel heel slordig is om een smal slootje vrijwel voor de wind met volle vaart in te stuiven richting afmeerplekje – ging helaas niet door. De motor deed het niet. Na ongeveer drie minuten hield deze het helemaal voor gezien. En, en, het is wel heel slecht klussen op het achterdek met minstens windkracht 5. Na enig denkwerk (ik kan goed zeilen maar doe het veel te weinig – zo’n dagje per jaar – ), werd het plan B, alleen met een goed gereefd fokje de oever langs om de ingang te zoeken, om vervolgens net te weinig snelheid te hebben om de boot heel elegant aan de kant te krijgen. Toegegeven – hij liep wat vast in de modder op de ‘parkeer’plek. Met wat hulp van de meerpaaltjes hebben we ‘m netjes afgemeerd gekregen. En vandaag?? Voorspelling was net zoveel wind, motor niet betrouwbaar, dusssss….heerlijk gewandeld en koffie in Woudsend gedronken.

30-06-2011 Dokken

Dicteren is voorschrijven. Als een arts dat doet ben je meestal wel blij. Als je ouders dat doen wordt het al wat minder, als de overheid dat gaat doen heet dat dictatuur. Idee van de PVV: radio twee moet meer Nederlandstalig gaan uitzenden. Moet. Onder het mom van dat het de Nederlandse taal zou stimuleren. Overigens een héél belangrijk onderwerp om het over te hebben? Toch wel, het past geheel binnen het beeld dat alleen Nederland, alleen Nederland goed is…. Verhagen grijpt z’n kans en volgt de PVV op de voet in de aanval op buitenlanders. ‘Uw angst is terecht’. Nu nog enigszins beschaafd verwoord, maar er is bij Verhagen begrip voor het gevoel dat buitenlanders de boel hier verpesten…. O ja, als je een risico-voetbalwedstrijd organiseert en je hebt politie nodig? Geen probleem, gratis het halve korps op je stoep. Als je een zijspantocht voor mensen met een verstandelijke beperking organiseert en je hebt twee motoragenten nodig voor de begeleiding op de weg? Dokken. Krommer kun je het niet hebben…..

29-06-2011 Giftige slang…

Het geroep ergens vanuit de politiek om groepen uit onze samenleving te stigmatiseren en te elimineren wordt steeds indringender. Elke keer als je denkt dat het niet gekker kan, gebeurt het toch weer. KNMI graag elimineren omdat het een wetenschapspad volgt wat niet gewenst is, kids van de tweede generatie allochtonen ook allochtoon blijven noemen i.p.v. autochtoon. Lauter en alleen om te kunnen blijven roepen dat wij, van oorsprong(?) Hollanders veel minder voor problemen zorgen dan buitenlanders. Het wachten is nu op de oproep om andere rechtspraak te gaan voeren voor mensen die geen NL in hun paspoort hebben. Was er niet, was er niet in de geschiedenis, niet eens zo heel lang geleden, pakweg vanaf 1930, de opkomst van een gelijksoortige beweging? Langzaam iedereen die je niet bij je volk wilt hebben apart registreren om vervolgens deze mensen weg te werken? En alles wat je verwerpelijk vindt aan gedachtegoed elimineren? Het is een beweging die zich heel langzaam als een stille maar zeer giftige slang onze maatschappij binnenwerkt….

28-06-2011 Verstand

Even denk je, ondanks de gestaag voortgezette onderlinge bezuinigingswedstrijd van onze ministers, onze overheid iets meer bij zinnen is gekomen. Maar nee, in navolging van enkele voorgangers o.l.v. onze immer lachende MP, roept onze staatssecretaris OCW dat hij zeker weet, zeker weet, dat het na de bezuinigingen stukken beter gaat met onze Kunst en Cultuur. Het is trouwens redelijk interessant om het opleidingsniveau en richting van de verschillende politici te bekijken. De resultaten zijn verrassend. Deze staatssecretaris heeft slechts op de middelbare school, als het meezit, kunstgeschiedenis gehad. Hoe moet je dan ooit tot een afgewogen visie komen…..

27-06-2011 Verzinnen

Vandaag niet zo op het nieuws gelet. Maar wel: morgen gaat het gebeuren en zit heel Nederland te wachten op hagelstenen van 5 cm dik. Plus onweer. Plus héél veel regen. Vanochtend met de nieuwe auto en de caravan gereden. Dat was top. Helemaal top. Alles deed het in één keer, wat altijd heel geruststellend is. Nu net in het nieuws, we hebben ‘m. De aardbeving. Een stevige voor Nederland. Maar geruststellend ver weg van Borssele. Want daar kunnen we ‘m niet gebruiken. Overigens hoeft Noord Nederland na Japan niet meer bang te zijn dat de regering ooit verzint dáár een kerncentrale neer te zetten…..

26-06-2011 Verschil

Terug, na een gezellig, leuk feest. Zaterdagochtend m’n ‘nieuwe’ auto gehaald en er meteen maar mee naar de andere kant van het land gereden. Conclusie: hij/zij mag blijven. Een waardige vervanger(ster) van m’n blauwe. Nu wat anders. In Hilversum is een dertienjarige jongen opgepakt voor een dreig-tweet aan een artiest. Dan zal het wel heel, heel erg geweest zijn. De Nederlandse rechtspraak heeft net een volwassen man vrijgesproken, die ernstig grof en denigrerend is. Blijvend. Met toestemming nu. De volwassen man is én slecht opgevoed, heel slim, doordacht, ageert tegen en provoceert gelovigen. Dat mag dus. Zonder strafblad. Dat jochie alleen slecht opgevoed en zo dom om te doen wat hij op internet leest. Dat mag dus niet, en wel zoveel niet dat deze jongen een vrijwel zeker geregistreerd wordt en dus een strafblad gaat krijgen…..

24-06-2011 Modder

Gister was het oordeel over onze blonde WESP. Waarbij de rechtspraak vanaf nu toestaat, dat hoe heviger het debat wordt, hoe meer vrijheid aan woorden wordt gegeven. Oftewel: als je je maar opwind mag je heel veel roepen. Vooral kwetsend. Op de grens van het toelaatbare. Van welk toelaatbare?? Wat is die grens? Hoe is die bepaald? Door wie?  Als politicus, daar heb je voor gestudeerd denk ik dan, moet het juist mogelijk zijn op nette wijze, met nette bewoordingen, iets duidelijk te kunnen maken. Dan zijn geen bedoeld kwetsende woorden nodig. Als je dat niet kunt, kun je geen beschaving vertegenwoordigen. Politici die in het openbaar met modder kunnen gooien. Is dat wat we willen????

23-06-2011 Struisvogelen onder water

Green Peace zal vervolgd worden voor een aantal in zee afgezonken standbeelden, waarmee ze aandacht willen vragen voor de stand van de vissen. Oh, eh, ja, even vergeten, wat verderop, in een trog van 4km diep, ligt – door overheden goedgekeurd – afgezonken kernafval. In stille afwachting tot de ruim 200.000 jaar voorbij zijn. Niet vervolgd en niet gevolgd, niemand weet hoe of wat….

22-06-2011 Onmenselijk

We maken er in deze tijd van bezuinigingen in o.a de zorg, het onderwijs en kunst, toch ook nog iets leuks van. Met asfalt. En om dat voor elkaar te krijgen heb je argumenten nodig. Vandaag in het nieuws, het is ONMENSELIJK, jawel, ONMENSELIJK, als een vrachtwagenchauffeur bij Bemmel – als je zo dom bent om die weg te nemen – binnendoor naar de A12 moet. Onmenselijk. En daarom komt er een nieuwe snelweg. Dwars door een natuurgebied, wat natuurlijk niet onmenselijk is. Want we kunnen landschappelijk hele mooie bruggen bouwen. ?????? Snapt u het nog????? Een stukje omrijden met een vrachtwagen is dus zonder overdrijven ONMENSELIJK en de natuur is veel beter af met een mooie, dan met een lelijke brug…..

21-06-2011 Labelen

Je woont in de grote stad, wilt een auto om diverse redenen, en denkt: ik koop een A-label, want aan mij zal het niet liggen, die luchtvervuiling.
Op het nieuws vandaag: de lucht in de vier grote steden, onder aanvoering van Rotterdam, is vies. Dat komt hoofdzakelijk door verkeer. Ondanks alle maatregelen en A-labels van de auto’s. Nu heb ik deze dagen wat geleerd. Over auto’s en labels. Energielabels. Die zijn niet zo ingedeeld als een burger verwacht. Ik heb nu een andere auto gekocht met een, toegegeven, niet zo héél zuinig energielabel – vanwege m’n caravan. Een kleine auto met pittige motor. Had ook een grote auto kunnen zijn, met wél een A-label. Dan had ik hééél schoon gereden. Dacht ik. Een andere – fictieve – optie is de motor van mijn nieuwe auto in een veel grotere carrosserie laten zetten. De uitstoot bij de grotere auto is meer, want die is zwaarder. Maarrrrrrr, dan had ik wel héééél schoon gereden, met een A-label, misschien zelfs met bonuspunten. Zelfde motor, meer uitstoot,  maar een dik A-label. Dus iedereen met een SUV auto met A-label, rijdt veel viezer, dan een kleine auto met een B, of soms zelfs C of D label. Slechts een kleine auto met een kleine motor is CO2 uitstoot zuinig. De rest…. Leuk hé, die labels….

20-06-2011 Kááápot

Op Nu een berichtje, blijkbaar niet interessant genoeg voor het journaal. Kernenergie. Gelukkig zijn er mensen die zich nog steeds druk maken. Gepleit wordt o.a. voor beter toezicht en toetsing op veiligheid. En dan gaat er bij mij een belletje rinkelen. Want, ik denk, ik dacht, dat er op zulke gevaarlijke dingen extreem toezicht zou zijn. Ook internationaal. Zo’n ding aan je grens, daar wil je wel inzage in hebben. Lijkt mij. Dat schijnt niet zo te zijn. Er schijnt toch een redelijk hoog gehalte blauwe ogen vertrouwen te zijn. Bij kerncentrales. In Japan blijven de problemen. Er is te veel radioactief water. Er schijnt een machine te zijn die het water weer geschikt kan maken om nog een keer te koelen, maarrrr die machine werkte maar een paar uur. Kaaaapot. Wegens overbelasting. En dan maar zeggen dat we in Nederland, in ons kleine, bezuinigende landje, álles onder controle zullen hebben.

19-06-2011 The day after…

De dag na zo’n evenement, is wat apart. Zeker omdat ikzelf de oorzaak ben. Fysieke schade is nihil bij zusje en mij, chauffeur andere auto heeft een stijve nek en meer niet. Gelukkig, gelukkig, gelukkig!! Auto is jammer, maar bijzaak. Gelukkig! Gister was een dag van als, als, als….want het is zo ongelooflijk goed gegaan. Er had zoveel, als… Vandaag zijn die visioenen gelukkig al weer een stuk minder. Nu een andere auto nog en dan een paar ritten maken. Gister al gereden en dat gaat helemaal goed en rustig. Enne, net nieuws gekeken, en eerlijk is eerlijk:

Je kunt de wereld ook geen dag alleen laten!
😉

17-06-2011 Helaas….

Tja, en toen….ik had mij voorgenomen om mijn auto, mijn Yaris, zoveel mogelijk te conserveren. Om hem te koesteren, te poetsen en zuinig op te zijn. Want het is een bijzonder wagentje. Eh…was. Ik heb vandaag een auto niet gezien. En die reed er wel, en hard. En had ook voorrang…. Dussss, mijn Yaris, ga ik morgen vrijwel zeker horen, is total los. Totaal verloren in het Nederlands. Helaas. Met ons, mijn zusje die naast me zat, de bestuurder van de andere auto en met mij gaat het goed, nog geen merkbare schade. Auto’s afgevoerd, en dat was het. Nu de taak om een vervanger te vinden. Die net zo makkelijk m’n caravannetje trekt….. Helaas, helaas….

16-06-2011 Schijn

Nog even over gister. Een politicus hoort in mijn ogen een duidelijke visie te hebben. Dat hoort bij de baan. Op mens, leven, natuur en daaruit volgend op economie. Zodra je die basisvisie los gaat laten, áls je die al hebt…., en alleen maar reageert op wat er economisch gebeurt, raak je de weg kwijt. Onze MP wappert maar wat en roept wat hem uitkomt, als het maar bespaard. Vooral gedreven om bezuinigingen waar maken. Maakt hem niet zoveel uit hoe. Al lijkt hij voor de camera daadkrachtig, vriendelijk, overtuigend en innemend, schijn bedriegt, dat is het gezegde….

15-06-2011 Rap

Er lijkt geen eind aan te komen, aan politici die hun woord niet houden. Nu onze immer lachende MP, die zich persoonlijk – en op tv heeft laten filmen – had, hád ingezet voor het PGB. Te zien was dat onze MP vol vuur een gezin beloofd, dat als het aan hem ligt het PGB zou blijven, en daar zou hij álles voor doen. En zie nu. Dit soort ommezwaai gaat niet over zomaar wat. Het gaat over visie, over hoe je naar mensen kijkt, wat je wilt als regeerder met jouw volk. Dat ligt fundamenteel onder alles wat je zegt en alles waarover je een beslissing moet nemen. Deze regering heeft maar één visie: geld. En in weerwil van wat er is gesuggereerd, onze vorige regeringen hebben het niet zo heel slecht gedaan. Want anders zouden we er niet zo goed voorstaan als we nu doen. Want we staan best sterk. Economisch gezien dan. Sociaal stonden we tot niet zo lang geleden, sterk, onder aanvoering van onze vorige leiders. Maar dat brokkelt met deze regering in rap tempo af.

14-06-2011 Ondernemen

De overheid gaat nu fors bezuinigen op wetenschap. Blijkbaar hebben ze daar aandelen in, want ze vertellen redelijk gedetailleerd wat er nog wel en niet gewetenschapt mag worden. En de uitkomst is niet echt verrassend: dat wat economisch gewin gaat geven mag, de rest niet. Hetgeen zoveel betekent dat de wetenschap van te voren moet weten wat er uit een onderzoek gaat komen. Exit wetenschap. Den Haag weet het wel. Iedereen, iedereen, moet ondernemer worden. Ook de geboren niet ondernemers, die zichzelf per definitie de bijstand in ondernemen als ze gedwongen worden te ondernemen. Want, lijkt de slogan, alleen ondernemers zijn wat waard…..

13-06-2011 Wijzer

Pas geleden schreef ik over het onderwijs. Over de kwaliteit. Het laatste onderzoek naar de bezuinigingen in het onderwijs geeft geen enkele reden om optimistischer te worden over deze kwaliteit. De meerderheid van de scholen bezuinigd op docenten, blijkt nu. Daar worden wij, en onze kids, niet wijzer van….

En Italië stemt tegen kernenergie. Na Duitsland, Denemarken, Oostenrijk, Ierland, Portugal en Zwitserland, is Italië nu ook tegen. Net als tegen de privatisering van het drinkwater. Hetgeen een gouden beslissing is. Er zijn zaken die nooit geprivatiseerd moeten zijn, en dat zijn de basis voorzieningen. Zoals water, energie, en openbaar vervoer…

12-06-2011 Tastbaar

In een goed geregeerd land is armoede iets om je over te schamen. In een slecht geregeerd land is rijkdom iets om je over te schamen…..

Dit gezegde uit het Boeddhisme lijkt hier steeds meer werkelijkheid te worden en, naar ik nu aanneem, het eerst tastbaar in de zorg.

11-06-2011 Beter

Den Haag is en blijft vol humor. Nadat onze regering blij had duidelijk gemaakt dat bezuinigingen in het leger leidde tot een veel beter leger, was nu de beurt aan het openbaar vervoer in de drie grote steden. Honderdtwintig miljoen euro’s moeten daar vanaf. Maarrrrrr, de kwaliteit – onduidelijk voor wie trouwens – wordt beter. Stukken. Zeker als de verkeerslichten in die grote steden rood-oranje-groen gaan worden voor slechts een paar tientjes en de doorstroming daardoor aanzienlijk verbetert. Vooral op hele drukke kruispunten, zodat er niemand meer met het OV hoeft. Na deze openbaringen lijkt me die 18 miljard een eitje. Want het kan niet zo zijn dat in de hele BV Nederland maar twee onderdelen zijn die dankzij fors bezuinigen er geweldig uitkomen. Die nieuwe Kerncentrale in Borssele lijkt me zo’n project . Waar, door het totale bedrag te bezuinigen, de kwaliteit stukken verbeterd. Terwijl ik terugrijd uit het hoge noorden besluit het kabinet dat ook kunst, pensioenen en zorg hun steentje moeten bijdragen. In ieder geval worden de pensioenen nu, met de bezuinigingen, volgens zelfs Jongerius een goede oudedags voorziening. Kunst kan beslist zonder subsidie want anders is het toch geen kunst, en de gezondheidszorg, nou ja, we houden volgens onze immer vrolijke MP een uitstekende zorgvoorziening. Punt. Klopt, die hebben we en is er, maar wordt dankzij deze regering steeds minder toegankelijk……

09-06-2011 U

In het hoge (nou ja) noorden. Drenthe, Bronnegerveen. Wattt??? Jawel, nabij Exloo enzo. In m’n caravannetje, met een muziekje op de achtergrond. Hoe ik hier zomaar kom? Een hartsvriendinnetje woont hier nabij, vandaar. En verder door een degelijke ommelandse reis te maken. Via Duitsland. Ik dacht zo snel naar het noorden te kunnen rijden. Edoch, edoch…. Tomtom aan en ook nog borden volgend kwam er wat anders op mijn pad. Tomtom en borden leidde allemaal naar de A31, tot het állerlaatste bord aan de voet van de oprit. Afgesloten. Op degelijk Duitse manier: hermetisch. En wat doe je dan als je alleen in de auto zit mét caravan en tomtom die alleen maar zeer hardnekkig terug wil naar die afgesloten oprit? Jawel, de U van Umleitung volgen. Tot diep in Coesfeld alwaar ik, met caravan, op de promenadelaan belandde. (mocht wel van de U). Enigszins perplex heb ik nog even naar een vervolg-U gezocht en toen besloten z.s.m. uit die mellee te gaan en het heft in eigen handen te nemen. Hetgeen resulteerde in prachtige, net auto brede, weggetjes in the middle of nowhere. (Caravan is net zo breed als de auto) en na bijna een uur een redelijk onverwachte tweede ontmoeting met de nog steeds afgesloten oprit. Dat ik wel aangekomen ben lag niet aan de U, tomtom of mij, maar aan een vriendelijke jonge boerin die precies wist uit wat voor gedoe ik kwam en me de goede weg wees naar een andere oprit. En zo kwam ik in Bronnegerveen…..

06-06-2011 Verlies

Ik heb iets met onderwijs. Toch wel. Ik ben bevoegd les te geven, volgens mij aan wie ik maar wil, als het maar te maken heeft met bewegingsonderwijs, of gym in de volksmond. Daarbij hou ik van kwaliteit. Een eigenschap waardoor ik al jaren enigszins  bedroefd naar het onderwijs kijk. De goede dingen en docenten daargelaten, weet vrijwel iedereen dat ons onderwijs, hoe zal ik het zeggen, al jaren zoekende is. Naar beter. In principe hardnekkig veelal tegengewerkt door de overheid. Waardoor er nu wederom meldingen komen van kwaliteitsverlies. Men heeft zich, zal ik maar zeggen, ietwat verloren in het speelse met eigen verantwoordelijkheid, gebundeld in kinderfabrieken met als schijnbaar neven-doel zo min mogelijk contact-uren. En aangezien iedere school statistisch op de voet wordt gevolgd is er soms een zweem van angst om onderaan de prestatielijst verzeild te raken. Waardoor men geheid hier en daar knutselt met kwaliteitsnormen. Samen met de grote hoeveelheid veranderingen die allemaal ten goede van het onderwijs zouden moeten komen maar daar veelal niet in geresulteerd hebben, een prachtig bedje voor kwaliteitsdaling. Dussss, na rekenen en taal in het BO is er nu melding dat, hoe kan het ook anders, lezen, wiskunde en natuurwetenschappen in het VO te wensen overlaat. Met enige zekerheid binnen een paar jaar gevolgd door HBO en universiteiten, alwaar literatuur en exacte wetenschappen te lijden hebben van, jawel, kwaliteits- en/of studenten-verlies.

04-06-2011 Oranje

Gister heus en zeer serieus in het nieuws bij ‘Altijd Wat’. C. Aptroot, politicus die zich bezig houdt met verkeer en vervoer – ook de OV chipkaart – , had wat vrije tijd over tijdens zijn werktijd. En bedacht een ongelooflijk goed en slim plan: van rood via oranje naar groen. Alle stoplichten in Nederland. Want, want, dat zou de doorstroming stukken verbeteren?? En, klap op de vuurpijl, het zou maar een paar tientjes gaan kosten, want de software bestaat al. Een bezoekje van de verslaggever aan de verkeerslichtenfabriek – wat Aptroot in de voorbereiding blijkbaar vergeten was – leverde het leuke geschatte bedrag van vijf- tot tienduizend euro per gemeente op, daar een stoplicht redelijk gevaarlijk wordt als het niet goed werkt en dus degelijk afgesteld zal moeten worden. Daarbij een testje en wat helder denkwerk, wat niets opleverde in de zin van betere doorstroming. Zou dit zijn waar Nederland op zit te wachten? Dhr. Aptroot kan zich in zijn dure vrije tijd tijdens werktijd beter bezig houden met bv de OV chipkaart….

03-06-2011 Nop

Soms weet je niet meer of iets om te lachen is of niet. Of iemand leuk is of niet. Onze blonde Wesp (Wezenloos Egoïstisch en Schreeuwende Politicus ) is er zo een. Tijdens een toch wel serieus bedoelde rechtszaak hield hij een toespraak. Een glorieus bedoelde toespraak. Met veel melodrama, een dosis slimverpakte zelfbeklag en vergelijkingen van zichzelf met Grote Mannen. Maarrrrr echte grote mannen vergelijken zichzelf niet. Dat doen kleine jongens en op enig moment houdt dat op. Zo niet bij onze Wesp. Die vind zichzelf zó onontdekt dat hijzelf maar het voortouw neemt in een super reclamecampagne, voor nop gesteund door tv en krant….

02-06-2011 Milieudag

Gister wat opgehaald bij de apotheek. Twee receptjes, als volgt verpakt. Eerst de strip, dan de doos, dan elk in plastik en dan nog in een algemene papieren zak. M.u.v. de strips staat overal m’n naam op. Dus voor twee receptjes ook nog eens vijf naamstickers. En altijd als ik er kom staan er nog meer klanten, hetgeen heel veel verpakkingen en stickers betekent. De jufrouw achter de balie wist me prima uit te leggen wat de reden was. Duidelijk economisch. Ergens anders verpakt, want dat spaarde tijd op de zaak. Tja, dan maar afval, afval, afval…..

Wat me heel veel deugd doet, is dat de Vecht uitgebaggerd gaat worden. Ondanks alle bezuinigingen gaan ze – de Waterschappen, die overigens genoeg geld hebben – meer dan vijftig kilometer schoonmaken. Een bodem die al vanaf de ontdekking van de Vecht – en dat is héééél lang geleden, nog nooit is schoongemaakt. Maar wel gebruikt is voor het lozen van afval. Ik ga er trouwens blind van uit dat het slib op een goede manier verwerkt zal worden. Het resultaat zal waarschijnlijk een nog mooiere rivier zijn. Ook dat is Nederland. Gelukkig.

30-05-2011 Veinzen

Vandaag een goed bericht van de Duitse overheid, Duitsland stopt definitief met kernenergie. Daar werd ik héél blij van. Meteen werd men er ook weer aan herinnerd dat Nederland gewoon doorgaat met Borssele. Ik ben tégen kernenergie, maar, maar, als de Nederlandse politiek besluit om door te gaan, lijkt het me voor de hand liggen niet aan nieuwbouw te gaan doen, maar zo’n ding van Duitsland te kopen. Het kan in deze wereld toch niet zo zijn dat een in potentie alles verwoestende centrale sluit – en voorlopig moet blijven bestaan vanwege al dat afval – en dat er even verderop gezellig een nieuwe wordt gebouwd. Ook zullen voorstanders nu hun kans schoon zien om ons bang te maken. In het slechtste geval veinzen ze lichte paniek vanwege vermeend gebrek aan energie.

29-05-2011 Belangrijk

Je moet bij de gemeente als burger niet aankomen voor financiële hulp bij kleine projecten. Zoals een mooie invalide-auto, – lift of, iets meer van het goede, een tennisveldje achter in je tuin – wat op zeker wordt weggelachen. Of het verplaatsen van een paar paaltjes die ze pal voor je deur hebben gezet. Want de aanvraag gaat meestal langer duren dan je leeft. Je kunt het best bij de overheid aankloppen voor bedragen boven de twintig tot dertig miljoen en daar een belangrijk gezicht aanplakken. Zoals een voetbalclub. Wordt op zeker nóóit weggelachen. Dan worden ambtenaren week, denken door het onoverzichtelijk grote bedrag aan pracht en praal en een plek in de VIP-box. Als een politieke partij tegen is, zoals in Venlo, is dat een reden om een coalitie te laten vallen. Zó belangrijk is een spelletje met 22 spelers en één bal.

28-05-2011 Grond

Eindhoven gaat de GROND kopen waarop het PSV-stadion staat. Een contract voor veertig jaar. Ze rekenen zich neutraal doordat PSV huur gaat betalen. En dat terwijl ambtenaren, door geschiedenis bewezen, niet kunnen rekenen. Dat gaat vrijwel altijd mis. Dus kun je er b.v. vanuit gaan dat er niet in het contract is opgenomen dat PSV zich verplicht veertig jaar te blijven bestaan. Want hoe moeten al die supporters zonder benzine over een paar jaar nog naar het stadion. Zo zit binnen nu en pakweg veertig jaar de gemeente met een stuk grond, waarop tegen die tijd een gedateerd stadion staat. En dat terwijl, volgens mijn volle overtuiging, grond geen eigendom kan zijn. Van niemand niet. Grond behoord aan de aarde, aan onze planeet.

27-05-2011 Leuk

Onze overheid is leuk. Heel leuk. Ze willen zoveel mogelijk van de papieren rompslomp in ons land af. Dat roepen ze tenminste geregeld. Minder regels, minder papier. Toch lijken ze daar, na verloop van tijd, niet zo goed tegen te kunnen en lossen het op door een geheel andere sector op te zadelen met een ongelooflijke hoeveelheid regels en administratie. De coffeeshops zijn de klos en moeten gaan werken met leden. En een door de overheid bedachte ledenstop doorvoeren van een nog nader te bepalen aantal. Bovendien mogen die leden alleen uit de omgeving komen en moeten Nederlander zijn. Alles duidelijk op papier en geordend in een administratie. Handel op straat mag niet gaan ontstaan???? Ze zijn echt heel leuk daar in Den Haag.

26-05-2011 Ondanks

Mijn vertrouwen in de politiek is niet zo groot meer. Voorheen geloofde ik wat er gezegd werd en voelde je een duidelijke koers. Nu denk ik: zal wel. En kijk redelijk meewarig naar onze kopstukken. Die maar wat roepen in mijn ogen, net hoe het uitkomt. Visie, een degelijke visie op een toekomst van Nederland ontbreekt, ook al wil Den Haag ons graag anders doen geloven door daadkrachtige woorden in de media. Hapsnap werk, gestuurd door wat er aan waait op een dag of in een week. Kortom, een rommeltje met euro-tekens in de ogen. Want dat is de enige echte lijn die ik kan ontdekken. Natuurlijk zal er ook wat goed gaan. Ondanks. Want als ik het reclamefilmpje van de grote gedoogpartner van onze kopstukken, de PVV zie, schud ik m’n hoofd. Het kan niet waar zijn dat deze partij een serieuze rol speelt in onze politiek. En toch is het zo…..

25-05-2011 Betrouwbaar

Voor het volk is een handtekening een handtekening. En in het slechtste geval kun je nog voor de rechter komen als je je niet aan de kleine lettertjes houdt. Voor sommige mensen gelden andere regels. Voor m.n. onze politici. Niks geen handtekening is handtekening. Je zet ‘m, maar is geen cent waard. En dat, dát is een volksvertegenwoordiger. Betrouwbaar???

En een up-date over Japan: Drie keer een meltdown i.p.v. één keer. Heel veel koelwater wat na het koelen niet meer koel is en wat samenstelling betreft niet meer op water lijkt. Rijst bij mij de vraag: Waarheen gaat dat water? En er zijn grote vraagtekens bij het idee dat begin volgend jaar, dus negen maanden na de ramp, alles onder controle kan zijn. Wat zoveel wil zeggen dat het daar nu nog niet onder controle is, ook al horen we er niet zoveel meer van. De info op de site van de Rijksoverheid over kerncentrales en Borssele is, als je het leest, zéér geruststellend. Net zo betrouwbaar als die handtekening????

23-05-2011 Curieus

Zembla zaterdagavond. Over kernenergie. En hoe wij, het volk, voor de gek worden gehouden. Kort samengevat: Overal in de wereld komt de discussie over de bezwaren tegen kernenergie weer op gang, Japan herziet alle voorgenomen plannen, in Nederland wordt daarentegen halsreikend uitgekeken – door een handjevol mensen die ernstige belangen hebben en wél andere dan het opwekken van energie – naar de bouw van een nieuwe kerncentrale bij Borssele. Het gaat om geld. En daarvoor worden allerlei argumenten bij elkaar verzonnen en worden wij bang gemaakt dat zonder kerncentrale de wereld niet meer door kan draaien. Die lobby begon al binnen een week na de ramp in Japan, in Zeeland en Borssele. Curieus is dat we, in Nederland, willen geloven dat  de wereld stopt zónder die kernenergie, terwijl er inmiddels bewijzen te over zijn voor het omgekeerde…..

22-05-2011 Sneeuw (?) voor de zon (?)

Vandaag was het zondag. Met een zondagochtend-regen. Waardoor het geplande  actieve gedeelte van deze dag verdween als sneeuw (?) voor de zon (?). Er stond nl. skeeleren op de agenda. En dat doe ik niet als het regent. Om tweeërlei redenen. De eerste is dat het spekglad is. Te vergelijken met zeer botte schaatsen op ijs. Bewegingstechnisch is het trouwens heel wel mogelijk, met enige motorische aanpassingen – ooit een keer gedaan op trainerscursus en het is wél heel leuk als het water opspat van je wieltjes. De tweede, belangrijkste, reden is dat je na dit waarlijk waterballet de noflike klus hebt om alle lagers uit de wieltjes te slopen en ze te drogen. Met grote waarschijnlijkheid gevolgd door minder goed draaiende wieltjes. Dusssss moest er iets anders voor in de plaats komen en vond ik mijzelf terug onder een uitgeschoten beukenhaag van Buuf, tussen brandnetels en onkruid. Wat onder mijn handen verdween als sneeuw (?) voor de zon (?). En zo werd deze zondag een nuttige zondag.

21-05-2011 Voorkant

Nu redelijk uitgeteld. Heb een zéér arbeidzame dag achter de rug. Dus vandaag even zonder bijzondere ontmoetingen. Maar wel: Ik heb niks met facebook. Ik heb wél een account, begonnen om een nichtje van mij te kunnen volgen op haar stage in The States. Met minimale info, en zo min mogelijk vrienden, want ik ben er heilig van overtuigd dat elke letter die je erop zet ook gebruikt kan worden voor andere doeleinden. Hoe meer vrienden, hoe meer kans er is dat een vage vriend van een vage vriend etc., van een vriend ergens een gigantisch scheven schaats rijdt. En voor je het weet wordt je gelinkt aan die iemand. Dat zou lastig kunnen worden. Nu hebben ze software ontwikkeld om kinderporno te achterhalen en zo plaatsers en kijkers op te kunnen sporen. Dus, dus, aan de achterkant van de deur. Lijkt me zinvoller om software te ontwikkelen die aan de voorkant werkt. Maar misschien doen ze dat vanaf nu ook wel????

20-05-2011 Wesp

We hebben, naast een immer lachende MP, ook een blonde Wesp. Een Wezenloos Egoïstisch en Schreeuwende Politicus. Niet iets waar je als inwoner van Nederland trots op kunt zijn, maar, toegegeven, hij brengt wel reuring in het Haagse goedje. Door alles wat hem niet bevalt als persoon, gewoon in de tweede kamer te verkondigen met eigen woordkeuze, onder de noemer van politicus. Ons immer lachende MP vindt alles wat de Wesp doet in afwijkend gedrag, goed. Kijk, je kunt heel veel zeggen over onze oude politici. Maar, maar, wat ze heel goed deden, was een persoon als Wesp, noem hem Janmaat, gewoon z’n zegje laten doen en dan weer overgaan tot de orde van de dag. Dat wordt heden ten dage lastig. Want, onze immer lachende MP, heeft een zwak voor de Wesp. Een persoonlijke zwak en neemt hem inhoudelijk wel serieus. Daarbij weten al onze flitsende, edoch uit het lood geslagen politici, niet hoe ze de man moeten parkeren. En tolereren ze uitspraken, die never nooit in de tweede kamer gezegd zouden mogen worden. Want Nederland wás een fatsoenlijk land, met een open hart. Ze maken er nu, op politiek gebied, een zooitje van.

19-05-2011 Hoofdprijs

Gister was een gewone dag, vandaag begon als een gewone dag. Met m’n ogen in m’n zak. Tot in het dorp, waar ik haast een fietser omver liep. Of zij mij bijna omver fietste. Kan ook. De hoek was in ieder geval aardig onoverzichtelijk. Vervolgens zocht ik me te pletter naar de bus waar de papiertjes in kunnen. Zo’n twee tot drie keer per jaar drukt de middenstand hier papiertjes, laten die door winkeliers uitdelen bij aankoop van iets, verzamelen ze weer in bussen, brengen ze naar een notaris die blij een paar papiertjes uit de verzameling vist en daar dan prijzen voor uitdeelt. Ik hou niet van die papiertjes, maar vind ze altijd verstopt tussen mijn aankopen. Om het vervolgens weer zonde te vinden de wel uiterst minieme kans op een prijs te laten schieten. Want je weet maar nooit. En ook al heb je geen materiële prijs, soms krijg je, onverwacht, een andere. Meer een hoofdprijs. Want op mijn zoektocht naar de bus – dankzij die papiertjes -, liep ik langs een mevrouw met een jochie in een wandelwagentje. Dat jochie was eigenlijk wat te groot, maar had een lijntje voor sondevoeding in z’n neus. Mijn hoofdprijs was de blik van het kereltje, gevangen in mijn ogen. Ik wed dat hij meer van de wereld weet, dan ik misschien ooit te weten kom….. Ik hoef geen prijs meer te winnen. Ik heb ‘m al.

18-05-2011 Ontduiken

Een gewone dag, niets bijzonders. Niet hier in huis, niet in de buurt, niet op het werk, gewoon een normale dag. Of misschien een dag waarbij m’n ogen meer in m’n zak zaten dan op andere dagen. Wie weet. Wel een dag waarop het nieuws dacht nieuws te brengen door te melden dat rijke mannen – ja, ik kan er ook niets aan doen – zichzelf nog rijker maken door fors de belasting te ontduiken. Wat overigens een net woord is voor oplichten. Vreemd eigenlijk dat je de belasting kunt ontduiken. Dat klinkt alsof het minder erg is dan oplichten. En alsof er misschien een legale kant aan zou kunnen zitten.

17-05-2011 Parkeergarage

Mensen zijn leuk, absoluut. Vanmiddag was ik in de garage voor een kleinigheid. Het ietwat beter afstellen van de handrem, zodat mijn combi Yaris-Kip geen eigen leven gaat leiden op een helling. Terwijl ik de krant zat te lezen komt er een echte man binnen. Een man-man. Stoer, zich breed makend, ingeschat iets van mijn leeftijd. Te dicht naar de balie lopend om de aandacht van een telefonerende medewerker op te eisen. Hij had een klacht. De bluetooth van zijn moderne telefoon sprak niet met de bluetooth van de auto. Helaas voor de man is dat niet uitzonderlijk, omdat de software van vooral de telefoons zowat dagelijks verandert, niet bij te benen door inpandige autobelsoftware. De medewerker liep vriendelijk mee naar buiten om te kijken of er iets aan gedaan kon worden. Tja, en ik moet bekennen, ik had een oordeel. Een soort van vooroordeel. Ik had verwacht dat de stoere man-man een dikke auto had. In ieder geval ietwat forser dan mijn Yaris. Echter, toen ik buiten kwam zaten de man-man en de medewerker gemoedelijk in een Toyota iQ. Ongeveer de kleinste auto op deze aardbol, die de Yaris al beschouwt als een parkeergarage…..

16-05-2011 Peiling

Ik hou van het nieuws. Dat is mijn peiling van hoe het er in de wereld voor staat. Bij mijn laatste peiling gaat het slecht. Ik zie allemaal mannen met sombere gezichten en berichten over vooral geld. Want dat is en blijft de grootste zorg van belangrijke mannen. Niet over hoe gelukkig of ongelukkig het volk is. Helaas, want ik vermoed dat de peiling dan een stuk positiever zou zijn….

15-05-2011 Druppel

Ik heb even geen tijd om me met de wereld bezig te houden. Bv Wie er gelijk heeft, het Limburgs Dagblad of NupuntNL, over Japan. De een zegt dat ze stoppen met kernenergie, de ander juist precies, werkelijk precies, het tegenovergestelde. Nee, ik moest bezig zijn met aardse zaken zoals m’n badkamer. Die is nieuw. Wit i.p.v. groen met oranje-bruine bloemen. Da’s heel andere koek. Da’s douchen met zonnebril en zoeken waar het zeepbakje gebleven is. Bovendien hangt er nieuwe geiser waardoor ik niet meer van druppel naar druppel hoef te springen. Dus struin ik de bouwmarkten af naar badkameraccessoires. Bovendien moet ik oefenen. Met caravan, want anders had ik geheel niet naar het Limburgse hoeven af te zakken. En de wereld? Die draait door. Wat we ook doen.

14-05-2011 Aussies

Mijn Kipje hééft het. Wat het is, weet ik niet. Maarrr, zoals woensdag-ochtend, aan de koffie vóór de Kip in Zuid-Limburg, kregen we, zusje en ik, zomaar bezoek. Uit Australië. Ze vielen voor de Kip. Wat betekende dat ik IN het Kipje een rondleiding heb gegeven. Een heuse. Met uitleg over kastjes, bedden, koelkast en Kipgebruik, en veel foto´s van binnen en buiten. Die misschien wel een plekje boven een Aussie-bed krijgen. Met als resultaat een verliefde Aussie die ´m wel mee wilde nemen naar huis. En ze waren niet de eerste. Er zijn er meer die nieuwsgierig zijn hoe m’n Kipje er uitziet. Want, zo klein van buiten is vast prutsen van binnen. Ik ga een bordje maken met ´Kip, Rondleiding op afspraak´. Want, behalve dat het leuk is, wordt deze Kip een bijzonderheid. Moeder Kip legt geen 32EK eieren meer. Al een hele tijd niet. Enne, o ja, ik ben er zelf ook een beetje verliefd op….

13/14-05-2011 De Brigida den

De tweede zaterdag na Pasen is er in Noorbeek een ritueel. Uiteraard met feest, maar het ritueel is het belangrijkste. Aanleiding is een ziekte onder het vee, nu 377 jaar geleden. Daar heeft men toen een Ierse non, Brigida, patrones van de veehouders, voor aangeroepen. En je bent niet voor niks patrones, dus doe je wat je moet doen: je geneest. Sindsdien plaatst men de Brigida den van een meter of 25 tot 30 lang, zonder takken, wel met een kruin (vergl. meiboom). De den wordt niet zomaar ergens neer gezet, die komt naast de kerk en staat daar een jaar. Tot de volgende den. En nu het ritueel. ’s Ochtends vroeg gaat de oude boom om. Die laten ze gewoon vallen en wordt dan op een smalle, lange kar gehesen. Met mankracht. Meteen voor die kar staat een prachtig werkpaard. Hét paard. Voor dat paard staan nog zo’n 29 mooie werkpaarden. In één lange rij en aan elkaar. Zodat ze allemaal kunnen trekken. Elk paard wordt door twee jongens begeleid. Leeftijd: zodra ze van de basisschool af zijn, tot ze gaan trouwen of al drie jaar samenwonen. Dan is het uit met de pret. Deze stoet brengt de oude boom weg naar het bos en haalt de nieuwe op. Alles handwerk. Als ze na een lange rit in de namiddag aankomen, stoppen ze voor het dorp. Paarden en begeleiders worden gelaafd en kleine kinderen mogen op de paarden zitten. Na ongeveer een uur lopen ze, al zingend, een eindje verder. Weer een zelfde pauze. Dat herhaalt zich een paar keer tot ze vlak bij de kerk zijn. Daar worden 29 paarden losgekoppeld van hét paard met wagen. Die 29 gaan dan in draf een rondje om de kerk, met rennende en luid zingende begeleiders ernaast. Dat gaat hard. Vervolgens mogen ze naar de wei. Hét paard heeft nog de klus om alleen de boom het laatste stuk te trekken tot aan het gat. Daar wordt de boom met wiggen omhoog gebracht. Met mankracht dus. Telkens een stukje verder gestut. Die mannen zijn getrouwd, anders mag je niet meedoen. En na een paar uur staat de den. Tot volgend jaar. Een indrukwekkend ritueel, waarbij jonge jongens het halen en brengen zelf organiseren, elk jaar weer.

13-05-2011 BEN DER WEER!!

Ben der weer. Heel, dik smiling, en gecertificeerd.
Ik heb sinds een goed jaar een kleine tweedehands Kip. Meer een Kipje. Die kakelt nooit, maar rijdt als een zwaan-kleef-aan achter m’n autootje. Heel trouw. Daar reed ik altijd mee vooruit, en meed vooral en trefzeker het achteruit rijden. Er zijn een aantal zekerheden in het leven, en één ervan is, als je een kleine Kip als fan hebt, hét ooit een keer gaat gebeuren. Dussss, om te voorkomen  algeheel vermaak voor een camping of dorpje te worden, ging ik op cursus. In Zuid-Limburg, want er zat meteen bergrijden bij. Dat onderdeel ter voorkoming van een geroosterde koppeling bovenaan de berg. Conclusie: veel geleerd over Kip in de bergen, onder controle achteruit rijden naar alle kanten en, en, fileparkeren! Met caravan! Als het lukt, want ’t is even een tikkie ingewikkelder dan met en gewone auto. Maar heel cool…. Dus ga ik oefenen tot ik erbij neerval.

05-05-2011 Vakantie tot 11-of 12 mei, of zoiets

Vandaag nog hard gewerkt, gepoetst e.d. ivm, werklui. Morgen voor een paar dagen naar Zuid Limburg. Met de caravan. Een cursus, jawel. Hoe te rijden in de bergen. En, en, achteruit rijden. Ik heb de Kip al meer dan een jaar, en heb er wel te verstaan ongeveer 10 meter mee achteruit gereden in de recordtijd van ongeveer 1m per minuut. Dat moet beter kunnen. Dus op naar Noorbeek, alwaar ik me samen met m’n zusje ga voegen bij een groep die ook niet achteruit kan rijden. De bergtraining doe ik vanwege zorg voor m’n motor. Die kan in het slechtste geval in puin gedraaid worden als je fout de berg op rijdt. Ik weet niet of er een internet aansluiting is. Dussss, misschien tot volgende week. Dan vast en zeker een verslagje plus weer een frisse kijk op allerlei wetenswaardigheden.

04-05-2011 Totaal onbelangrijk

Waarom, waarom moet er toch zoveel gepoetst worden? Gister dácht ik binnen het half uur klaar te zijn met m’n auto. Dat was ook zo. Maar binnen dat halve uur reed Buuf (bijna 80) de auto met een zwier naast die van mij. Met een beetje onderhandelen zette zij de koffie en poetste ik haar auto. Tijdens die activiteit kwam ik Buum tegen. Met de melding dat in de vroege avond iemand kwam voor de douche. Want die geweldige bloementegels gaan weg en worden beplakt met witte. Zonnebril wit. De melding was daarmee niet compleet, want, want, alles moest eruit en hij moest beplakbaar SCHOON. En dat was mijn dinsdag….en woensdag…

03-05-2011 Rek

Gister de docu Zwarte Soldaten gezien. Een onthutsende kijk in het leven van mensen die in WO II voor de Duitsers kozen. In periodes van veronderstelde schaarste zijn mensen tot op het bot te beïnvloeden als je ze maar wat ‘lekkers’ voorhoudt en inspeelt op het egoïsme. Dat gaat heel gemakkelijk als een economie en sociale voorzieningen eerst uitgekleed worden en het verschil tussen arm en rijk daardoor steeds groter wordt. Het geduld en de rek van de mensen gaan er op den duur uit en dan slaan dit soort mechanismes toe. Hard en snel. Wat we nu zien in Nederland – en in meer landen, is dat de regering hard bezuinigd. Te hard?????

02-05-2011 Tevree

Vandaag is de dag dat OBL door de VS naar het Hiernamaals is gestuurd. Misschien gaat hij daar ooit mijn ouders ontmoeten. Of zet hij zich met Michiel A. de Ruyter genoeglijk op een wolkje en kijkt volledig ge-herprogrammeerd het heelal in. Want daar, aan Gene Zijde, bestaat geen strijd. Is mij verteld. Daar is iedereen gelijk en tevree. Vandaag is ook de dag dat hier de hakseltrein langskwam. Dreigend en grommend als een boze leeuw, zodat je het wel uit je hoofd laat dichtbij te komen, pleegde hij een aanval op het al gemaaide gras om het geheel te verslinden en in het braaf volgende treinstel te spugen. Toegegeven, binnen no time was alles weg. Veel herrie, snelle zaken.

01-05-2011 Gedoe

Ik heb het hier nooit over oorlog enzo. Enzo.  Want dat is een gedoe, nogal, wat voortvloeit uit onze manier van leven en ons geloof in wat belangrijk is. Zolang mensen blijven geloven in macht, gekoppeld aan bezit, invloed, roem en verhevenheid, en gevangen is in een egocentrische opvatting, zal dit beroerde fenomeen blijven bestaan. Ik vind het erg wat er gebeurd, maar een fundamentele oplossing lijkt binnen onze leefstijl niet voor handen. Het (b)lijkt makkelijker te verzinnen wat voor nieuwe wapens we kunnen ontwikkelen, dan een vredesplan. En het beste plan blijkt politiek te moeilijk: Er is geen weg naar Vrede, Vrede is de weg…..

30-04-2011 Wijsheid

Vandaag Koninginnedag. Een dag met mooi weer, veel lieve en aardige mensen die Beatrix alle goeds wensen. Een dag voor een wijsheid. Zomaar, hoewel…… Voorwaar, de vermindering wordt vaak tot aanwinst, de vermeerdering vaak tot verlies. Uit het Boeddhisme, Lao Tzu.

29-04-2011 Handelswaar

De economische en sociale waarden, stammend uit de tijd van de industriële revolutie, voldoen niet meer. De wereld raakt steeds meer uit balans zowel economisch als sociaal. We plunderen de aardbol, daar waar we ooit gestart zijn met gebruik. We hechten een buitenproportionele geldwaarde aan materiële zaken zoals aan grondstoffen en grondbezit. Deze waarde krijgen ze pas op het moment dat ze van iemand zijn. We kennen ze geen waarde toe, lós van menselijk bezit. Dan staan ze nergens op een balans. Ze doen er niet toe, behalve als het geld oplevert of handelswaarde vertegenwoordigd. Deze levenswijze heeft ervoor gezorgd dat we buiten de grenzen van wat onze planeet aankan zijn gaan handelen met als resultaat klimaatveranderingen en het in een sneltrein opraken van grondstoffen. Op sociaal gebied is er armoede op een schaal een beschaving niet waardig. Het zou mooi zijn als we met elkaar daar iets aan gingen veranderen. Eigenlijk denk ik dat dat moet. En nog eigenlijker denk ik dat we binnenkort gedwongen worden. Omdat deze manier van denken en handelen niet zo heel veel langer ongestraft – door het gedeelte wat niet op onze balansen staat – kan blijven bestaan.

28-04-2011 Bewijs

Er is, al in een ver verleden, een misverstand in onze samenleving geslopen. Het misverstand dat meer geld en meer bezit nodig zijn voor een gelukkig leven. Ik heb mensen gezien die vrijwel niets hebben en toch gelukkig zijn. Ook zie ik mensen die meer hadden, er wat van kwijt zijn geraakt en daardoor ongelukkig worden. Ik zie mensen die hongeren naar geld, die vinden dat ze recht hebben op gigantische bonussen, maar die niet intenser lachen en leven dan een drager op twee verschillende badslippers in Nepal. Ik zie mensen die meedoen met loterijen en hopen op een miljoen, omdat ze daar geluk mee denken te kunnen kopen. Het is een manier van denken, diep geworteld in ons. Met bedrijven gaat het alleen goed als ze meer omzetten en meer verdienen. Van klein tot groot. En alles wordt in dienst gezet van meer winst. Men denkt oprecht dat een mens daar blij van wordt. Het bewijs dat we de crisis te boven zullen komen wordt geleverd in getallen. Zodra de beurzen wereldwijd wat aantrekken, wordt er opgelucht ademgehaald. Het BNP wordt als hét bewijs gezien voor een al dan niet goedlopende economie. Er wordt hard gewerkt om het BNP op te hogen. Onuitgesproken gaat men er vanuit dat het gelijk staat aan een gelukkig volk.

27-04-2011 Waardig

Onze MP sjoemelt met de waarden en waardigheid die horen bij een MP. Onze immer lachende, altijd opgewekte MP laat zich niet veel gelegen liggen aan integer zijn. En introduceert met onvoorstelbare vrolijkheid gesjoemel in Het Torentje. Hij voegt met elegante zwier een foute waarde én norm toe aan een samenleving, welke zodoende steeds meer loskomt van eerlijkheid, openheid en rechtvaardigheid. De norm dat onze MP alles mag doen om een meerderheid voor z’n plannen te krijgen. Alles. Met een harde lach en een lieve knipoog naar de PVV.

26-04-2011 Lief

Soms word je door nieuws weer even met je neus op de feiten gedrukt. Ik ben opgegroeid in een land waar het gewoon was elkaar te helpen. Waar het woord compassie nog niet bestond, maar de daad wel. En daar waren we trots op. Ik ook. In Nederland kon je ook blind rekenen op eerlijkheid en rechtvaardigheid. Als mens. Nu is dat een beetje veranderd. Nu mag, mag – is iets anders dan kunnen – je alleen op deze zaken rekenen als je NL in je paspoort of op je ID kaart hebt staan. Zo niet, dan moet je gaan uitkijken. Want dan is Nederland opeens niet zo lief meer. Dan zijn er opeens regels en blijken we – NL-ers – daar meer waarde te hechten dan aan personen. Dan zijn we ons gevoel kwijt. Gevoel voor wat wel en niet kan in menselijk opzicht. Dan ben ik helemaal niet meer trots op Nederland. Dan schaam ik me. En dat komt steeds vaker voor, meer dan me lief is.

25-04-2011 Krakende economie

Het korte verhaaltje over de economie van gister zal ik zo nu en dan vervolgen. Omdat het steeds duidelijker wordt dat we op de manier zoals we nu bezig zijn, niet door kunnen gaan. Nog geen 150 jaar geleden hadden we grondstoffen te over, konden we van alles. Dát hebben we dan ook maar gedaan, in een fors tempo, met enthousiasme, inzichten en aannames van toen. Zodat we nu voor een redelijke klus staan. We zullen ons moeten beraden over hoe nu verder. Er zal een andere route gekozen moeten worden in het gebruiken van onze planeet. Onderzoekers wijzen er nu al op, dat binnen 50 jaar onze planeet niet meer kan voldoen aan onze vraag naar voedsel en energie. We zullen het beeld dat we hebben, dat alleen geld en materieel ons geluk kan bezorgen, moeten herzien. Moeten….

24-04-2011 Kwakende economie

Ik weet niet zoveel van economie. Ik weet wat van bewegen, onderwijs en van overige dingen die in m’n leven zijn gepasseerd. Economie is een apart vak. Wat ik wél weet is dat de economie van vandaag niet klopt. Al een paar keer in de laatste ruim 100 jaar gecrasht, maar telkens in hetzelfde denkraam bijgesteld. Waardoor we er per saldo geen meter mee zijn opgeschoten. We denken van wel, want we hebben van alles aan materieel en luxe. Maar in het denkraam van de economie komt het welzijn van de mens niet op de eerste plaats. Gewin en materieel bezit staat veruit nummer één. Van daaruit is het hele model opgebouwd, worden alle regels opgesteld en beslissingen genomen. Dat is niet goed.

Het vervolg van de eendjes, eerder deze week. We stuitte weer op ze. Moeders met ongeveer acht jonkies. De hond op tijd, nou ja, de jonkies waren al onder een struik gezwommen, afgelegd zodat ie niet voor nóg meer onrust kon zorgen, en gekeken wat moeke zou doen. Die bleef kwaken. En kwaken, en kwaken, en kwaken. Eerst dacht ik dat ze de kleintjes riep. Om te komen. Maar dat was niet zo. Helemaal niet. Ze kwaakte om ze op hun plek te houden. Tot we – de hond en ik – weg waren. Ver weg. Vervolgens kwaakte ze even op een andere manier en hup, de jonkies schoten te voorschijn en volgden mams. Snel de andere kant op.

22-04-2011 Kraamvisite

Een paar dagen zonder. Zonder PC. Nou ja, zonder ‘m aan te zetten. En eerlijk is eerlijk, niet gemist. Het weer was te mooi, de zon lekker warm, de planten moesten nog gepot, de stoelen en de parasol van zolder, en de mens met een glas drinken eronder. Dus, zoals je leest, erg druk. Tussendoor nog wel wat goeds voor ons dorp gedaan in de vorm van werken. En net met de hond op stap geweest. Mens langs de beek, de hond erin. Alwaar hij een ware overval op drie  woerden pleegde. Ik had meteen medelij met ze, want ze horen bij eenden. Dus drie weduwnaars schoot het met een knipoog door me heen. Tot de hond voor een algeheel spektakel zorgde door op een ploeg kleine jonge eendjes te stuiten, en de eend kwaad opvloog om haar kroost weer bijeen te drijven. Dat was dus één vrouwtje met drie mannetjes. Een soort van omgekeerde harem dacht ik. Tot, alweer tot, we een eindje verder twee eenden troffen die gezellig met elkaar aan het zwemmen waren. Conclusie: mannetjes waren op kraamvisite…..

18-04-2011 Matsprijs

Ik weet het, ik had eigenlijk, eigenlijk, in Amsterdam moeten zijn ipv in Friesland. Ik heb het een beetje goed gemaakt door de petitie te tekenen: http://www.schoongenoegvankernenergie.nl/

Gister werd ik weer eens met de neus op de feiten gedrukt. Niet alleen vanwege Fukushima, maar door een nieuwsprogramma. De essentie van het tv programma lag trouwens geheel ergens anders, op het commerciële vlak. Het volgende bezwaar kwam er, helaas, niet in voor. We hebben in Nederland een elektrische auto ontwikkeld. De Dura Car. Schijnt een mooi autootje te zijn, en daarom zijn Chinezen er gek op. Die hebben dat ding dus helemaal gekocht. Voor een matsprijs en incl. rechten. En dat hadden we dus nooit moeten doen. Want er zijn veel Chinezen. Heel veel. Die willen allemaal gaan rijden. En dan is de olie gauw op. Dus, helder als ze zijn, willen ze een andere energievorm. Elektrisch ligt voor de hand. En, en, waar halen ze dat straks vandaan?????
Kijk, we kunnen het niet stoppen, maar we hoeven het ze ook niet heel gemakkelijk te maken. Bovendien zou het aardig zijn om straks met schone handen terug te kunnen kijken, naar een niet gewenste ontwikkeling.

17-04-2011 Friesch

De aanloop naar Rieu was Friesch, heel Friesch, in een Fries dorp Terhorne. Waar de oplossing voor de leegloop van de kerk is gevonden in de huisvesting van een bloemenzaak. Zodat Gods Huis toch nog dagelijks – m.u.v. de dag des Here –  bezocht wordt. Terhorne, met een kleine, oude, echt Friese kern en veel te veel recreatiewoningen. Rieu was zoals Rieu beloofd te zijn. Perfect in uitvoering, soms zacht, soms overweldigend. Incl. Mastreechter Staar met ruim honderd man, een Jacht-en Trompetterkorps en een kinderkoor. De sfeer was top, het was verdrinken in muziek en gevoel. Met een kleine kanttekening. Als je naar een concert gaat wil je dat zelf beleven. Zelf horen en zelf bepalen wat je voelt en of je het goed vind, hoogstens te delen met je concertmaatje. Ik trof het om naast iemand te komen zitten die álles wilde delen met degene die naast ‘m zat. De verbale communicatie was nog enigszins te stoppen, het brute intreden in mijn ‘zone’ niet. Zodat ik rechts een blok moest opwerpen en bewust in stand moest houden. Desalniettemin was het schitterende avond.

15-04-2011 Zonder overdrijven

Vandaag uit geweest. Met de trein, naar Nijmegen. En alles zat mee, het weer, de trein reed tussen Aalten en Arnhem – zonder overdrijven een zeldzaamheid  -, de koffie op het terras was lekker, het museum wel OK, en er waren geen schietpartijen. Zonder overdrijven een zeldzaamheid als je deze week het nieuws volgde. De media konden er geen genoeg van krijgen en wekten de indruk dat je overal uit moet kijken wil je niet beschoten worden. Maarrrr, ik kan melden dat dat niet waar is. Zonder overdrijven, iedereen is aardig. Misschien een paar mensen niet. Misschien. Ik heb ze vandaag niet ontmoet en ga ze morgen ook niet ontmoeten. Wat ze ook zeggen in het nieuws…… Morgen naar Rieu in Heerenveen. Daar ga ik me onderdompelen in walsen, zoete tonen en laat ik me leiden door mijn eigen- en de groeps-emotie in Thialf. En ik ga weer bewijzen dat iedereen aardig is. Morgen wordt laat, dus zondag pas weer bericht…

14-04-2011 Taal en teken

Vandaag was een WordExcel dag. Of andersom, het is maar net hoe je het bekijkt. In ieder geval had ik Word nodig om een Excel bestand in een bepaald formaat te kunnen printen.????  Jah, makers van dure programma’s verzinnen wat voor de verkoop. Goed, een paar simpele dingen, die in deze moderne tijd zo uit je PC zouden moeten floepen, bleken een ware bezoeking. Allereerst is het nog steeds zo dat je zelf het denkwerk moet doen, en de PC de uitvoering. Dát was ik sowieso al vergeten. Daarbij stelt Word opeens allerlei eisen aan hoe je een bestand in Excel had moeten, had moeten, invoeren. Vervolgens riep ik de hulp van Help in, want per slot zou daar de oplossing te vinden moeten zijn, maar Help verzaakte. Na een zoektocht van een niet nader te benoemen tijd, is het me gelukt. Hoewel ik echt niet weet hoe…..

13-04-2011 Hondje

Het hondje. Dat in mijn ogen de weg kwijt was, of liever gezegd, verdwaald. Een klein wit Keeshondje. Ik kwam het aan het begin van de avond tegen lopend een eind achter een trekker. Dus, in mijn ogen, hoorden trekker en hondje bij elkaar en kon ik met een gerust hart doorrijden. Dat zelfde hondje, kwam ik uren later wéér tegen. In het donker. Nu zonder trekker ervoor. Alleen. Dus kon ik niet met een gerust hart doorrijden en kreeg al visioenen van hond-in-huis-Amivedi-bellen. Ware het niet dat het hondje abosluut niet van mij gediend was en ipv op mijn leuke, lieve en op het laatst dan maar strenge commando’s af te komen, iedere keer de wijk nam. Of eigenlijk het weiland. Enigszins beduusd over het feit dat het beestje zich niet wilde laten redden en het duister verkoos boven een gezellig optrekje, ben ik maar naar huis gereden. Alwaar mijn Buuf wist te vertellen dat het hondje daar hoorde…. Waar? Bij dezelfde slordige boer als van het kalfje-geboren-in-de-wei.

12-04-2011 Bingo

Vandaag was een glimlachdag. Uiteraard ook m’n lievelingsdag, maar met een extra glimlach. Een bijbaantje van me, is af en toe op een ROC toezicht houden bij toetsen. Vandaag drie toetsen. Eentje ging o.a. over dementerende mensen. Wist ik niet, maar die kun je dus ROT benaderen. Een voorbeeld van zo’n activiteit werd gevraagd en iemand kwam op het lumineuze idee om daar Bingo voor te gebruiken. Dat leek me een uitermate goed antwoord. Hoe leuk kan onze zorg zijn….  Een volgende toets ging vooral over het opmaken van bedden. Dat leek de opsteller van de toets zó ingewikkeld dat bij de laatste twee vragen de antwoorden al ingevuld waren. Hetgeen tot totale verwarring onder de leerlingen leidde. En bij mij tot een dikke glimlach. Hoe serieus kan een toets dan nog zijn…..
PS ROT is een heuse omgangsfilosofie.

11-04-2011 Niet

Vandaag niets te melden. Niet dat ik niks gedaan heb, maar dat hield op bij poetsen, schildercursus en fotocursus. Die toevallig op de zelfde dag vallen. Natuurlijk is daar wel een spectaculair verhaal omheen te maken, maar dat is meer verzinnen. Dus laat ik het erbij. Morgen meer tijd, dus meer letters en meer inhoud.

10-04-2011 Weegschaal

Er was een tijd dat je tegen het leger kon zijn. Dat je met een gebroken geweertje opgespeld voor vol werd aangezien. Nu gaat vrijwel iedereen er vanuit dat het leger beslist nodig is. Voor de vrede. Bewapening lijkt de enige garantie voor vrede. Op tv buitelen stoere legermannen over elkaar heen om aan te tonen dat het wel heel slecht met Nederland zal aflopen wanneer we zoveel gaan bezuinigen en we aan capaciteit inleveren. De wereld zit in een opwaartse bewapeningsspiraal, die niet meer te stoppen lijkt. Zodra er een disbalans is in bewapening gaan we niet het teveel aan wapens met man en macht aanpakken, maar zorgen we voor balans door méér en ‘betere’ wapens op de weegschaal te leggen.

Toch, is er maar één manier: Er is geen weg naar vrede, vrede is de weg.
Uit het Boeddhisme

09-04-2011 Staart

Het verhaaltje van gister heeft een staart. Een hele lange. Of eigenlijk een hele dure. Want, verstopt tussen andere berichtgeving heeft het kabinet in dezelfde week als de aangekondigde bezuinigingen bij het leger, besloten een JSF straaljager te kopen…. Omdat die deze maand nog zo voordelig is….. Dat geeft gemengde gevoelens, want je bezuinigt of je bezuinigt niet. Waarschijnlijk gedaan onder het motto: goochelen met diverse overheidspotjes. Het bedrag was vast al gereserveerd, in de maand april nog voordelig en nog meer van dat soort priet-praat. Blijkbaar hoeven we toch niet zó erg te bezuinigen. Ergens, hoe je ook praat vanuit veiligheid, Europa, de Wereld, ergens klopt het niet. Al vind heel het kabinet van wel. Gelukje, het moet nog door de kamer.
PS, het gaat ‘slechts’ over 100 miljoen. En dan moeten de piloot en de kerosine er nog in.

08-04-2011 Overbodig

Onze ministers buitelen op dit moment over elkaar heen. Ze zijn in de flow. De flow van bezuinigen, en maken er een wedstrijdje van wie z’n targets haalt en liefst nog wat meer. Een wedstrijdje van het kabinet, aangevoerd door een altijd vrolijk kijkende minister president.
Deze week is het leger de klos, na de sociale sector, de NS en het onderwijs. Gelukkig kan onze MP uitleggen dat de bezuinigingen een kwalitatief beter leger op zal leveren dan wat we hadden. Dat doet me deugt, want dan kunnen we mooi wat op marktplaats zetten – voor wie maar wil kopen en gaan schieten, zodat we ons leger vooral in stand kunnen houden in de strijd daar weer tegen -, en maakt me verdrietig: kunnen we dát soort dingen dan niet bedenken buiten bezuinigingen om? Of beter nog, vóórdat we die blijkbaar overbodige F16’s, Leopards en mijnenvegers kochten?

07-04-2011 Ontsnapt

Vandaag ging de natuur zijn gang. Blaadjes zijn groener dan gister, de wazige groene glans rond bomen is meer helder geworden, en de kippen zijn ontsnapt! Drie grote kippen. De deur van de ren staat open en ze scharrelen op dit moment doodgemoederd overal rond. Een beetje onderling pratend zijn ze zeer tevreden over de gang van zaken. Ik grinnik, want ik hoef er niks mee. Ze lopen niet weg, doen geen kwaad en hebben pret. Ze zijn alleen ontsnapt. Hetgeen redelijk garant staat voor, wat later deze avond, een klopjacht. Maar misschien kiezen ze eieren voor hun geld en gaan ze, voor ze gesnapt worden, nog op stok….

06-04-2011 Vliegeren

Het is maar goed….dat zonnestralen geen gevoel hebben. Anders zouden ze niet fluweelzacht over brandnetels strijken, even blijven zitten op het prikkeldraad of ijskoud water kietelen. Dan zou het aan het eind van de dag lang niet zo mooi zijn.

Wij hadden vroeger een vlieger. Die noemden we ‘Brommer’. Het was een vijf-kanten vlieger, met aan de onderste kant een losse reep. En die bromde als de vlieger vloog.
Dat geluid maakte die overvliegende Kievit ook. Even was het weer vroeger.

05-04-2011 Mijn mini-supermarktje

Vandaag na het sporten, een boodschappenuurtje. En tijdens het schoonmaakazijn-in-het-winkelwagentje-zetten, realiseerde ik me dat inkopen een vreemde bezigheid is. Tenminste, ik heb thuis een soort mini-supermarktje. Geen uitgebreide, slechts een halve gewone kast, maar, maar , ik wil niet mis grijpen. Dus koop ik twee flessen schoonmaakazijn i.p.v. één. En koop ik vast een pak thee, omdat het pak wat in m’n privé supermarktje staat, morgen gebruikt gaat worden. Dan zou ik in principe nog maand hebben om een nieuw pak te kopen. Maar dat wil ik niet. Als het grote pak koffie nog halfvol is wil ik het volgende pak in de kast hebben. Ik koop twee pakken spaghetti i.p.v. één. Want als de eerste dan op is, dan heb ik er nog eentje. Ik heb altijd houdbare melk voor als de gewone melk op is. En het heeft helemaal niets te maken met dat ik niet een dagje zonder kan…..

04-04-2011 Vrijheid in Gebondenheid

Vrijheid in Gebondenheid is verantwoordelijkheid nemen. Voor dat wat je zegt en wat je doet. Verantwoordelijkheid die Gebonden is. Met onzichtbare touwtjes aan anderen, aan dieren, milieu, de wereld. Want hoe individueel we ook willen zijn, we zijn het niet.

Alle verwoesting die nu is aangericht door de kerncentrale in Japan en in de komende maanden nog gaat gebeuren, heeft maar één oorzaak, een keuze in het verleden. We waanden ons vrij om te kiezen. Daar kun je gelaten over zijn en zeggen, het is niet anders. Je kunt je vanaf nu ook vast voornemen nooit (meer) op een partij te stemmen die vóór kernenergie is, hoe leuk de rest van het programma ook is. Want álles, álles is ondergeschikt aan de kwaliteit van het milieu. Als dat is verziekt, kunnen wij onze biezen wel pakken…. Wij zijn als mens Vrij, maar wel in Gebondenheid.

03-04-2011 Vrijheid in Ongebondenheid

Vrijheid in Ongebondenheid is zeggen wat je wilt. Zonder je aan iets en iemand wat gelegen te laten liggen. Het is doen wat je wilt, zonder je aan iets en iemand wat gelegen te laten liggen. Vrijheid in Ongebondenheid is gebruik maken van alles wat we hebben, zonder je aan iets en iemand wat gelegen te laten liggen. Vrijheid in Ongebondenheid is uitvinden en ontwikkelen zonder om te kijken naar iets of iemand. Vrijheid in Ongebondenheid is alleen, zelf, zonder verbintenis met iets of iemand. Vrijheid in Ongebondenheid lijkt de logische opvolger voor Vrijheid in Gebondenheid. Vrijheid in Ongebondenheid is af en toe Nederland.

02-04-2011 Aanbesteed?

Nederland heeft van die leuke dingen. Plotseling. Ogenschijnlijk zonder reden. Zo’n week geleden reed ik oost-west en wat later weer west-oost. Dat doe ik wel vaker, maar nu was het heel bijzonder. Vandaag reed ik ons dorp uit en ook dat was heel bijzonder. Opeens, zomaar, staan OVERAL verkeersborden. Maakt niet uit waar je rijdt. Verbodsborden, een paar meter verder opgevolgd door soms een strenger verbodsbord, soms door een ontheffing van het net opgelegde verbod, direct gevolgd door óf eenzelfde verbodsbord-als-het-vorige, óf door een nieuw bord. Soms afgezwakt door een wit rechthoekig bord eronder waarop staat wánneer het verbodsbord geldig is. Tussendoor staan nog een paar borden met wat andere aanwijzingen of adviezen. Daarbij de matrixborden met véél tekst, wat je nog maar moet zien te lezen tussen alle borden door. Het zijn er zóveel, dat ze logischerwijs op slechts zeer korte afstand van elkaar moeten staan, omdat ze anders plek tekort komen. OVERAL. Dit alles wekt de indruk dat de overheid weer eens wat heeft aanbesteed en tegen een koopje is aangelopen….

01-04-2011 Vrijheid in Ongebondenheid

Nog geen 70 jaar geleden brandde Europa vijf jaar lang. Dát nooit weer zeiden we, en we maakten en verkochten vervolgens wapens en oorlogsapparatuur. Ook vanuit Nederland. Nu nog steeds. Vrije handel heet zoiets. In Hengelo zit een prachtig bedrijf wat oorlogsapparatuur maakt en verkoopt, en onze Nederlandse regering verkoopt tweedehands wapens aan zgn. nette landen, regio Midden-Oosten. We proberen dat heel netjes te verpakken, en zullen met al die wapens beslist de WereldVrede dienen. Het hoogtepunt van die handel is, wanneer tijdens een conflict blijkt dat een partij te veel wapens van ons heeft gekocht. Dan snellen we toe om de andere partij ook van wapens te voorzien. Een dubbelslag zogezegd. Zo kom je nog eens netjes van je tweedehands spullen af.

31-03-2011 Even shoppen in Amsterdam

Een klein berichtje op KPN Vandaag. ‘De Fyra lijkt op stoom te komen’. Dat gaat over de hogesnelheidsdienst (trein) tussen Rotterdam en Schiphol. Reden van die stoom is een prijsaanpassing richting normaal en daarbij de snelheid van verplaatsen. Kijk, dat is wat een mens nodig heeft, en niet nóg meer asfalt.
Ik fantaseer dan meteen een tweede spoor náást het enkele spoortje tussen Winterswijk en Arnhem. Dat spoortje wat er al ligt, blijft dan voor het stoptreintje (die doet het dan ook eindelijk goed) wat me eerst naar Winterswijk moet brengen natuurlijk. Die andere is voor de HSL trein die me in 20 minuten op station Arnhem – wat dan ook geen jarenlange bouwput meer is – brengt en waar ik vrolijk overstap om met pakweg 40 minuten, eventueel via Utrecht, op Amsterdam centraal te staan. Kijk, dan wordt treinreizen echt leuk. Even shoppen in Amsterdam…

30-03-2011 Lente

De verhalen zijn echt waar. Het is lente en wat doe ik? Schoonmaken en opruimen. Geen idee waarom ik opeens de kriebels krijg om de kast met gereedschap, waar ik héél veel in bewaar, op z’n kop te gaan zetten in plaats van lekker buiten in de zon te gaan zitten. Geen idee. Maar het levert wel een goed gevoel op. Alle schroefjes, spijkers, moeren, boutjes, verf en nog wat spul waarvan ik denk het ooit nog eens nodig te hebben, zijn netjes gesorteerd, zodat ik bij de eerste de beste calamiteit met één greep in de kast klaar ben. De schoonmaak heb ik vorige week al gedaan echter meteen weer overruled door de Buum, die nog een nieuw kozijn kwam zetten. Dussss hoop ik maar op een lange lente…..

29-03-2011 Mooie Planeet

Verslagen hoor ik het nieuws over de kerncentrale in Japan. Een ramp die lijkt te treiteren, als zelfstandige macht. Die speelt met heil en onheil en langzaam zijn ware gedaante lijkt te tonen. Het is ver weg van Nederland, de aarde is groot en tegelijkertijd zo klein en nietig. Bij de ASN bank kun je geld storten en dan ontvang je een prachtige DVD set over de natuur. Op de Britse tv zijn geregeld prachtige documentaires te zien, evenals op National Geographic. En af en toe is er zelfs op een Nederlandse zender zoiets te zien. Ademloze opnames over onze mooie planeet. Een schril contrast.

28-03-2011 Prettig leven

Zorg voor dieren en milieu. Daar lees je de algemene beschaving van mensen aan af. En dat is zo. Zodra zorg blijft steken in aandacht voor het eigen soort en directe omgeving, is het aan de magere kant. Dat is een egoïsme waar de wereldbol niet zo heel blij van wordt. Je ziet het op dit moment uitvergroot in Japan, bij de KernCentrale. Neergezet alleen, en alleen, voor onze soort. Zodat wij prettig kunnen leven.
Wat vervolgens nog meer egoïstisch is, en dat is op z’n zachtst gezegd vreemd, is de aanval op de eigen soort. Reden: redden van het eigen hachje. Van een kleine groep, of zelfs één individu. Daarbij wordt volledige waarheid voor het gemak en eigen gemoedsrust verzwegen. Soms expres, soms omdat men niet kán kijken naar de waarheid, omdat deze een te grote aanslag op eigen persoonlijk welbevinden is.

27-03-2011 Economische Waarde

Ik weet niet veel van koeien. Wat ik weet is dat melkkoeien eventueel zelf kunnen kalveren, als het kalfje goed ligt. Netjes voorpootjes gestrekt naar voren en koppie daar plat op. Dan is het best te doen voor een melkkoe. Dikbillers, oftewel vleeskoeien moeten daar niet echt aan beginnen. Die zijn veelal letterlijk te dik in de billen. Vanuit kalfperspectief, te nauw. Die worden met een keizersnee gehaald. Gister was het een melkkoe.

De Buuf, vroeger boerin, weet veel van koeien die kalveren en zo. Dus een bezoekje waard. En dan hoor je van die dingen die je niet wilt horen. Een kalf van een melkkoe is bijna de moeite niet waard. Als het een stiertje is, al helemáál niet. Niet de moeite en niet het geld. Waarschijnlijk in omgekeerde volgorde. Dus een veearts verdien je niet terug. Het gaat om de melk van de moederkoe. En niets meer. Niets meer. Dus hard lopen voor een kalfje??? Sommige boeren, sommige, laten het dan afweten. Er zijn er gelukkig ook met hart voor het dier en respect voor leven, los van de economische waarde. Gelukkig.

26-03-2011 Twee pootjes

Je rijdt in je autootje, na een middagje skeeleren, over een landweg richting tuincentrum voor een bloemetje. Langs een weiland vol koeien. Eén koe valt op. Een liggende koe. Die koe ligt niet lekker en je blik valt op de achterkant van die koe. Je eerste impuls is dat je het niet goed ziet. Je neemt wat gas terug, kijkt nog een keer en ziet weer twee pootjes. Je kijkt nóg een keer en dan weet je het….die koe ligt te kalveren. In een weiland met veel koeien, maar géén boer. Dat leek me niet fijn. Zowel voor de koe niet als voor de boer. Dus met een flinke zwiep aan het stuur het erf op. Géén boer. Niemand thuis. Dan maar naar de overburen. Wel thuis, totaal geen verstand van kalverende koeien. Maar men kende ‘iemand’ die er wel ‘iets’ van wist. Daar vertrouw je dan maar op en ga je door met waar je mee bezig was, een bloemetje kopen. Op de terugreis bleek dat de goeie koe nog even ver was als drie kwartier daarvoor, met dien verstande dat nu in de verte de boer door het weiland aan kwam sloffen. Afloop: ?????

25-03-2011 Ramen

Aan deze kant van de aardbol heb je de luxe om je veel en vaak met overwegend bijzaken van het leven bezig te houden. Zoals ramen, die niet gesneuveld zijn door geweld maar waarvan het enkelglas vervangen moet worden door dubbel. Zodat het minder tocht in huis. Hetgeen ook een positieve bijdrage aan het milieu betekent en minder dikke truien in de winter binnenshuis. Dusss, werklui over de vloer en aan het eind van de dag véél stof. Hoe blij kan een mens zijn met een klapraampje in de douche! Totale bijzaak van wat er echt toe doet, maar toch. Ik ben blij. Het BNG is al wéér opgehoogd.

24-03-2011 Bijzonder Boekje

Vandaag gewoon een blije dag. Wat kan een mens blij zijn met zon, warmte, Bijzonder Boekje, en geblokkeerde bonussen. Van Dagobert Duckjes. Die misschien ook nog wel meedoen én met de staatloterij én met de postcodeloterij.
Het Bijzondere Boekje maakt me blij. Ik ben er nog maar net in begonnen en nu al ben ik onder de indruk. Schrijver: Sander Tideman. Met voorwoord van Herman Wijffels. Over economie met een Hart. Het kan, het is mijn economie en ik ga lezen hoe. Wordt zeker vervolgd. Nu ga ik luieren, na gedane arbeid – gazon gepoetst, nadat Buum geverticuteerd had. In de zon, vogels op de achtergrond en paard in de wei. Wat wil een mens nog meer? Oh ja, en behoed u voor politici. Die zijn ijzersterk in het afschuiven van (o.a. beveiligings) verantwoordelijkheden.

23-03-2011 Glimlach

Een dag zoals een gewone woensdag. Niets bijzonders, tenminste, niet hier. Tót EenVandaag. Daar werd weer gewerkt, zonder het overigens te weten, aan het BNG. Het ging over de voicemail van BN-ers. Om precies te zijn van o.a. politici en hoge omes bij het leger. Juist die mensen die konkelen om een reporter géén antwoord te geven op een vraag, en toch aardig en besluitvaardig over willen komen. Die voicemail is (was inmiddels) toegankelijk voor publiek. Zoiets heet met een net woord een ‘beveiligingslek’, en de oorzaak ligt dan natuurlijk bij de provider. Maar ze hebben met elkaar gewoon de gebruiksaanwijzing niet gelezen. Kijk, en dat bracht mij in de Gelukkige staat van een glimlach.

22-03-2011 Top

Ik wilde vandaag een leuk, onbezorgd verhaal doen. Over lente, grote schoonmaak en koffie bij de kapper. Maar er is iets wat me dwars zit. En dat is het Intrinsieke Normen en Waarde Gevoel (INWG) van de TOP in Nederland. Dit keer vertegenwoordigd door TOPman Hommen van de ING. Dat INWG staat er bar slecht voor. Getuige het feit dat ze anderen (maatschappelijke onrust) nodig hebben om af te zien van een aardig overdreven bonus. En dat zijzelf niet vinden dat ruim één miljoen bovenop de ruim één miljoen die ze verdienen niet kan. Het is zorgelijk dat zulke mensen onze TOPmensen zijn.

21-03-2011 Ophogen BNG

Wij kennen in Nederland het BNG (zie gister) niet. Niet als een waarde die gemeten kan worden. Omdat we niets benoemd hebben. Maarrrr, toch heb ik hard gewerkt om de BNG waardes op te hogen, hier, in Nederland.
Prachtig weer en uit de wind in de zon lekker warm. Dus stoeltje gepakt en klaar. En toen brak het spektakel los. We hebben kippen. En die zitten in een ren. Waar ze uiteraard voer krijgen. Dat hebben alle mussen, vinken, roodborstjes, matkoppen en nog meer van dat klein vliegend spul natuurlijk allang ontdekt. Want, het gaas is ruim. Groot genoeg voor hongerige inbrekers. Naast m’n stoel, daar is een heg. Dé heg van die inbrekers, waar ze zich na hun misdaad in verschuilen. Bovendien stond mijn stoel aardig dicht bij de kippenren. Dát moest besproken worden. In de heg. En dat bracht mij in de Gelukkige Staat van een lachbui…

20-03-2011 Utopia

Gister, bij Rondom 10, ging het over KernEnergie. Triest genoeg ging iedereen er klakkeloos vanuit dat we altijd aan de toenemende vraag naar energie moeten blijven voldoen in plaats van aan het verminderen van die vraag. En dan volgt er zinloze discussie over welke risico’s bij welke vorm van energie-genereren het minst zijn, afgezet in het aantal ziektes, zieken, doden en miserabele leefomstandigheden.

BNP, BNI en BNG. Eerst maar BNP. Het Bruto Nationaal Product. Dat is de mate van Welvaart voor een Land. Dan zit ik goed. Dan het BNI. Bruto Nationaal Inkomen. Dat is ook een mate van Welvaart voor een land. Dan zal ik wederom goed zitten. Da’s fijn, dat is een score van twee van de drie. Wat kan mij nog overkomen? Dan het BNG. Jahhh, dat bestaat. Bruto Nationaal Geluk. Bhutan is het Gelukkige staatje waar ze dat uitgevonden hebben. De vier pijlers zijn volgens Bhutan:
• de bevordering van billijke en duurzame sociaal-economische ontwikkeling,
• behoud en bevordering van culturele waarden,
• behoud van het natuurlijke milieu, en
• goed bestuur van ondernemingen
En dan, volgens BNG, zit ik opeens niet zo goed meer. Want wij hebben al die waardes wel, maar verborgen. Ergens in een nota of zo. Daarbij, bij ons zijn het pijlers van bezuinigingen…

19-03-2011 Kunst

Tja, Jo, en hoe ga je dan de sterk stijgende vraag naar energie oplossen?

Ik ben geen uitvinder, daar kom ik ronduit voor uit. Mijn sterke kant is logisch en analytisch denken. En ik kan, met deze twee simpele gegevens, concluderen dat ik die vraag niet kan beantwoorden, als je ervan uitgaat dat ook aan die stijgende vraag voldáán moet worden.

Er bestaat echter nog een ander denkraam. Gelukkig een hele simpele. En dat is, zolang we niet in staat zijn op een fatsoenlijke manier, zonder onze aardbol binnen 1 generatie te plunderen, aan die vraag te voldoen, moeten we het niet doen. Hetgeen zoveel betekent: massaal inleveren. Ik denk dat we die ‘inlever-ramp’ met gemak kunnen overleven. In de ware zin van het woord. Als we Willen maar tot Kunst verheffen. Utopia? Ach, misschien wordt het ooit nog eens het grootste verlangen van de mens.

18-03-2011 Lentespecial

We leven in een land waar al jaren geen grote rampen of oorlogen zijn geweest. Ook de herinneringen daaraan vervagen. Dus moeten we het hebben van ons inlevingsvermogen als het gaat over Libië en Japan. En dan….dan gebeurt er soms iets vreemds.
Ik was vanochtend vroeg op en zette de tv even aan voor het laatste nieuws, vandaag aangeboden door WNL in Ochtendspits. Met een voor mij onbekende presentator. Ochtendspits is, denk ik, een programma wat een mengeling van nieuws en gezelligheid moet zijn. Een lentespecial vandaag. De presentator was er helemaal klaar voor. Na enkele Hollandse lentekriebels met bloembollen en huiselijke schoonmaakadviezen, besprak hij met messen in z’n ogen en naar voren leunend de grote schoonmaak door de Navo in Libië, die zeker moest plaatsvinden. Na wat stevig, daadkrachtig, gereutel over  hoe iedereen dat aan zou moeten pakken zakte hij wat terug, wánt het was tijd voor Japan, en dat kan niet met messen in de ogen, dat moet met compassie. Om na een paar invoelende zinnen naadloos over te gaan in ons asfalt probleem bij de A1, de bonussen en vervolgens een leuk item over een pasgeboren ijsbeertje en een eetspecial. Dat alles binnen de vijftien minuten, gepresenteerd in een huiskamer met echte dranghekken en een plantje, tussen twee reclameblokken in.

Ik zet de tv ’s ochtends vroeg nooit meer aan…..

17-03-2011 Film

Er zijn van die films, waarbij een soort van rare uitvinder iets vreselijks creëert. En dat vreselijks gaat dan de hele wereld verwoestend aanvallen en is onbeheersbaar. Dat kan een opgepimpt mens zijn, een dier of robot. Die films bestaan. En die films hebben altijd een eind, waar de hele mensheid zich in kan vinden. Namelijk het elimineren van dat ding, weg ermee want we zijn er niet de baas over. Eind goed al goed, opgelucht de bioscoop uit.

16-03-2011 Uit het oog verloren?

Ik wil dat kort door de bocht van gister, vandaag nog wat toelichten. Er bestaat laag radio-actief afval. Dat is relatief snel afgebroken. Relatief betekent van enkele 10-tallen jaren tot enkele honderden jaren. Van dat afval hebben we inmiddels al aardig wat. Per jaar wordt er nu wereldwijd zo’n 200 ton geproduceerd. Dan is er nog hoogradioactief afval. Totdat we daar bij kunnen is er zo’n 200.000 jaar, jawel, 200.000 jaar voorbij, naar beneden afgerond. Er staat in werkelijkheid nog zo’n slordige 40.000 jaar meer voor. Daar verzamelen we op dit moment met ruim 400 kerncentrales 10 ton per jaar van. Dat ligt ergens verspreid op deze aardbol opgeslagen. Wie denkt dat er in die periode nooit een ramp zou gebeuren, is in mijn ogen aardig naïef. In Duitsland, in een bewegende aardlaag – ex-zoutmijn – ligt op dit moment lekkend kernafval. Daar kunnen we al niet meer bij om het veiliger te stellen. Gezien de geschiedenis van de aardkorst, is het twijfelachtig of dat zo’n 200.000 jaar daar beneden blijft. Dan ligt er, uit de beginjaren, op de bodem van de oceaan, nog een leuke hoeveelheid vaten, in beton ingegoten. Gedropt, omdat we er niet meer naar wilden kijken. Ik betwijfel of dat zo’n 200.000 jaar veilig onder water blijft. Methodes om het afval sneller te verwerken zijn er nog niet echt. Onze kinderen, die leuke, lieve, nu nog ongeboren of net in de wieg liggende dreumesen, die zullen níet blij zijn met ons en met een groeiende bevolking, op een planeet die door ons toedoen deels volledig ongeschikt gaat worden voor Welzijn en Welbevinden. Dusssss, zolang we het niet kunnen beheersen, moeten we het niet produceren. Zo simpel is het.

15-03-2011 Dementie

De wereld is net een afdeling geriatrie, specialisatie dementie. Plaats: Heelal. Het korte termijn geheugen van de machtigste levende soort op deze planeet, mens genaamd, is nogal slecht. Het lange termijngeheugen waarschijnlijk ook, maar daar hebben ze geschiedenisboeken voor geschreven. Geschiedenis wordt er dagelijks geschreven, maar voor het economisch gemak laten ze díe boeken voorlopig even dicht. Daarbij is de mens door de eeuwen heen aardig destructief gebleken. Dat willen ze niet zo noemen. Ze noemen dat liever ontwikkeling. Géén gladiatorengevechten meer, geen brandstapels, maar subtiele edoch zeer effectieve wapens. Die ze wijdverbreid verkopen aan wie maar wil, vanwege de economie. Ook ontwikkelen ze middelen om zichzelf te voorzien van energie. De honger daarnaar is nu zó groot geworden, dat ze graag bereid zijn Welzijn en Welbevinden van leden van hun eigen soort op een lager plan te brengen en delen van ‘hun’ planeet onbewoonbaar te maken.

Dit lijkt erg kort door de bocht, dat is ook zo. Maar als ik de bocht ruimer neem, gaan allerlei andere factoren – relativering en er is ook zoveel goeds ontwikkeld – een rol spelen.
En dat wil ik niet, niet nu en nooit. Een leven zonder wasdroger, auto en wat pc’s en zo, lijkt me beslist leuker dan dat met nucleaire rampen….

14-03-2011 Goochelen…

Je weet het. Je wéét zeker, dat er na een nucleaire ramp altijd een volgende komt. Dat is zo’n gezellige zekerheid die bij het moderne leven hoort. Nadeel van zo’n niet te bevatten ramp is, dat elke andere ramp die een stuk minder groot is in omvang, ook minder erg lijkt. En, aangezien het in Japan niet zo erg lijkt als in Tsjernobyl, valt deze gelukkig reuze mee. En dat beetje niet meer te benaderen afval, dat werken we wel weg in een mooi stevig monument. Als aandenken.

13-03-2011 Lieve, lieve Moeder Aarde

Kijk, het is maar net wat voor referentiekader je hanteert. Bij die brand in Moerdijk zijn er geen stoffen die gevaarlijk zijn voor mensen vrijgekomen. Wat er brandde was rotzooi, maar blijkbaar loste dat spontaan ergens op. Tóch ga je niet in een stoeltje in de rook zitten. Want je weet dat dat niet gezond is. Per slot is een sigaretje al niet fijn voor je longen. Gevolg van het gehanteerde referentiekader is, dat we niet massaal hoeven over te gaan tot sluiting van die chemische bedrijven. Die mogen gewoon blijven bestaan, overal in Nederland. Want het valt wel mee, met die schadelijke stoffen, als we het toezicht maar aanscherpen.

Japan. Kijk, het is maar net…. Dus valt het mee, als je uitgaat van het slechtste scenario. Niet echt heel schadelijk, wind waait naar zee, we werken er hard aan, mensen worden geëvacueerd en moeten zich helemaal inkleden als ze naar buiten gaan, er lekt niet echt wat, ietsje meer straling, MAAR niet gevaarlijk voor mensen, slechts een handjevol mensen blootgesteld aan straling, dikke ontploffing, maar alles wat heel moet blijven is nog heel.
Tot nu toe, zondagmiddag. Wat is er nodig, wat, om eindelijk op wereldniveau serieus te gaan nadenken over andere vormen van energie..

Eind van dit droevige liedje zal waarschijnlijk zijn: we zetten er gewoon eentje neer die nóg beter beschermt is, werken het afval ergens onder de grond buiten beeld, en wachten trots op de volgende ramp. Want het referentiekader is niet WIJ, ONS, LEVEN. Maar economie. Met het verhaal dat we niet zonder die economie kunnen. Zo simpel is het.

12-03-2011 Wind op het ijs

Soms kun je kiezen, wind mee of tegen. Vreemd is, dat je , of ik dan, meestal kiest om te beginnen met wind tegen. Om me later te laten verwennen met wind mee. Van wind tegen geniet ik, soms. Meestal vind ik de wind te sterk en de afstand te groot. Toch ga ik ALTIJD door, omdat ik weet dat de beloning groot zal zijn. Hoe meer wind tegen, hoe meer wind mee. Ik ga er ook altijd vanuit dat ik tijd genoeg heb. Om de wind mee te krijgen. Soms heb ik pech. Ondanks wind tegen bij de start, kan hij (of zij?) draaien. En heb je ALTIJD wind tegen. Maar gelukkig wordt het ook ALTIJD donker. En dan stop ik waar ik mee bezig ben. Wind mee of tegen. Dan trek ik mijn schaatsen uit en ga ik naar huis. Eten, slapen, uitrusten. En bedenken dat je niet alles kunt sturen en kiezen zoals je wilt.

11-03-2011 Koning

Op deze wereld is er maar 1 echte Koning. En dat is en blijft de Natuur. Die bezit alles, al denken wij daar heel anders over in onze gekochte huizen op onze eigen grond in ons eigen land met onze bezittingen. Éen Koning, daar is niets tegen te doen. Hoe meer wij denken dat we de Natuur kunnen weerstaan, hoe harder gewone natuurrampen aankomen.

Hoe arroganter wij zelfs kerncentrales vlak bij breuklijnen in de aardkorst zetten, hoe erger een gewone natuurramp kan worden. Keer op keer worden we gewaarschuwd door deze Koning. Elke keer worden er signalen afgegeven dat we moeten luisteren. Soms zelfs heel heftig met hele nare gevolgen.

En we doen het massaal niet.

11-03-2011 Gokkast en Gelukje

Zweedse huisjes, in ieder geval de huisjes die wij huren, hebben iets aparts. Ze zien er van buiten gezellig Zweeds uit. Van binnen heeft het met de smaak van de verhuurder te maken, en daar valt niet over te twisten. Wél over te praten. B.v  over een gokkast in de woonkamer, die als schemerlamp fungeert. Ons geluk moesten we dus ergens anders halen…

Op enig moment wordt het donker. Dan wil je een lamp aandoen. Zoals in de hal. Druk op de knop en …pats. Kapotte lamp. Gevolgd door algehele duisternis en een beetje staren naar het plafond waar overigens geen lamp van gaat branden. Vervolgens op zoek naar een nieuwe lamp, in de ruim aanwezige werkplaats. Wel lamp, geen trap, dus stoel. En dan de duidelijke constatering dat we een gelukje hadden. Lamp kapot en draden flink weggebrand, níet gevolgd door de rest van het huisje…..

10-03-2011 Camera-Duik

Alles verliep goed die dag op de heenreis, tot…. ik op de boot naar het toilet moest vanwege volle blaas. Niks bijzonders zou je zeggen. Ware het niet dat ik m’n jas aan had met daarin m’n fototoestel. Zak níet dichtgeritst. Dus zag het cameraatje zijn (of haar) kans schoon en nam een elegante duik de pot in en wel aan het eind van de zitting. Niet alleen kortsluiting in het toestel, ook in m’n hoofd, waar zich een aardige strijd tussen hygiëne en electronicalogica afspeelde. De electronica won, dus alleen het tasje afgespoeld en de rest te drogen gelegd. Of er schade is? Een beetje bij het scherpstellen en verder: de stoffen vreten zich in de loop van de tijd vast een hele mooie route door m’n cameraatje…

09-03-2011 Zon

Er zijn van die dagen dat de zon er is. Nog voor je wakker wordt. En als je dan je ogen open doet heb je zin. In de dag. Want die wordt goed omdat de zon schijnt. Dan maakt het niet uit wat er gebeurd, het is altijd goed. Omdat de zon schijnt. Alleen daarom.

Er zijn van die dagen dat de zon er is. Maar dat er ergens iets niet klopt. En toch gaat die dag voorbij, zoals elke dag dat de zon schijnt voorbij gaat.

En soms schijnt de zon en klopt het niet. Helemaal niet. Daar hoeft het niet voor te regenen. Je voelt het gewoon, het hangt in de lucht. En aan het eind van de dag weet je waarom. Dan is er iets mis. Ergens. Slechts achteraf te benoemen.

25-02-2011(bijna) Omdat het Mag

In Nederland mogen we Stemmen en openlijk Praten over onze keuze. Een groot goed waar vele volkeren naar snakken. We mogen zelfs Kiezen óf we gaan Stemmen, een ultieme vorm van vrijheid. Het voelt zo gewoon. Zó gewoon, dat er mensen zijn die zeggen dat het niet meer uitmaakt of je Stemt.
Toch…Cake is ‘t lekkerst als alles wat er in moet precies goed is. Dan is er balans. De producten versterken elkaar en houden elkaars smaak in het gareel. Geen overhand van meel, geen overhand van suiker, ei, boter. Maar een cake is niet heel zinnig. Een beetje meer of minder maakt meestal niet heel veel uit. Dan is de cake nog goed. Minder lekker, maar te eten, nog steeds balans. Er is echter een soort van omslagpunt. Als er b.v. echt te weinig suiker inzitten, dan raakt de balans ernstig verstoord. Er zijn nu eenmaal genoeg korrels nodig voor het evenwicht, om de cake eetbaar te houden voor iedereen.

En daarom, kijk daarom, ga ik Stemmen!! Omdat het Mag en omdat het er iets toe doet! (Bij volmacht dit keer).

24-02-2011 Op Expeditie

Mijn moeder ging geregeld op expeditie. Een Schone Expeditie. We waren thuis met z’n zessen en een hele tijd hebben mijn grootouders daar nog bij gewoond. Dat betekende: véél, héél veel boodschappen. Dus een paar keer per week pakte ze haar boodschappen-sleeptas-op-wielen en liep naar de supermarkt en C&A. Alwaar ze een ontdekkingsreis naar aanbiedingen maakte. Dat waren volledig Schone Expedities, op Schone Energie.
Tegenwoordig, tegenwoordig, kun je Schone Energie ook kopen! Daarmee steun je het regenwoud. Door vooral véél te douchen, dat kan, dat is goedkoop, en hoe meer je verbruikt, hoe meer je steunt. En je kunt er een Schone Expeditie mee winnen. Niet lopend naar de supermarkt, maar helemaal naar dat regenwoud. Vliegen.
?????????????????????????????????????????????

24-02-2011 De Betekenis van Toestaan

Kijk, ik schreef gister dat Toestaan Gevolgen heeft. Vandaag gaat het verder. Wij gedogen in Nederland. Op vele fronten. Gedogen betekent in het echt oogluikend iets toestaan wat eigenlijk niet mag. Door de politiek is er van dat woord de laatste tijd een beetje een Janboel gemaakt, waardoor de betekenis nogal wazig is geworden. Want zeg nou zelf: met een partij die tegen je zegt dat je iets doet wat niet mag – en dat blijft volhouden, ze gedogen nog steeds -, een akkoord sluiten ……??? Bij Uitgesproken WNL, vandaag, in de laatste 3 minuten, is er een voor mij nieuwe betekenis bijgekomen. In politiek Nederland betekent gedogen nu ook dat je een zeggenschap hebt. In wetgeving nog wel….

23-02-2011 De Wet van Toestaan met Gevolgen

Er bestaat een ongeschreven wet. Een ijzeren wet. Sommigen gaan daar goed mee om, sommigen misbruiken ‘m en heel vaak wordt die wet zelfs door niemand onderkent. De wet die het Midden-Oosten nu de wrange vruchten doet plukken. Die wet heet: Toestaan met Gevolgen. Meer dan 40 jaar heeft het volk toegestaan. Onder druk van Macht in veel verschijningsvormen, vaak heel sneaky. En dan wordt het verdraaid moeilijk om het terug te draaien. In een samenleving – in kleinere vorm een gezin, in grotere vorm op wereld niveau – heerst die wet altijd. Het jaren toestaan van iets (vul maar in) is o zo moeilijk te keren. En vaker dan soms wordt het niet eens meer onderkent omdat het gewoonte is geworden. (Het is trouwens veel breder dan dit, maar voor nu genoeg). Die wet heeft een actief woord: Toestaan. Omdat het uiteindelijk allemaal op je eigen bordje terugkomt. Dat zijn de Gevolgen. Wij dénken dat het de Nederlandse Samenleving niet meer kan overkomen. Toch gedogen we, en volgens de Wet van Toestaan met Gevolgen komt dat allemaal op ons eigen bordje terug.

22-02-2011 Het Grote Geduld van de Kracht

Ik weet niet hoe het een ieder vergaat, maar op mij maakt het veel indruk. Wat er zich nu in het Midden-Oosten afspeelt is meer dan zomaar onrust. Is anders dan Afghanistan. Hier heeft de Kracht van het eigen Volk jaren geduldig gewacht tot de maat vol was, bij iedereen, behalve bij de mensen die in Macht geloven. De maat is vol, niet alleen bij de ongeduldigen, maar ook bij de geduldigen die nu op de golven van verandering meerijden. Er is niets zo Krachtig als een heel volk wat bereid is te doen wat het moet doen voor vrijheid. Ghandi toonde het al lang geleden aan in India. De Kracht van het volk is tijdloos. Het toont onweerlegbaar aan dat het slechts uitzonderingen zijn die bitter slecht zijn. En het legt de uiteindelijke zwakheid van Macht bloot.

21-02-2011 De Illusie van de Macht, februari 2011, Midden-Oosten

Macht. Twee tot de derde Macht. De twee lijkt ondergeschikt en wordt ook letterlijk ondergeschikt geschreven. De drie heet Macht en staat ook letterlijk boven de twee. Macht, de Macht, lijkt te bepalen wat het eindresultaat wordt. Echter, de Macht steunt op de twee. De twee heeft de Kracht om de drie te dragen zolang de twee dat wil. Zonder de twee is de drie opeens een klein getalletje geworden, wat naar beneden valt.

19-02-2011 Zen

Schaatsen, het echte schaatsen (de flow), lukt alleen als alles klopt. Als er complete harmonie is tussen wat je wilt en wat je doet. Vreemd genoeg klinkt dat eenvoudiger dan dat het is. Meestal is er óf een vage harmonie óf, in het slechtste geval, géén. Dan gaat het belabberd en ben je blij dat je mag douchen. Die harmonie lijkt voor ons westerlingen niet te sturen. Die overkomt ons meer, soms verwoord als: ik zit lekker in m’n vel. (???) Oosterlingen hebben allerlei methodes, eeuwenoud, om in harmonie met zichzelf te komen, direct gevolgd (zónder extra cursus) door harmonie met de omgeving. Soms onderga ik ’s nachts zo’n geheimzinnig ritueel. En gelukkig was dat vannacht. De grootste beloning voor iemand die op zaterdag om 6.30 uur gewekt wordt om op tijd (9.15 uur) 60km verderop op een kunstijsbaan rondjes te gaan rijden. Het ging heerlijk. Fantastisch, geen mooiere sport dan schaatsen. Glijden op een dun ijzer, met een minimale inspanning, complete balans. Nou moet ik zeggen: we hadden een andere trainer. En die begon met ZEN. Nou, eigenlijk een ZEN-verhaaltje. In de kou. Zou dat het geweest zijn???

18-02-2011 Het verhaal van de Drie Musketiers:

Vanochtend naar de fitness. Het grote ‘afzien-van-te-voren-om-het-op-vakantie-niet-te-hoeven’ gedoe. Wat er wél leuk aan is, zijn de mensen met wie je een praatje maakt én, jawel, én de movies die ze draaien. Zodat je zwetend en wel vooral vergeet wat je toch in hemelsnaam aan het doen bent op een loopband waarbij je geen meter opschiet. Vandaag De Drie Musketiers!! En het was een zeer verrassende blik in een vorig leven. Waar Ria, Anne en ik MAN waren, met degens zwaaiden, vochten ipv van hard weg te lopen – dat waren nog eens tijden! – en er op elk tijdstip van de dag perfect uitzagen, zelfs na uren vechten en rennen. De enige overeenkomst die jaren van reïncarnatie overleefd heeft, is het grote rechtvaardigheids gevoel. Dát maakte dat ik dacht: waarschijnlijk zijn wij ze toch, generaties later….